po 30-tce

Donata

Zainspirowana końcową wymianą zdań i myśli w moim topiku o stabilizacji i przygodzie, który zlądował w ''piwnicy'', postanowiłam założyć temat o ludziach - tych z naszego otoczenia, tworzących nasze środowisko i tych pozostałych, z którymi, czy chcemy, czy też nie, wchodzimy w relacje społeczne, czyli międzyludzkie.
W ostatnich latach, uzmysłowiłam sobie, że bardzo ważną i istotną kwestią jest znajomość różnych ludzi - z różnych środowisk, o różnych statusach społecznych, którzy zostali różnie ukształtowani, i którzy wcielają w życie zupełnie inne zasady i wartości, niż my sami, a to pozwoli zrozumieć szereg zachowań, decyzji, wyborów, a ostatecznie wzbogaci nas samych. Dzięki temu, można uniknąć niesprawiedliwych ocen i pozbyć się przewrażliwienia na swoim punkcie, bo zna się odpowiedz na pytanie - dlaczego, ktoś właśnie tak pomyślał, czy tak postąpił i w końcu, dlaczego mówi takie ''głupoty''.
Widziałam, całą masę błędnych reakcji, a tym samym decyzji, tylko na skutek tego, że konkretna osoba, nie znała pewnego typu ludzi, czy środowisk i nie potrafiła z takimi osobami postępować. Jasne, że nie da się znać całego przekroju społeczeństwa. Podobnie, jak prawdą jest, że i w naszym otoczeniu, znajdą się osobniki, które nie lada nas zaskoczą, że będą niezgodne z naszym postrzeganiem widzenia szeregu spraw.
A tworzenie opinii i ocen, na podstawie naszego najbliższego otoczenia, czy środowiska, to nic innego, jak zabieranie głosu, jako przedstawiciel jakiejś grupy społecznej, środowiska i nie ma w tym niczego dziwnego. Ale gdzieś tam, na dnie, mam świadomość, że tak, mogę myśleć i postępować tylko ja, ewentualnie cztery osoby z boku, ale nie cała reszta ludzi spoza mojego otoczenia. Obowiązująca moda, obowiązujące trendy nie są dla wszystkich, nie każdy przyjmie je za swoje. Angel

Juli*

Nick się zmienił, ale tematyka i forma niekoniecznie.

Bardzo ważną i istotną kwestią jest znajomość siebie. Obserwacja i analiza pozostałych postaci z bliższego, czy dalszego otoczenia, to rola drugorzędna.

Donata

Formalny

Seeni

Znajomość różnych ludzi z różnych środowisk to coś rzadkiego. Generalnie, chyba mimowolnie dobieramy sobie wśród znajomych osoby o podobnych poglądach, zbliżonym wykształceniu, zainteresowaniach, z grupy o podobnym statusie materialnym. Dodatkowo nasi współpracownicy to też ludzie podobni w pewnym sensie do nas, bo skoro praca stanowi znaczną część naszego życia to trudno, żeby wokół siebie nie skupiała znacznej ilości naszego zainteresowania. Czasami mamy to szczęście, że właśnie w życiu zawodowym trafia nam się możliwość kontaktu z kimś spoza naszego środowiska. Ale zawsze są to relacje przelotne, krótkotrwałe i chyba mało poznawcze.
Nie wiem, jak przy ograniczonym czasie i możliwościach można by krąg ten powiększyć ?

Formalny

Donata

Seeni

Pisałaś o znajomości. Toteż uznałam, że przelotna znajomość pani Fryzjerki( chociaż dwudziestoletnia - w sumie przegadałyśmy kilkanaście dób) Pana ze sklepu dla zwierząt ( lat 9), Pana odwożącego wózki pod Auchan za zeta (lat 7,5) oraz tych wszystkich osób, które spotykam w środkach komunikacji, kręgielniach, na wakacjach, w trakcie przyjęć u bliskich znajomych, w ramach obowiązków zawodowych zupełnie się nie liczy. Nie potrafię sobie wyobrazić poznawania i analizy czyiś poglądów czy zachowań na podstawie kontaktów przelotnych czy okresowych.

