po 30-tce

rosegreta · Gość

Dziś przeczytałam artykuł
[link widoczny dla zalogowanych]
(ciekawa jestem czy ktoś oprócz mnie go przeczyta

)

Moim marzeniem było kiedyś zostać himalaistą. Poznałam nawet kilku ludzi, którzy byli himalaistami, jeden nawet nie żyje.

Aproxymat

Ale odpowiadałaby Ci taka śmierć? W sumie może być dosyć straszna, niekoniecznie błyskawiczna, można spaść gdzieś, leżeć z połamanym szkieletem i pomału konać, bez nadziei na ratunek.

rosegreta · Gość

Zawsze jest strach. Myslę, że długo nie cierpisz. Temeratura Ci na to nie pozwoli, i brak tlenu.

bobro

ale i tak lepiej się chyba ukłonić pociągowi pospiesznemu... podobno nawet głowa nie odpada tylko wbija się w tułów

ribka_pilka

Poldek

Wy to macie pomysly. Nie lepiej ZYC???
Kochac, smiac sie, cieszyc, zyc kazdym dniem i czerpac z zycia pelnymi garsciami?

rosegreta · Gość

Domyslałam się, że róze mogą byc wypowiedzi. Nawet pod artykułem komentarze też były dziwne. Kiedyś w rozmowie z jednym z ludzi, którzy zdobyli ośmiotysięcznik (będąc mlodą osobą jeszcze-ja) spytałam o strach, o śmierć, o kolegów jego któzy zginęli. Powiedział, zawsze zdąży się umrzeć, nawet na ulicy. Traf chciał, że jeden z jego kolegów umarł na ulicy przygnieciony przez jakis słup o ile dobrze pamiętam (cos ostatnio pamęć mi szwankuje).

bosska

animavilis · Gość

szb

"Marciniak blisko szczytu widzi za sobą zbierające się chmury. – Myślałem, że tak ma być – wspomina. – Szedł Genek, to i ja szedłem."

"Z samego szczytu pamięta niewiele: – Fruwały karteczki z modlitwami. Zostawiła je pewnie któraś z wcześniejszych wypraw."

"Marciniak: – Wszystko wydarzyło się kilka metrów przed bezpiecznym terenem. To była ostatnia zmiana. Na prowadzenie wyszedł Mirek Gardzielewski. Staliśmy po pas w śniegu. W tym momencie wszystko ruszyło. Przede mną uniósł się śnieg, zrobił się wał nad moją głową. To jest ostatnia klatka „przed”. Potem obudziłem się już na dole. Czułem krew, potłuczone zęby i ból w żebrach. Zobaczyłem rozsypane rzeczy. Wszyscy byli na wierzchu, tylko Mirek lekko przysypany. Niektórych reanimowałem, ale bez skutku."

potem jest o akcji ratunkowej i dalej nie czytałem.

Mam wrażenie że to jest styl życia zupełnie niespotykanych na codzień typów osobowości.
Cierpliwych planistów, osób niezwykle wrażliwych, łykających piękno świata, ale przy okazji fizycznie silnych, testujących granice swoich możliwości.
Domniemuję również, takowoż, jednakże, iż ci ludzie zdobywając te szczyty dotykają jakiegoś boskiego pierwiastka. Tak jakby Rocky Balboa stoczył 25 rundową walkę, 10 minut runda.
I co lepsze wygrał.

Tosz to śooook.

ps. Serak (od fr. sérac - rodzaj kruchego białego sera) – element lodowca, bryła lodu tworząca się w wyniku pękania lodowca, spowodowanego przez jego ruch ponad wybrzuszeniami i progami podłoża.

Źródło „http://pl.wikipedia.org/wiki/Serak_(geografia)”

slepa i brzydka

animavilis · Gość

szb

wyczuwam siakieś takieś coś przygnębiającego od was dziewczyny,

Aproxymat

Ale wiecie co, nawet chciałbym umrzeć na obcej planecie.

Kewa

No, co jest? Zbiorowe dołowanie?

letnisztorm

Aproxymat

szb

lulka

Reeety!
Znowu o śmierci? Normalnie zaczynam się tutaj czuć jak na cmentarzu.
Załóżcie jeszcze coś o starości bo dawno nie było.

Ja tam po wczorajszym (ciężkim) dniu czuję się jak nowo narodzona.

Jak ginie himalaista to jestem zła. Zła, że zginął na własne życzenie.
Ta złość pomieszana jest z olbrzymim żalem bo podziwiam ludzi, którzy pędzą nie wiadomo gdzie i nie wiadomo po co?
I nie wiem, nie wiem czy im jest lepiej? Z tym niepokojem, z tą niewyobrażalną, nieposkromioną siłą, która popycha ich w ramiona niebezpieczeństwa? Z tą ciekawością. Dzięki takim ludziom wiemy więcej niż gdyby ich nie było.
Podziwiam i nie rozumiem.

Kewa

Pewien facet-dyrektor został znaleziony martwy w samochodzie w lesie nagi. Pogotowie wezwała jego asystentka-żona mojego kolegi. Wiecie przez co przeszła ta rodzina?

Do dziś wszyscy dumają co naprawdę zaszło. Nigdy zainteresowanych o to nie pytałam.