po 30-tce

rosegreta · Gość

Ostatnio byłam na plaży, w mojej miejscowości. Zauważyłam, że prawie co trzecia osoba miała tatuaż, mniejszy, większy, w róznych miejscach i rózne motywy, w roznym wieku (nie o wiek tatuażu chodzi). Czyli wg Karpieńca to moja miejscowość składa się ze mnie, z mojej rodziny i resztę towarzystwa.

Jayin

A tak poza tym - temat tatuaży to temat nie taki płytki.
Warto poznać w ogóle genezę "tatuowania". Bo historia ciekawa.

Słowo tatuaż pochodzi od tahitańskiego wyrazu tatu i oznacza „oznaczyć coś”. Początki tatuażu sięgają starożytnego Egiptu, czasu faraonów i piramid. Zostały odkryte obrazy ścienne z 2000r p.n.e świadczące o stosowaniu techniki tatuażu, jak i mumie egipskie noszące ślady tatuażu.

W starożytnej Grecji tatuaż był stosowany do znakowania szpiegów, Rzymianie natomiast oznaczali tatuażami niewolników i kryminalistów. Tatuaż miał również istotne znaczenie w rytuałach i tradycji. Na Borneo kobiety nosiły tatuaż na przedramionach oznaczający ich indywidualne
umiejętności. Tatuaż wokół nadgarstków lub palców miał odpędzać choroby. Tatuaż symbolizował także przynależność do klanu lub społeczności. Saksonii na przykład często mieli wytatuowany herb rodowy.

Tatuaż zniknął z kultury zachodniej, by zostać odkryty na nowo w 1691 roku, gdy żeglarz i odkrywca William Dampher sprowadził do Londynu księcia Giolo, mocno wytatuowanego Polinezyjczyka. W 1769 kapitan James Cook przywiózł innego Polinezyjczyka, Omaia. Żeglarze biorący udział w ekspedycji Cooka nauczyli się techniki robienia tatuaży od lokalnych plemion. W tym czasie również wyraz „tatuaż” na dobre zadomowił się w językach europejskich. Sukces sztuki zdobiącej ciało Omaia spowodowało iż tatuaż stał się popularny na mniejszą skalę wśród wyższych sfer.

Pierwsza maszynka elektryczna do tatuażu została opatentowana w Stanach Zjednoczonych w 1891 roku przez Samuela O’Reily. Dzięki niej tatuowanie stało się o wiele bardziej dostępne i opłacalne dla mas. Do tej pory tatuowanie było powolnym i bolesnym procesem,wykonywanym w całości ręcznie. Wśród plemion najczęstszą techniką było zwykłe nakłuwanie, niektóre plemiona wprowadzały barwnik w zadrapania. W Polinezji i części Malezji, pigment był wprowadzany pod skórę poprzez nakłuwanie za pomocą urządzenia przypominającego miniaturowe grabie. W Japonii stosuje się igły przymocowane do drewnianego uchwytu. Dzięki temu urządzeniu tatuowane są bardzo skomplikowane, wielokolorowe wzory, pokrywające często większą cześć ciała. W Tunezji pigment jest czasem wcierany w nacięcia robione nożem, niektóre plemiona indiańskie stosują do nakłuwania ciernie.

Gdy tatuaż zaczął być utożsamiany z żeglarzami i kryminalistami, wyższe sfery zaczęły od niego odchodzić. Na początku 20 wieku mocno wytatuowani ludzie, wcześniej podziwiani, stali się eksponatami w cyrkach i na pokazach dziwolągów. Tatuaże stały się społecznie nieakceptowane i zeszły do podziemia.

Wizerunek tatuażu zaczął się poprawiać dopiero pod koniec lat 60, gdy gwiazdy, szczególnie muzyki, zaczęły je nosić. W latach 80 i 90 tatuaż wyszedł z podziemia i zaczął być akceptowany jako część kultury. Tatuaże są teraz bardziej przejawem mody niż zwykłym znamieniem. Można spotkać ludzi na całym świecie, z różnych klas społecznych, posiadających tatuaż ukryty, lub w miejscach widocznych.

Dziś to bardziej i częściej moda, niż cokolwiek innego. A moda - jak wiadomo, może mieć zwolenników i przeciwników. Każdy nosi co lubi. De gustibus... itd... itp... Są tatuaże badziewne i źle wykonane, a są rzeczywiście dzieła sztuki.

