po 30-tce

nudziarz

Mam na mysli to, że nasz punkt postrzegania milosierdzia, czy milosci jest punktem widzenia owych roślin, w ich odczuciu okrutnie traktowanych przez ich "boga".

Seeni

anmario · Gość

Twój problem jest Loka nierozstrzygalny, niestety (w sensie Godla, mamy i w tym temacie odpowiedni topik

) Bo tu problem nie tkwi w istnieniu albo nieistnieniu Boga, ale w kryteriach jakimi poszczególni ludzie kierują się w rozstrzyganiu skrajności typu Prawda-Nieprawda. Istnieje wielu ludzi, którzy potrafią przyjąć coś "na wiarę", dokładnie nie rozumiem w jaki sposób funkcjonuje ich logika, no ale tak na pewno jest. Oni wierzą w Boga i fakt Jego istnienia (a co za tym idzie istnienia cech jakie Mu przypisują, na przykład miłosierdzia) idzie za tą wiarą, nie podlega żadnej merytorycznej dyskusji w związku z tą wiarą. Co ciekawe często są to ludzie bardzo rozumni i kierujący się taką samą jak i Ty logiką w innych niż sprawy innego świata logiką. Jednak całkiem ona zawodzi przy dyskusjach o ich Bogu, popadają w szereg nieuchronnych sprzeczności co jednak nie wywołuje w nich żadnych głębszych refleksji. "Po prostu tak jest i już", zdają się mówić. Oczywiście panorama postaw wobec Boga jest znacznie szersza, ale kształtują ją chyba właśnie te dwa podstawowe czynniki: wierzę i już lub nie wierzę, ale chcę wiedzieć. No cóż, sama koncepcja Boga zakłada konieczność wiary i rozuowi tutaj nic do tego. Ta wiara to jakby inna kategoria myślenia wcale, moim zdaniem nie gorsza (ani nie lepsza) od "rozumowej" postawy wobec rzeczywistości.
Dla wyjaśnienia, o ile jeszcze nie zapoznałeś się z moją skromną osobą, ja sam nie wierzę w nic. Wiem albo nie wiem i kropka. Wiem w związku z tym, że problem Boga i inne związane z Nim problemy każdy powinien rozstrzygnąć sam dla siebie, nikt tu raczej nie udowodni, że jest tak a nie inaczej. No, chyba, że wierzący trafi na chcącego wierzyć albo "racjonalista" na targanego wątpliwościami wierzącego. Bo chociaż logika myślenia jest różna (przybiera przynajmniej te dwie formy, o których wspomniałem) to jednak program wpisywany w mózg przez środowisko w jakim dana jednostka funkcjonuje często z jej logiką liczyć się nie chce

Seeni

I ja się z Tobą Anmario pozwolę w całości zgodzić.

anmario · Gość

Duża rzadkość, dzięki za info

Loka

Kochani
macie najzupełniej rację
ale ja tylko chciałem się dowiedzieć w czym się przejawia
Boże Miłosierdzie wobec nas - ludzi?

rosegreta · Gość

anmario · Gość

Obawiam się stary, że jednak się tutaj nie dowiesz. Natomiast możliwe jest bardzo, że zostanie przedstawionych tutaj szereg opinii, z którymi trudno będzie Ci się zgodzić

anmario · Gość

Kurcze. Muszę pracować a cały czas mnie coś rozśmiesza

Sabina

Sabina

.......

nudziarz

animavilis · Gość

Diabelsky · Gość

trochszke czarnego humoru nikomu nie zaszkodzi;

w jednym roku umarł ojciec i jego siostra.Nagle i dość młodo.
W następnym zmarła nagle bardzo młodo siostra.
Odszedł wspaniały towarzysz pracy.Pomimo że nie człowiek to tragedia.
Odszedło nagle kilku przyjaciół.
Rak brata...
Starczy?-No dobra.
No i coś pękło.Światełko w tunelu ,dobry chirurg,znajomości i te sprawy...
Żyje dalej!!!
I to by mogło być to miłosierdzie Boże.
(to tylko przykład) Blue_Light_Colorz_PDT_02

Seeni

rosegreta · Gość

Dlaczego to właśnie ateiści najczęściej poruszają tematy wiary?
Zadają pytania? Czyżby odczuwali pustkę?
To, że ktoś jest osobą wierzącą wydaje im się irracjonalne.
A miłość to nie jest irracjonalnym uczuciem ? A mimo tego ludzie kochałą. Cytowałam już słowa filozofia i księdza Tischnera.
"Za ateizmem przemawia wiele argumentów. Więcej niż za religią. W gruncie rzeczy to logiczne, żeby być ateistą. Tak jak logiczne i rozumne jest to, żeby się nie zakochać... A przecież ludzie nie są w tym wypadku logiczni. Na szczęście."
Najdziwniejsze jest to, że ja nigdy ateiście nie mówię w co powinien wierzyć. Nie narzucam moich poglądów. Wręcz przeciwnie to oni mnie przekonują, tłumaczą jak inteligentny, wykształcony człowiek może wierzyć. Odpowiadam :może.
Wychowałam się w rodzinie katolickiej, ale to nie miało znaczenia dla moich poglądów na tematy wiary. Spotkałam po prostu ludzi wierzących. Ta ich wiara i oddanie ludziom było tak głębokie, że nie można było przejść obojętnie. Mistycyzm i spokój duszy jakich od nich odczułam po części mi się udzielił. Dla mnie wiara to nie instytucja, co wielu ateistów myli.
Dziś byłam na spacerze z córką, obserwując przyrodę nawet czułam stwórce. Wiara to jest coś więcej niż przeczytanie kilku książek.
To tkwi w człowieku, ale sam człowiek musi tego chcieć.

Loka

no tak
wszystko to prawda
ale ja nadal nie widzę miłosierdzia

ps
dla tych co domniemywają na podstawie kilku napisanych przeze mnie zdań, iż jestem ateista - dzisiaj byłem z palmą w kościele...

a później?
później byłem w centrum handlowym i wiecie co zobaczyłem /wzceśniej nie dowierzałem/ telewizor za ponad 80 - siąt tysięcy