po 30-tce

ws

ale nie spieramy się o rację, tak ?
tak

wszystko mi jedno, kto ma rację, chociaż ... kto ma rację ten stawia kolację

współczuję komuś kto cierpi (a cierpienie to szerokie pojęcie), bo wiem czym jest cierpienie, każdy to wie, ale nie muszę współodczuwać z nim,
to notabene mój nieomal stały stan, że wiem, ale już emocjonalnie nie potrafię tego poczuć, ale wiem i dlatego współczuję temu kto obecnie ma tak, że cierpi

nie rozwalimy tematu, on dryfuje, taki jest ludzki umysł, szeroki

Mati.

klementyna

nudziarz

a ja zwyczajnie jestem skromny niesłychanie
050

ws

dla mnie jesteś poszukującym chaosem,
mój poukładany w kratkę od linijki umysł, gdzie obszar entropii jest stale pod kontrolą, musi się zawsze poważnie nagimnastykować, żeby dociec i poukładać wszystkie Twoje poskręcane przemyślenia, w równe, wynikające, lub z innej dziedziny paseczki pojęć, myśli itp

klementyna

Wtrącę jeszcze o ignorancji słów kilka..

Niektórzy ludzie w obliczu pewnych spraw, sytuacji, problemów, oczywistości życia, zasłaniają się ignorancją. Wobec inteligencji/wiedzy innych tuszują swe „niezrozumienie” i edukacyjne „niedociągnięcia” ignorancją/krytyką/atakiem,
bo obciachem byłoby przyznać, że się czegoś nie wie lub najzwyczajniej w świecie, nie ma się racji. Ignorować jest najprościej. Ale, fakty nie przestają istnieć z powodu ich ignorowania.
Bądźmy więc świadomi tego, co prowadzi nas na przód, a co nas wstrzymuje. Wiedza i doświadczenia otwierają przed nami możliwości, ignorancja będzie nas zawsze hamować.

ws

nudziarz

FRIDA · Gość

ws

Nudziarz, bardzo Cię przepraszam, pisałam do Mati

nudziarz

OKI... wygłupilem się,
bywa.

ws

nudziarz

daj spokój. to zaczyna byc żenujące

stało się . kropka

ws

ws

zignorujmy to zatem

ku mojemu zaskoczeniu, ale i w sumie zadowoleniu, wciągnęła mnie dziś rozmowa w sieci, co mi się już daaawno nie zdarzyło, dziękuję Państwu

dobranoc

flykiller · Gość

Nie mam wątpliwości, że jestem za głupia nie tylko dla przemądrzałych egocentryków ale, zwyczajnie, dla ludzi mądrzejszych ode mnie. Mimo racjonalizowania (musi być ktoś mądrzejszy, by ktoś głupszy być mógł), trochę mnie to deprymuje i staram się nie uczestniczyć w rozmowach, których poziom mnie przerasta. Czasami jednak, przysłuchując się im (podczytując je), ogarnia mnie irytacja. Z jednej strony jest to przykompleksiona irytacja osoby, która zdaje sobie sprawę ze swoich braków i która "nie chwyta" pewnych rzeczy, z drugiej poirytowanie faktem, że bardzo często takie rozmowy przeobrażają się w akademickie i coraz bardziej mętne rozważania, gdzie 2-3 osoby wiedzą, o czym mówią, a cała reszta desperacko i nieudolnie stara się "równać poziom", chociaż widać, że pokrywają swoje braki pustosłowiem.

ws

flykiller · Gość

A dlaczego miałoby mieć dla mnie jakieś znaczenie?
Po prostu, jest irytujące i tyle.
Można, co prawda, nie czytać, ale nie zawsze można nie słuchać.

ws

chyba nie umiem sobie po prostu wyobrazić, że irytują mnie rzeczy, które nie mają dla mnie znaczenia, dlatego nie umiem zrozumieć Twoich słów

flykiller · Gość

Wierzę.
Mnie denerwuje wszystko.
Jestem chodzącym poirytowaniem.
Nic, co ludzkie, nie może być nieirytujące.