po 30-tce

Wiolinowa

Dla jednych przeżytek, dla innych sens i cel życia.
Czym jest dla Was?
Jak bardzo zmieniło się Wasze życie po ślubie?
Czy/jak Was odmieniło?
Niektórzy twierdzą, że małżeństwo jest grobem miłości. A jak Wy myślicie?
Gdybyście mogli cofnąć czas... czy wybralibyście też JĄ/JEGO?
Jesteście szczęśliwi w małżeństwie?

livia

Jestem staroświecką mężatką, która uwielbia swojego męża, nie wyobrażam sobie życia na kocią łapę. Kochamy się nie mniej niż w dniu ślubu, a pewnie nawet więcej bo więcej nas łączy.

Ale podobno taki model to już przeżytek i nikt nie chce sie bawić w papierki i ewentualne problemy rozwodowe. W wolnym układzie jesteś to jesteś, a jutro możesz sobie iść. Pewnie więcej w tym powietrza i oddechu, można spokojnie zakopać sie w fotelu z ulubioną książką i tydzień nie sprzątać wyjadając resztki z lodówki. Tyle, że ja też się czasem zakopuję z ksiażką lub tu na forum i mam święty spokój...

...czyli każdemu w/g potrzeb Blue_Light_Colorz_PDT_02

Jedyne co zmieniłabym w swoim wczesniejszym postrzeganiu małżeńswa to moja kariera zawodowa. Teraz wiem, że powinnam była poświęcić jej więcej zaangażowania.

Wiolinowa

Teraz jestem szczęśliwie zakochana i jest cudownie, ale przychodzi taki czas, kiedy nie chcemy już zasypiać i budzić się samotnie.
Czasem boję się, że jest tak dobrze, że może być tylko gorzej...

livia

Wiolinowa

Wiolinowa

livia

To zalezy o co pytasz?

Jeśli o uczucie, to w naszej miłości nie zmieniło się nic na gorsze. Kiedy jeszcze razem nie mieszkaliśmy codziennie wisielismy na telefonie wysyłając sobie wzajemnie wiersze własnej produkcji. Inwencję twórczą mieliśmy nieprzebraną. Nie pamietam kiedy ostatnio zadedykowaliśmy sobie jakiś wiersz, ale ciągle się przytulamy, na ulicy trzymamy sie za ręce, kilka krotnie w ciagu dnia mówimy sobie "kocham Cię" i tak już 6 lat.

Jak nas zmieniła miłość???
Stalismy się cierpliwszymi słuchaczami, wyszukujemy w sobie ciagle nowe pokłady empatii dla siebie i dystansu do rzeczy mało istotnych.
I umiemy współpracować w osiąganiu celów. Trudno jest osiagnąć konsensus, ale go osiagamy! Dancing

anmario · Gość

Świetny topik, Jestem mocno wcięty i już miałem sie położyć, ale mocno mnie to otrzeźwiło. Nie wiem czy Waszym zdaniem mam prawo wypowiadać się w tej kwestii bo zawarłem małżeństwo wiele lat temu i trwało ono niecałe dwa miesiące chyba. W dodatku wcale mnie to nie zaskoczyło, bo wszystko tak zaplanowałem wcześniej. Ale to chyba nieważne z punktu widzenia tematu topiku.

Moja żona to ktoś kto ufa mi bezgranicznie i pójdzie za mną choćby do piekła. Moja żona to jedyna kobieta na świecie, inne tylko próbują ją podrobić a te próby zawsze są nieudolne. Moja żona (a ja dla niej) jest dla mnie najważniejszym człowiekiem na świecie. Jeżeli istnieje ta karma, to zapisane w Kronice Akaszy przeznaczenie, to tam najbardziej blisko siebie jak to tylko możliwe zapisane są nasze imiona.

Świat, ludzie, prawie wszyscy, to stado. Wyruszają w drogę tuż po urodzinach i pilnie uważając by nie wyjść przed szereg a także by nie zostać za bardzo w tyle wloką się do mety jaka jedna jest dla każdego. Moja żona rozumie zarówno sens jak i bezsens takiego podejścia do życia.