animavilis · Gość

Dlatego fora internetowe były fenomenalnym miejscem, gdzie można było poznać ludzi z różnych środowisk, prezentujących różne poglądy, różny poziom wykształcenia, inteligencji, obycia i - sposobu bycia. Nigdzie nie spotkałam i nie miałabym raczej szans spotkać "zwykłych" ludzi tak diametralnie innych ode mnie i to nie jest tylko kwestia mojego "niebywania", stosunkowo małej towarzyskości czy hermetyczności otoczenia ale, przede wszystkim, tego, że w "realnym" świecie ci wszyscy krańcowo różni i, czasem, z mojej perspektywy, "dziwni" ludzie, w większości przypadków, funkcjonują na innym poziomie uspołecznienia. "Real" wymusza większe stonowanie i większą ostrożność, kontakty między ludźmi mało sobie bliskimi są "na pół gwizdka", nikt nie ma interesu ani potrzeby wychylać się zanadto ze sobą, odkrywać karty. Tutaj nie ma to takiego znaczenia, więc większość cech nabiera intensywności.
Mimo powszechnej autokreacji, i tak uważam, że tutaj jesteśmy bardziej prawdziwi.
Nie wiem, czy pisanie tutaj mnie bardziej otwiera na innych ludzi, ale wiem, że otwiera mi oczy na to, że każdy człowiek - z mojego bądź nie - otoczenia, może być kolosalną niespodzianką.

sir Francis Drake

Donata

animavilis · Gość

sir Francis Drake

Formalny

W tej całej dyskusji pojawiają się elementy, które pozwalają na spojrzenie na tę samą sprawę na kilka sposobów i każdy z nich będzie jednocześnie trafny i nietrafny.
Jest prawdą, że forum jest miejscem, w którym istnieją znacznie mniejsze bariery do wyrażania swoich poglądów. Z drugiej strony istnieją różnice osobnicze w istnieniu tych barier. W tej sytuacji jedna z osób piszących na forum, będzie naturalna i będzie pisać dokładnie to co myśli, druga będzie podświadomie lub w pełni świadomie grała kogoś innego. Kogoś, kim chciałaby być w życiu realnym. Nie jest więc forum miejscem, w którym poznajemy ludzi, a jedynie obrazy, które na swój temat malują. To samo dotyczy ich poglądów.
Poznałem osobiście kilkanaście osób piszących od blisko 20 lat w internecie. Zaskakujące dla mnie było to, że tylko kilka z tych osób w spotkaniu twarz w twarz odpowiadało w przybliżeniu obrazowi, który wytworzyłem sobie na podstawie tego, co pisały w internecie. Myślę, że te osoby miały podobne odczucia.

Druga sprawa, którą poruszono. Czy przelotne spotkania z ludźmi z innego środowiska - szeroko rozumianego, mają jakąś wartość i czy mogą wywrzeć wpływ na widzenie świata?
Moim zdaniem tak. Z jednej strony mówi się, że "trzeba z kimś zjeść beczkę soli, żeby kogoś poznać dobrze". Z drugiej, nawet przelotne spotkania wywierają duże wrażenie i wpływ.
Pamiętam, że przed wielu laty rozmawiałem przez radio ze stacją o znaku EA0JC. To była typowa łączność z podaniem paru technicznych szczegółów i krótkofalarskich uprzejmości, a mój rozmówca posługiwał się bardzo ładnym angielskim, choć momentami z obcym akcentem. Kilka dni później za pomocą radiostacji klubowej nawiązałem łączność ze stacją o znaku VU2RG. Byłem zdziwiony, gdy zatelefonował do mnie kolega i ze śmiechem spytał, czy stałem się łowcą ważnych osób. Nie bardzo wiedziałem o czym mówi. Po chwili wyjaśnił mi, że pierwszym moim rozmówcą był Juan Carlos, król Hiszpanii, a drugą prezydent Indii, Rajiv Ghandi.
Dlaczego o tym piszę? Nigdy nie miałem problemu z rozmową z "ważnymi ludźmi", ale po rozmowie z prawdziwym królem i z prawdziwym prezydentem zdałem sobie sprawę, że to tacy sami ludzie jak ja i po odrzuceniu całej tej otoczki właściwej dla ich urzędu, są ludźmi, którzy mają swoje hobby, może ich "boleć głowa", wycierają nos tak jak każdy ze "zwyczajnych ludzi".
Tak więc przelotny kontakt także może wywrzeć wpływ.
Tym bardziej rozmowy z przysłowiową (tutaj) fryzjerką nie muszą być całkowicie nieznaczące...

