po 30-tce

LampionyZeStarychSloikow

"Koszmary dzieciństwa...

A będzie jeszcze gorzej.

Kiedyś zbudzisz się,i zacznie się koniec.

Twoja piękna skóra zmarszczy się, stracisz włosy,wzrok,pamięć.

Krew zgęstnieje.

Zęby zżółkną i zaczną wypadać.

Zaczniesz cuchnąć na zewnątrz i w środku.

A wszyscy przyjaciele nie będą już żyli.

Zaczniesz używać kul i nocnika.

Starcze otępienie.

Będziesz sikał pod siebie,robił kupę pod siebie, przeżuwał bezzębnie.

Módl się,żeby ktoś cię kochał, gdy to wszystko się stanie.

Bo jeśli będziesz kochany, wciąż będziesz młody."

- to jest dialog (a właściwie monolog) z kiepskiego filmu z aspiracjami.

pomyślałem, że pasuje tutaj, jak ulał

Kewa

Lampi, przepłoszyłeś wszystkich, a ja sobie pomyślałam, że to miejsce w sam raz, by podzielić się refleksją. Najpiękniejszy fragment o umieraniu przeczytałam u Prousta w "Strona Guarmantes". Umierającą była babka narratora. Najpierw opisywał jak nie chciała obciążać sobą rodziny, jak cierpiała, jak ważne kiedyś sprawy, okazały się całkiem nieważne, a na koniec: "I tak jak niegdyś, dawno, wówczas gdy rodzice wybrali jej męża, znów miała rysy delikatnie wyrzeźbione czystością i poddaniem, policzki lśniące zbożną nadzieją, marzeniem o szczęściu, nawet niewinną wesołością, wszystkim, co stopniowo zniweczyły lata. Odchodzące życie uniosło z sobą zawody życia. Zdawało się, że uśmiech zstąpił na wargi babki. na tym żałobnym łożu śmierć, niby średniowieczny rzeźbiarz, ułożyła ją w postaci młodej dziewczyny."

LampionyZeStarychSloikow

to dlatego, że w Polsce klikowatość jest wysysana z mlekiem matki, czy z jakiegoś innego cyca.

flykiller · Gość

LampionyZeStarychSloikow

Kewa

flykiller · Gość

Pewnie się przekonamy (chociaż, lepiej, nie).

pogłoska

Cień kruka nad głową.

)))

[link widoczny dla zalogowanych]

LampionyZeStarychSloikow

Mati · Gość

annaliza

nie wiem o czym jest ten topik..

Ale znam moje koszmary dzieciństwa:

1. czarna wołga.

Kewa

Czarna Wołga? Też, ale bardziej się bałam zboczeńców i tego, że Mama nie wróci z pracy (pociągiem wracała późno).
Topik dziwny, bo tytuł nijak ma się do postu założycielskiego.

l

Formalny

Mój koszmar dzieciństwa (odnoszę się do tytułu):
Wizyty UB-eków w końcu lat czterdziestych i początku pięćdziesiątych - już po śmierci ojca i związane z tym zawsze, przerażenie i płacz mamy. Dużo później zrozumiałem, że węszyli na "chybił trafił" ze względu "nieodpowiednie" nazwiska i pochodzenie rodziców. Do dziś jednak pamiętam to jako tytułowy koszmar dzieciństwa...

letnisztorm

flykiller · Gość

Seeni

nudziarz

oj tam.. oj.. tam...
Jak czarna wolga weszła to ja już robiłem setkę poniżej piętnastu sekund

, więc wiałem jako Speedy Gonzales na sam jej widok.
Koszmarami mojego dzieciństwa były duchy, o ktorych moja babcia opowiadała wieczorami z pasją godną lepszej sprawy

Długo bałem sie wstac w nocy do toalety

Seeni

Teraz jeszcze sobie przypominam, że koszmarem mojego wczesno podstawówkowego dzieciństwa był brak posiadania długiej spódnicy tzw. bananówki i przemożny upór mojej Matki do ubierania mnie w krótkie spódniczki z grempliny Wstydziłam się ohydnie jak moje koleżanki paradowały w tychże bananówkach a ja jej brak próbowałam ukryć zasłaniając koślawe kolana workiem na kapcie.
Bałam się też strasznie wybuchu bomby atomowej i jednym z moich ulubionych zajęć było uzdatnianie piwnicy na schron. Wykradałam Matce puszki z szynką Ham ( przesyłane przez ciotkę z Stanów w paczkach), cukier i co mi tam wpadło w ręce i znosiłam do tego prowizorycznego schronu. Raz ukradłam mężowi Babci butelkę bimbru, bo słyszałam, że tym się najlepiej handluje w czasie wojny.

Kewa

Koszmarem były jeszcze dla mnie lekcje wf-u i gra w piłkę, albo rzuty piłeczką palantową, czy jakąś tam.
I jeszcze koszmarnie bałam się sąsiada mojej babci, który jak zobaczył mnie na podwórku, to ryczał: czyjaś ty?!
Anxious