Moja żona to Maria Pawlikowska-Jasnorzewska i Scarlett O'Hara dla mnie a dla innych Królowa Śniegu.

Moja żona to Jin, ja jestem Jang. Bez siebie nie potrafimy funkcjonować. Ona jest kobietą, ja jestem mężczyzną. Oddzielają nas lata świetlne jeśli chodzi o sposób w jaki patrzymy na świat. Jednak bez problemu oddam życie za jej poglądy. Ona za moje.

Moja żona to ktoś o kim mówił Franz w "Psach". Powiedział tylko jedno słowo. Powiedział: "żona". I wszystko było jasne.

Moja żona nic nigdy mi nie wybaczy a ja nic nigdy nie wybaczę mojej żonie. Nie będzie takiej potrzeby.

Moja żona zawsze potrzebuje mieć mnie blisko siebie. Ja zawsze potrzebuję być blisko niej. I choćbym poleciał na Księżyc jesteśmy blisko siebie.

Znudzenie małżeństwem... Nie ma takiej opcji.

Kasztanka · Gość

No to wyprowadz mnie z bledu anmario - skoro byles zonatnikiem jedynie dwa miesiace, to cala reszta jest chyba tylko Twoja imaginacja na temat osobistej zony?
Bo jesli tak, to wtedy mi sie wszystko zgadza.

A tak na marginesie - znam moze ze 4 malzenstwa, w ktorych po dziesiatkach lat spedzonych razem istnieje w dalszym ciagu szacunek, zrozumienie, usmiech, tolerancja, przyjazn... Wiekszosc ludzi w malzenstwach postrzegam jako dosc dziwne i zupelnie przypadkowe sparowanie.
Ale skoro im z tym dobrze, to co mnie do nich?

anmario · Gość

No to była moja fantazja na temat mojej żony. Tak jak napisałem (chyba mało wyraźnie?) od lat jestem sam i tak jest dobrze biorąc pod uwagę np Twoje obserwacje dotyczące małżeńst. Moje są takie same.

Seeni

Nie wyszłam za mąż z miłości, ani z rozsądku, ani dla pieniędzy, tylko zasadniczo z braku aktualnego pomysłu na życie i z powodu pewnej traumatycznej wizyty u dentysty. Przed podjęciem zyciowej decyzji swojego przyszłego współmałżonka znałam niespełna trzy miesiące i rozpisujac sobie na kartce za i przeciw po stronie za umieściłam : będę miała telefon a po stronie przeciw : nie będę mogła nosić koszulek z odkrytym żołądkiem.
Jestem mężatką od 17 lat. Mój mąż to mój najgorszy wróg i najlepsza przyjaciółka jednocześnie. To ktoś kogo znam niemal na pamięć i jednocześnie nie znam prawie wcale. Największe utrapienie, wrzód na tyłku, skaranie boskie i najlepsze co mi się w życiu trafiło.

melpomena

Niedawno przyszedł do mnie do pracy nowy gówniarz. Gówniarz nie ze wzgędu na wiek (22 lata), ale na to co sobą reprezentuje. Żonaty od roku i w pierwszym tygodniu pracy powiedział, że gdyby miał jeszcze jeden wybór, to by się nie ożenił.
Dla takich jak on, granicą nie powinien być 21 rok życia, a conajmniej 41 rok. Zresztą powinien mieć dożywotni zakaz wstępowania w związek małżeński. Całe szczęście, że póki co nie ma dzieci. Nawet nie mam ochoty życzyć mu tego, żeby zmądrzał.

livia

anmario · Gość

Seeni

Spokojnie Livia- nadal mimo starczego wieku zakładam latem koszulki z odkrytym żołądkiem. Tylko wtedy wydawało mi się, że po ślubie to nie będzie corect. Angel

Wydawało mi się, że małzeństwo to straszliwe ograniczenie wolności.
W życiu nie myślałam, ze może być tak zabawne.

livia

ribka_pilka

Podpisanie aktu małżeństwa nie zabije uczuć

naukowcy udowodnili, że zakochanie po jakimś czasie mija...z aktem czy bez...
Trzeba zadać sobie pytanie...czy za lat 20, chcę budzić się przy tym człowieku..

melpomena

anmario · Gość

melpomena