po 30-tce

karpieniec złocisty

Ja bym powiedział, że klasy lub jej braku. W określonych sytuacjach ofkors.

flykiller · Gość

karpieniec złocisty

Flykiller ja to wszystko wiem. Niemniej jednak, taki widok nie należy do przyjemnych. Ani apetycznych. Zresztą co tu dużo gadać: jest po prostu obrzydliwy. Tłuszcz z palców (oby tylko czystych) spływa najpierw na dłonie, nadgarstki, przedramiona, by w końcu zakończyć na łokciach. Tłuszczem uwalone są usta, broda i podbródek. Policzki a nawet czoło, gdy jego właściciel na chwilę się zapomni. Dlatego jest to taka sytuacja, w której należy się kierować nie ogólnie przyjętymi, podręcznikowymi zasadami a zwykłym wyczuciem chwili i ogólnie pojętą przyzwoitością w obyciu.

nudziarz

Zgadzam się z karpieńcem

. Dodam tylko, że jesli pewne zachowania uznaje się za dopuszcalne, to jest to dolna granica dobrego tonu. A przecież wypadałoby by znaleźć się ciut wyżej

flykiller · Gość

No, ja kopii o niejadane skrzydełka z kurczaka czy, tym bardziej, żeberka, kruszyć nie będę

Zbyt literalne trzymanie się zasad savoir-vivere też jednak może być nie na miejscu i zdradzać, w gruncie rzeczy, brak obycia (np. eleganckie krojenie ziemniaków nożem).

nudziarz

Jak sadzę to kwestia miejsca i ludzi przy stole, z ktorymi spozywa się posiłek

karpieniec złocisty

Dokładnie tak. Do śmiesznych sytuacji dochodzi często we windzie, gdy dobrze wychowani panowie stojący przy drzwiach, uparcie czekają aż panie znajdujące się przy ścianie wyjdą jako pierwsze. Tworzy się korek ale co tam hehe...Jeszcze gorsza jest kolejność polskiego witania się. Gość, który przychodzi jako któryś z kolei podaje rękę najpierw najstarszym kobietom, później młodszym kobietom, później starszym facetom, później młodszym facetom, na końcu dzieciom. Tańczy wokół biesiadnego stołu i myśli, że tak jest okej Angel

A wystarczyłoby krótkie: Dzień dobry wszystkim.

pogłoska

karpieniec złocisty

No fakt, zasugerowałem się akurat kurczakiem. Ale pizza polana sosem czosnkowym, też potrafi siać zniszczenie Kwadratowy

Formalny

Ciekawe zjawisko - wszyscy w ostatnich wpisach mają rację, choć próbują się odrobinę ze soba nie zgadzać - trzeba przyznać, elegancko. Moim zdaniem jednak "Karpieniec..." trafia najlepiej w sedno tematu, a Nudziarz w zasadzie napisał to samo innymi słowy.

Karpieniec: (...)sytuacja, w której należy się kierować nie ogólnie przyjętymi, podręcznikowymi zasadami a zwykłym wyczuciem chwili i ogólnie pojętą przyzwoitością w obyciu.

Nudziarz: (...)jesli pewne zachowania uznaje się za dopuszcalne, to jest to dolna granica dobrego tonu. A przecież wypadałoby by znaleźć się ciut wyżej.

Te dwa stwierdzenia stanowia w zasadzie opis warunków brzegowych dla określenia, na czym polegają zasady savoir vivre - objętnie, czy to przy stole, czy ogólnie w życiu. Dotyczy to tak samo pytania znajdującego się na początku tematu, na które odpowiedź jest prosta, gdy znać ogólne zasady zachowania przy powitaniu, jak i pytania, czy jeść pewne rzeczy palcami.
Dodatkowo dochodzi ten efekt, że można znać zasady zachowania, ale stosować je z elegancją, lub bez. Można jeść palcami określone potrawy z elegancją lub bez niej. Co z tego, że ktoś np potrawę, przy której dopuszczalne jest jej jedzenie palcami, je srebrnymi sztućcami, trzymając je nawet prawidłowo, jeżeli przy tym ciamka i co pewien czas wysysa lub "wydłubuje" włókienka mięsa spomiędzy zębów? To kwestia nawyków, kształcowanych od dzieciństwa. Z tego wzięło się powiedzenie - może pretensjonalne, ale na pewno prawdziwe, że frak lub smoking leży na kimś dopiero co najmniej w drugim pokoleniu.
Moja śp. ciocia (nazwisko z przedrostkiem znane z historii) "umarłaby z niesmaku", gdyby na przykład ktoś, po spróbowaniu potrawy na przyjęciu, wołał przez stół do gospodyni: czy można prosić o podanie soli i maggi? Ciotka uznałaby to za publiczne wytknięcie gospodyni, że podała na stół niedoprawione obrzydliwstwo.
Takich niuansów są tysiące - zawarte ogólnie w zasadach savoir vivre, a spełniają się w przy znajmości zasad, o których napisał karpieniec złocisty i Nudziarz.

karpieniec złocisty

Trafne spostrzeżenie. Choć istnieje też etykieta, co do której żadna dowolność nie może mieć miejsca. Ściśle określone kanony nie pozostawiające żadnej luki dla krzty kreatywności. Mamy z nią do czynienia na ogół w sferach dyplomatycznych, na królewskim dworze Albionu lub po prostu w kręgach opartych na hierarchii społecznej

He he - no to żem się wysłowił Cwaniak

letnisztorm

Ależ oczywiście, jak ktoś ma życzenie może sobie siedzieć w sztywnej klatce reguł i konwenansów, ja jednak wolę

http://www.youtube.com/watch?v=sIwD-oDm6cU

flykiller · Gość

Jedzenie powinno być przyjemnością, a nie mordęgą. Oczywiście, nie wołałabym gromko o sól czy pieprz, ale na pewno bym się o nie upomniała, zamiast pałaszować jałowe danie. Wrażliwość podniebień na przyprawy jest skrajnie różna. Ja, na przykład, solę wszystko i solę dużo, bo tak lubię. Nie wydaje mi się, aby gospodyni uwłaczało to, że są wśród jej gości ludzie, którzy potrzebują wzmocnienia smaku. Sama, kiedy przyjmuję gości, operuję przyprawami bardzo ostrożnie wychodząc z założenia, że lepiej, aby je doprawiano na talerzu niż, przesolone lub przepieprzone, konsumowano w kurtuazyjnej męce.

karpieniec złocisty

Posolone to jednak nie to samo co osolone Think

Formalny

karpieniec złocisty

Miałem na myśli te wszystkie ceregiele z podawaniem ręki i z okrążaniem stołu równocześnie. Poza tym nie da się tutaj uniknąć obyczajowych pułapek hehe...No bo jak tu właściwie sklasyfikować rzeczywisty wiek kobiety?

Formalny

karpieniec złocisty

No otóż to

Formalny

Tina

jako ciekawostke podam, ze u nas do kielbasy i miesa z grilla nie podajemy musztardy, ani keczupu.
ABY MOC WLASNIE POCZUC prawdziwy SMAK!

Kiedys jacys goscie zaczeli wolac o musztarde, co w pierwszej chwili dotknelo nas - w koncu nie podajemy byle jaka kielbase za 1 zl (u nas sie mowi za 1 euro 50), ktora nalezy zabic smakiem keczupu.

a potem stwierdzilismy, ze oni nie potrafia rozroznic byle jakiej kielbasy od tej szczegolnej.
jak to mowia: perly przed wieprze.

a nastepnego razu nie bedzie.