po 30-tce

lulka

Co Wy tam wiecie o hipokryzji!
Ja to tak mogę jeszcze z 10 stron!

letnisztorm

Ja jednym słowem - dulszczyzna Blue_Light_Colorz_PDT_02

lulka

Ano właśnie Sztormi

Przykładów z literatury jeszcze nie było.
Chociaż Dulską ciężko będzie przebić

.

Kewa

A Molier i jego "Świętoszek"? A Gogol?

flykiller · Gość

FRIDA · Gość

Fly, powiem krótko: inteligentny, sprytny hipokryta bardzo często dobrze radzi sobie w życiu, bo łatwo przychodzi mu tak zwane balansowanie. W związku z powyższym - hipokryzja jak najbardziej może być użyteczna. Angel

flykiller · Gość

To, że hipokryzja zwykle jest użyteczna dla hipokryty nie ulega wątpliwości. Gdyby nie popłacało być hipokrytą, to by ich nie było.
Ale czy może być użyteczna społecznie, jako zjawisko, dla ogółu, czy można ją traktować jako niezbędny element relacji międzyludzkich, "smar", dzięki któremu relacje układają się gładko, a bez którego byłby nieznośne i niemożliwe?

nudziarz

Kewa

FRIDA · Gość

flykiller · Gość

Kiedy czytam niektóre Wasze posty, to przechodzi mi przez myśl, że trudno jest zgodzić się co do definicji hipokryzji, bo nie chodzi tylko o różny odbiór i ocenę zdarzeń związanych z innymi ludźmi, ale o swoje własne samopoczucie. Ja czuję się hipokrytą bardzo często. Im bardziej się na to zżymam, tym bardziej się czuję. A czuję to mocno, bo zdarzenie, które dla innych jest "tylko" konformizmem, dla mnie jest "już" hipokryzją, ponieważ odbieram to z diametralnie innym natężeniem. Dla kogoś odklepanie życzeń imieninowych wobec nielubianej koleżanki, to tyle, co splunąć, gadka-szmatka, owszem, konformizm, ale czym tu się podniecać. Dla mnie to przymus, dramat, przewracanie się wnętrzności, rozeźlenie i zniesmaczenie sobą. Ktoś to odgrywa i odsuwa od siebie, jako nieistotny element zwykłej rzeczywistości, ja to przeżywam i nadaję temu, być może przesadną, rangę. Dlatego, dla kogoś to będzie konformizm, a dla mnie - hipokryzja. Bo ten ktoś czuje się konformistą (a najpewniej i to nie), a ja hipokrytą. I, niestety, uważam że to osobiste samopoczucie jest daleko bardziej istotne, niż wszystkie słownikowe definicje, choćby stało z nimi w jaskrawej sprzeczności.

flykiller · Gość

Populizm, o, dobre. My udajemy, że wierzymy w to, co mówimy, a wy udajecie, że wierzycie nam i jakoś to się kręci.

lulka

O rety! Jeśli tylko o określenie chodziło - czy hipokryzja jest zła czy dobra to już w pierwszym swoim poście na tym topiku napisałam, że jest ohydna.
Tak ją widzę, postrzegam, mdli mnie itd.
Choć pewne zachowania - jak złożenie życzeń nielubianej koleżance jest swojego rodzaju hipokryzją.
Z drugiej strony robię to dla świętego spokoju bo tak jest przyjęte, bo takie są zasady itd.
Czasem trzeba wybrać między jedną ohydą i drugą. Poza tym szybko się z tego rozgrzeszam bo to jest tego typu hipokryzja z której nie mam żadnych korzyści, nikt z tego powodu nie cierpi itd.
Pewnie gorzej bym się czuła gdybym tych cholernych życzeń nie złożyła.
Ot i tyle.

flykiller · Gość

lulka

Ha ha ha.

No jak może być dobra, skoro jest ohydna!
Myslałam, ze to jest jednoznaczna odpowiedź.

Ok. Hipokryzja nie może być dobra, a cytat, który zamieściłaś w swoim pierwszym poście jest manipulacją.

annaliza

Nie ma czasu, zeby przeczytac te 6 stron, wiec moze juz ktos o tym pisal, ale czy wyobrazacie sobie swiat, w ktorym wszyscy mowia prawde , cala prawde i tylko prawde?
To bylby koszmar.

letnisztorm

A jeżeli koleżanki tylko trochę się nie lubi a w zamian za życzenia można zjeść dwa cukierki to też hipokryzja? Blue_Light_Colorz_PDT_38

Mati · Gość

lulka

Mati · Gość