rosegreta

szczerze to ja się nigdy nie zastanawiałam jakie jest moje środowisko w którym przebywam... Większość bliższych znajomych to koleżanki i koledzy ze szkół do których uczęszczałam. Tak jakoś zostali ze mną (utrzymujemy kontakt), wykonują różne zawody (fakt, że najwięcej wśród nich nauczycieli).
I na forach na pewno jest duża różnorodność, choć też się nie zastanawiałam, kim kto jest , czym się zajmuje zawodowo... Think

Dopóki o tym sam nie wspomniał w postach.

bosska

jednorazowe czy kilkurazowe rozmowy, mniej lub bardziej przelotne, w sumie nic nie wnoszą, nawet jeśli rozmawia się z kimś ważnym. w przypadku ważnych osób można tylko skonforntować swoje wyobrażenie o tej osobie i to wszysko. sądzę, że każdy z nas miał w swoim życiu okazję zamienić kilka słów z osobami o znanych twarzach czy nazwiskach. niektórych może poznał bliżej. ze swej strony mogę powiedzieć, że lech kaczyński był bardzo sympatyczny, ojciec rydzyk to nadęty bufon a od balcerowicza bije inteligencja i wiedza na kilometr. o innych bardziej i mniej znanych nie ma sensu bym pisała, gdyż każdy z nas miał w swoim życiu okazję kogoś poznać (jak już wspomniałam) i nie zdziwiłabym się, gdyby ktoś z nas znał czy miał sposobność rozmawiać z obamą czy tiną turner.

żeby coś wynieść ze środowiska, jakiekolwiek spostrzeżenia czy wnioski, trzeba się w nim obracać, bywać, bo tylko wtedy można poznać drugiego człowieka i jego sposób patrzenia na świat.
z moją fryzjerką nic mnie nie łączy, znam jej stan cywilny i ilość dzieci, ale te rozmowy są tak płytkie i o niczym, że zupełnie nic nie wnoszą. tym bardziej, że ja należę bardziej do tych milczących klientek, więc w tym przypadku rozmowa bardzo kuleje.

Seeni

[quote="Donata"]

Seeni

aaaa żle zacytowałam. Przepraszam Animkę i Donatę

Formalny

Jednorazowe, czy kilkakrotne spotkanie z innymi ludźmi, ma często sporo następstw. To kwestia wrażliwości na czasem na pierwszy rzut oka nieistotne i całkowicie nieważne spotkanie.
Do dziś pamiętam niby całkowicie nieistotne wydarzenie z 1980 roku. Przy wyjściu z szatni modnej wówczas poznańskiej restauracji WZ, gdzie zjadłem obiad, spotkałem hinduskiego iluzjonistę wraz z zespołem, który przyjechał wtedy do Polski z cyklem swoich przedstawień. W tym zespole było kilka dziewczyn ubranych w stroje ludowe.W niewielkiej szatni zrobił się tłok i w zamieszaniu wpadliśmy na siebie z jedną z tych młodych Hindusek. Przez dłuższą chwilę patrzyliśmy sobie w oczy i dopiero potem zmieniliśmy kilka słów. W tym spojrzeniu młodej Hinduski spostrzegłem nagle ...Indie (wiem - to dziwne stwierdzenie). To grzecznościowe parę słów nie miało znaczenia. Te kilkadziesiąt sekund spowodowało, że zacząłem się interesować Indiami - ludźmi z Indii ich kulturą i historią, by w końcu tam pojechać i zobaczyć to własnymi oczami...
A to przecież było spotkanie drugiego człowieka - teoretycznie bez znaczenia i bez słów...

letnisztorm

To jest chyba zbyt rozległy temat żeby wysnuć jakieś uniwersalne wnioski.
Indywidualnie na pewno każdy ma jakieś spostrzeżenia, doświadczenia, preferencje. Tylu różnych ludzi wkoło, sytuacji, zdarzeń. Jedni lubią poznawać ludzi inni nie.

Zdaje sobie sprawę z tego że, niektórzy chcą swoje życie, życie innych jakoś zdefiniować, wstawić w ścisłe ramy. Bo to daje złudne przeświadczenie o kontrolowaniu tego co się dzieje, przewidywaniu reakcji czy zapobieganiu jakimś sytuacjom. O ile czasami to się może udawać o tyle częściej, za rogiem coś pierdyknie i następuje zwrot akcji o 180 stopni. Można się wkurzyć. d'oh!