po 30-tce

Baron von DupenDrapen

Ja to marze, żeby siedzieć i nic nie robić.

W2

W2

Mati · Gość

Mati · Gość

W2

Seeni

No bardzo się cieszę Mati, że pamiętasz o tych butach Blue_Light_Colorz_PDT_02

Poniekąd marzenia niespełnialne to mrzonki raczej są a nie marzenia.
Fantazjuję sobie czasami. Zimą o upalnym lecie i pomidorach a latem o wodzie w odcieniu lazuru, czasem o jakiś miejscach ale nie takich co istnieją tylko o takich, których nie ma. Ale w tyle głowy wiem, że to fantazje

mailo

Dobrze jest mieć marzenia, ale z niczym nie można przesadzać. Jak słyszę, że ktoś opowiada jaki to będzie za rok bogaty, sławny, będzie miał 2 domki jednorodzinne, rozkęci super biznes, ale są to marzenia nierealne ( i np po 3 latach nadal jest w tym samym punkcie) to raczej zabawne:) Nie mówię o sytuacjach jeśli komuś nie wyjdzie przez zrządzenie losu, ale kiedy ktoś nie umie nic zorganizować, nie ma głowy do interesów , a porywa się z "motyką na słońce".
Odwrotne sytuacje są jeszcze gorsze - ktoś ma talent, a nie ma ombicji i marzeń żeby coś osiągnąć.

Kewa

Kiedyś marzyłam (to chyba dobre słowo), żeby napisać książkę. Naprawdę nawet modliłam się o to, bo to było w czasach, gdy się jeszcze modliłam. Podejmowałam oczywiście różne nieudane próby. Potem mi totalnie przeszło, nie wiem, ale zupełnie mi się odechciało. Jeśli kiedyś jeszcze coś napiszę, to będą to na pewno krótkie formy. Teraz przypomniałam sobie o dawnym marzeniu jakim było malowanie obrazów, szkicowanie. Przez dzieci i ciasnotę mieszkania nie mogłam sobie na to przez długi czas pozwolić. Zatem farby i sztalugi wylądowały w piwnicy, zadowalałam się jedynie pospiesznym ołówkiem. No i nagle przeczytałam, że są zajęcia plastyczne dla dorosłych w domu kultury. Marzę, że będę płodną i rozchwytywaną malarką.

lulka

Seeni

Hmmm...ja kiedyś byłam pewna, że napiszę książkę.
W okresie młodzieńczym pisywałam absurdalne kryminały. Np Urcyś- człowiek o 100 twarzach czyli Ptaki wiją gniazda w sitowiu. Moim znakiem rozpoznawczym były wplatane bez ładu i składu, tu i tam sentencje ludowe ( rzecz jasna poprzekręcane typu : nie szkoda róż, gdy mleko rozlane) Głównym bohaterem i mistrzem intrygi był zawsze niejaki major O. (o niezwykle umięśnionych nogach) Te kretyńskie powiastki straszliwie mnie bawiły i pisałam je w niesamowitych ilościach. Studia prawnicze niestety wypaczyły mi umiejętność pisania nielogicznie i bez sensu- major O. zmarła zatem śmiercią naturalną.
Krótkie formy literackie popełniałam też jako Mama. Moje Potworynki uwielbiały bajki. Wymyślałam je, bo w krótkim czasie miałyśmy obczytane wszystko. Ulubioną postacią bajkową był Pan Butelkowy- elfoskrzat, przybierający niekiedy postać Kozła, wzrostu około metra, cały w fioletach i cylindrze. Ponieważ dziewczynki wyjątkowo pokochały Pana Butelkowego, kilka jego przygód zostało spisanych i do dnia dzisiejszego leżą gdzieś w kartonach, w piwnicy.
Po prawdzie jednak nigdy mnie nie korciło, żeby owe cuda własnego talentu próbować wydać.
Samo pisanie było wystarczajaco satysfakcjonujące. Angel

Seeni

paj

Marzenia się spełniają?
Nie marzyłam o niektórych pięknych sprawach, które się spełniły i spełniają.
Od jakiegoś czasu wiem, że jak zachcę i to jest zależne ode mnie, to osiągam to. Ale nie zawsze mi się zachciewa skutecznie.
Ale wracając do marzeń.
Kiedyś marzyłam, że będę malowała.
Nie malowałam wiele lat, a jednak wróciłam do tego. Bez wielkich ceregieli, po prostu.
Pisanie książek? O tym nigdy nie marzyłam. Nigdy. A jednak się stało.
I sprawia mi to ogromną przyjemnośc. To bym chciała robic.
Zawsze.
Mam marzenia, a bardziej pragnienia.
Marzeniem by było, gdybym chciała byc wiotką 20 latką o czarnych czach.
Nie będę.
Że urodzę dziecko.
Nie urodzę.
Że zapomnę o bólu.
Nie zapomnę.

flykiller · Gość

lulka

Jeśli o marzenia spełniające chodzi to sadzę tak jak X.
Jeśli czegoś bardzo pragnę to to przychodzi.
To dotyczy oczywiście rzeczy możliwych.
I czasami sobie myślę, że wystarczy tylko bardziej chcieć.
Jeśli się nie spełnia to daję na wstrzymanie do czasu aż się zachce tak, że się spełni.
Jakoś tak.
I nie wiem sama - czy to wiara czyni cuda, czy parcie do przodu niczym czołg.

Think

Bobranoc

Formalny

Zawsze miałem ogromną ilość marzeń. Nadal je mam w ogromnych ilościach - wstyd się przyznać... W moim wieku podobno już człowiek lubi tylko cieszyć się tym, co osiągnął.
Jako maluch marzyłem, żeby latać. Udało się. Jako 15 latek marzyłem, by któregoś dnia z ważnych zawodów w dyscyplinie, którą trenowałem, przywieźć złoty medal. Udało się. Gdy czytałem opowiadania i powieści SF marzyłem, żeby konstruować różne wspaniałe urządzenia i pojazdy, z samolotami włącznie. Jeśli spojrzeć na to marzenie realistycznie - udało się. Jako młody człowiek marzyłem, żeby mieć przyjaciół, na których można liczyć i z którymi nadaje się na jednej fali - udało się. Udało się też parę ważnych rzeczy, o których nie marzyłem.
Jak pisałem, mam nadal nieprzyzwoitą ilość marzeń. Przyznam się do jednego: marzę, żeby mieć taką ilość czasu, by choć część z moich marzeń móc zrealizować...
Marzenia, to fajna rzecz, ale fajniejsze jest to, by po zrealizowaniu każdego z nich, mieć ich jeszcze wiele i nie zastanawiać się, czy zdoła się, lub... zdąży się je wszystkie zrealizować...

nudziarz

marzenia.. cóż...
w czasie imprezy skonkretyzowane...

Formalny

Formalny

Pochodzenie O-Ren Ishii

>>> Mati
(załączam pochwałę grupową wszystkich Twoich postów w tym temacie) Pray

A w temacie skrótowo - kiedyś tak poukładać klocki, tryby i trybiki, dźwignie i podnośniki, te wszystkie małe elementy bez których kombajn nie pojedzie.... tak że wyjdę poza matrix. A wtedy sobie spokojnie spakuję walizkę i zacznę kurs po tej kulce co nas żywi i tępi wg swoich humorów... Blue_Light_Colorz_PDT_02