po 30-tce

Pochodzenie O-Ren Ishii

to tak po sinusoidzie idzie

więc być może jest coś optymistycznego w ostrych bęckach od Życia bo może to sugerować że się jest w punkcie przegięcia - w końcu to wszystko to jeden wielki ekostat - komuś urywa rączkę, ktoś rodzi się z trzema, bilans musi wyjść na zero (to akurat może nie jest najlepszy przykład ale wiecie o co mi chodzi...)

chyba powinienem się zacząć martwić

basiamoja

Gdyby było cały czas cacy ,to był by straszna nuda'
Każda porażka to wyzwanie ,podnieta do działania
-nie dam się
-nie poddam się
-będę walczyć

zaraz

Kewa

Samospełniające się proroctwo jest napędzane takim właśnie "krakaniem", ale cóż różne są te nasze okulary przez które patrzymy. Tak jak napisała Seeni dla jednych szklanka jest w połowie pusta, dla innych w połowie pełna. Bywa, że jestem zdziwiona, że przytrafiło mi się coś złego, albo że ktoś mi współczuje. Całą sobą dziwię się, że to mnie dotyczy. No cóż? Może być tylko lepiej! I jest!

bea.ta

bosska · Gość

basiamoja

Ja jestem optymistką .Wszystko mnie cieszy ,a to kwiaty mi zakwitły ,a to piękna pogoda
Mam co do garnka włożyć ,chorobę pokonałam ,mam cudowna rodzinę
kocham życie nad zycie.
Czasem jest gorzej ,ale wtedy wracam z uporem maniaka do tych dobrych chwil
wspominam uśmiech dziecka ,miły gest męża i od razu jest lepiej

Kewa

Pesymista, to optymista 10 lat później

...za kolejne dziesięć

Wiolinowa

Nic nie jest constans. Wszystko jest w ciągłym ruchu i zmienia się. Banał? Może, ale prawdziwy. I gdy przełożymy na codzienność, pomaga wiele zrozumieć i zaakceptować. Nawet porażki. Po każdej zimie przychodzi wiosna.