po 30-tce

Jemands

Coś mi się przestawia na stare lata.
A może to wpływ sieci?
Ciągle coś mi przeszkadza i stale nastawiam się na konfrontację, konflikt.

Ktoś coś powie, od razu czekam czy palnie jakąś głupotę, którą mógłbym triumfalnie skontrować.
Czytam kłótnie w sieci i od razu zapala mi się lamka *ja tam wiem lepiej*.
Nawet jeśli nawołuję do pojednania to mam ochotę ustawić się w opozycji, ale wobec każdej z walczących stron. W rezultacie często ląduję na ziemi niczyjej a kartacze tną mię z obu okopów.

I najgorsze - zaczynam szukać pomysłów na to, żeby być kontrowersyjnym. Kontra i kontra. Co to się panie dzieje na starosć.
Czy tylko ja tak mam? Bo widzę, że większość znanych mi osób łagodnieje z wiekiem, uśmiech wypogadza im twarze.

pogłoska

rosegreta · Gość

nie pamiętam jaka byłam wcześniej, ale wydaje mi się, że łagodniejsza.
Obecnie szybko wpadam w irytacje, ale szybko mi przechodzi.
Raczej nie szukam zwady i staram sie omijać konflikty. W sieci drażnią mnie ataki personalne nawet jak mnie nie dotyczą. Włąsciwie realnie też reaguję jak ktoś słabszemu dokucza, kogoś atakuje. Nie myslę wtedy o strachu. Jest we mnie złość. Potem przechodzi refleksja, że mogło mi się oberwać.
A właściwie to mi się nic nie chce z wiekiem coraz bardziej. Anxious

nudziarz

niestety..
Z wiekiem nasze zalety ewoluują w największe wady.
Ktoś oszczędny staje się skąpcem, ktoś o sprecyzowanych i jasnych pogladach przestaje akceptować racje innych.
No i wszyscy na starośc stajemy się wszechwiedzacymi geniuszami z licencja na naprawę wszelkich bolączek swiata tego

a nudziarz z roku na rok coraz bardziej dostrzega to u siebie

EDIT: no.. prawie wszyscy.. co by się nie narazic

Aproxymat

Osobiście zawsze byłem przekonany, że na starość zostanę pogodnym, lekko sklerotycznym staruszkiem.

nudziarz

Tina

chm...
ja siebie wybrazam jako starsza pania, ale za to rzeska jeszcze

natomiast jesli chodzi o rozwiazywanie konfliktow, to ja zauwazylam, ze zaczynam...obojetniec na spory!

zaczyna mi sie rozwijac w tym kierunku tumiwisizm.
bo wole sie skoncentrowac na przyjemniejszych stronach zycia, wychodze z zalozenia, ze szkoda marnowac energii na przekonywanie kogos o slusznosci swoich racji.
zreszta i tak sie nie przekona...

szkoda nerwow na blahe klotnie

paj

Ja chyba jednak łagodnieję.
Tzn najpierw wybucham, jestem gotowa na wojnę o przysłowiową pietruszkę.
Wyciągam armaty do zabicia muchy.
Jak już mi minie, to wtedy jestem oazą spokoju.
Przyznam, że niedawno stanęłam w obliczu konfliktu pewnych mi bardzo bliskich osób. Bardzo bliskich. Byłam zła na nich oboje.
Miałam ochotę pojechac do nich; nakrzyczec, wykrzyczec swoje żale i odjechac.
A jednak było inaczej.
Najpierw "wzięłam na rozmowę" (hahaha) moją mamę.
Potem ojca.
A potem odjechałam.
Na drugi dzień okaząło się, że pomogło.
Pogodzili się po długim, naprawdę poważnym konflikcie.
Ja w tym wszystkim, z moimi żalami byłam mało ważna.
A więc fajnie.
Ale ..ale.
Teraz będzie zabawnie.
Kilka dni temu pojechał do nich mój brat.
Nie wiedział, że jest już ok.
No i...no i.
Zaczął ich strofowac.
Rozpętała się znów awantura, każdy bronił swoich racji.
No i znowu gniew.
Na szczęście poradziłam, aby przeczekali.
No i po jednymdniu znowu wszystko ok.
A więc ja pokornieję?
Nie wiem.
To zależy od sprawy.
Obecnie jestem obrażona.
Od dwóch godzin.
Na mego przyjaciela.
Hmm..
Teraz rozważam, czy jak on wróci do domu, to mam się dalej gniewac, czy nie.
Może njlepiej, jak teraz przygotuję kolację, a los sam rozstrzygnie.
Aleteraz się gniewam!!!
Strasznie.

Tina

a moge dac rade na gniew?

paj

Tina

Okaz mu swoj zal i bol z powodu gniewu i spytaj sie jak ON chce to naprawic!

Wybierz z jego propozycji najkosztowniejsze zalagodzenie sprawy.
najkosztowniejsze dla niego - nie znaczy, ze chodzi o pieniadze, ale o to, zeby go to kosztowalo jak najwiecej starania ew. Jakies wysilek.

Na drugi raz pomysli o kosztach, zanim Cie przyprawi o gniew.

“I w ten sposob bedzie wilk syty I owca cala”
tzn. nauczycie sie rozwiazzywac sytuacje konfliktowe.

ps. a rade stosuj lub nie stosuj, to przeceiz TWOJ wybor

nudziarz

paj

Tina

nudziarz

Tina

paj

Teraz się śmieję.
Kto ma rację ten stawia kolacje.
Zły dzień, po prostu.
On miał zły dzień, ja też.
Bez sensu szukac winnego.
On mi sprawił przykrośc, ja miałam zgrzyt w wydawnictwie.
Trudno.
Ubieram się i wychodzę na spacer z psem.
Jutro będzie nowy dzień.
Wrócę jutro ze spaceru.
Mam prawo odreagowac, nie?
A już poważnie.
Jestem zła, jest mi przykro.
Sru.
Wrrr.
Faceci to egoiści.
A baby czepiają się drobiazgów.

Tina

tja
i w ten sposob zwycieza tumiwisizm (wracajac polkolem to gl. tematu watku).

u mnie tak coraz czesciej....
tja...
chyba sie starzeje.

Formalny

Aproxymat

Bardzo bardzo mnie pocieszacie.

Zapamiętam to sobie. Co to ja miałem zapamiętać? Hę?