Sama jestem daleka od oznaczania się w jakikolwiek sposób, bo zbyt często mi się zmieniają upodobania "wizerunkowe" i pewnie albo bym co chwilę jakiś usuwała, albo bym miała ich kilkadziesiąt Tongue out (1)

Ale u innych mi się te dobrze zrobione podobają. A przynajmniej - w ogóle nie przeszkadzają. I nie wpływają na moją ocenę człowieka. Chyba, że niosą ze sobą jakąś wredną treść i przekaz.

Kobieta z klasą

Ja zauważyłam też podobnie jak karpieniec złocisty, niestety. Też nie jestem ich zwoleniniaczką. Brzydzę się nimi jeśli ktoś jest cały wyatuowany. Nie zniosłabym faceta z wytatuowanymi ramionami czy klatką. U kobiet, jakiś delikatny może nawet dodać pikanterii, ale nie jakieś tam skrzydła, czy cuś.

Zauważyłam też, że moda na tatuaże jest większa w karajach wschodnich aniżeli zachodnich.

Będąc ostatnio u kosmetyczki o mało z fotela nie spadłam jak usłyszałam, że takie coś płaci się około 300- 500 zl. Nie wiem ile czasu zajmuje taki tatuaż, ale kasa wydaje mi się całkiem niezła. Szkoda, że ja tego nie potrafię

Seeni

Kewa

No i ładne te tatuaże? d'oh!

[link widoczny dla zalogowanych]

Kobieta z klasą

brzydkie

flykiller · Gość

Cieszę się, że kiedyś tam nie uległam pokusie wydziargania się bo, nie dywagując już, czy to ładne czy nieładne, potrzebne czy niepotrzebne, tatuaż faktycznie strasznie spowszedniał. To kłopotliwie trwały banał.

karpieniec złocisty

Olać tatuaże.
Kiedyś wydawało mi się, że przedział 30-40, to dla faceta najlepszy wiek. No bo tak: Umawia się jeszcze z małolatami i równocześnie jest już atrakcyjny dla tych nieco starszych...
Tymczasem życie weryfikuje podobne założenia. Małolaty traktują cię jak starszego pana, a star...dojrzałe kobiety - jak gówniarza.

No i gdzie tu sprawiedliwość?
Taki oto wniosek nasunął mi się po rozmowie z kolegą...
Think

Formalny

karpieniec złocisty

A jakie są Formalny Twoje doświadczenia? Podziel się nimi z młodszym kolegą Angel

Kobieta z klasą

http://www.youtube.com/watch?v=qu7Y-Ww6s0w

zawsze myślałam, że tę piosenkę śpiewają staruszkowie po 60tce. Teraz mam wrażenie, że nie wcześniej niż po 80tce będzie bardziej adekwatne.
Chodzi mi o to, że dziś 60lata nie odbieram jako staruszka...

Hower

flykiller · Gość

Kobieta z klasą

Gdy miałam 20+ to każdy facet ok 40 byłstaruchem.

Ale myślę, że chodziło też o ich zachowanie: pokazywanie pozycji społecznej, kasę- więc siłą rzeczy odbierałam ich jako starych.

Niedawno uśmiałam się jak jakiś małolat ( lat 30

) próbował mnie zaprosić na kawę. Gdy mu powiedziałam, że jestem od niego o 12 lat starsza - widziałam lekkie zmieszanie na twarzy

I najgorsze jest to, że to już mógł być ostatni podryw

czas nieubłaganie leci niestety

rosegreta · Gość

Już o tym pisałam...
Wychodzi na to, ze w miarę upływu czasu, świat i inni nam młodnieją

Bo wszystko oceniamy/widzimy względem siebie i swojego punktu, osoby...

karpieniec złocisty

Pani Kura Domowa ma zatem 42 lata.
Moim zdaniem jest lepiej jak taki czterdziestak pokazuje już tę swoją "pozycję społeczną" niż miałby na siłę kozaczyć. Wtedy mamy do czynienia ze sławnym kryzysem wieku średniego...

Kobieta z klasą

ech, myślę, że jak 40latek podrywa 20 to jest to kryzys wieku średniego

Co ja miałam takiemu do zaoferowania? Nawet nie pamiętam o czym rozmawialiśmy? Na pewno nie o polityce heh

Formalny

Kobieta z klasą

Tia, gorzej jak apetyt wielki a w domu mąż i dzieci

Formalny