po 30-tce

evra · Gość

Drahma

( Babcie to jednak rowniachy sa

)

evra · Gość

Drahna ...oczywiscie - przepraszam

fi · Gość

Pasztet · Gość

lulka

Heh...Naprawdę dobre! No i ciekawe. Niby wiadomo gdzie i skąd co pochodzi, ale zebrane do kupy faktycznie robi wrażenie.
No i to Halołin...Może zanim teraz zacznę narzekać na przeróżne beznadziejne mody zza oceanu chwilę się wcześniej zastanowię.
Pomijając jednak komercję, która tak nam się nie podoba uważam, że zabawy nigdy dość. A i na przemyślenia, i refleksje przecież jest czas. Czasami aż za wiele przez co nasze życie staje się smutne i szare.
Może ktoś w takim razie wie co to za wiara czy tam kult, w którym orszak pogrzebowy tańczy i śpiewa wesołe piosenki?
Widziałam tylko w filmach - najczęściej w Nowym Orleanie i w wykonaniu Murzynów. Domyślam się, że radość związana jest z wiarą, że oto ktoś odszedł do lepszego świata? A może to tylko na potrzeby filmów wymyślili???

Pasztet · Gość

Wklejanek edukacyjnych ciag dalszy...

Przypadający na 2 listopada El Dia De Los Muertos to w Meksyku święto trzydniowe. Zaczyna się w wieczór Halloween w amerykańskim stylu. Meksykanie via USA przejęli irlandzkie przekonanie, że tej nocy zmarli wracają do swoich domów. Oni się jednak tego powrotu nie boją, lecz się z niego cieszą. Wiele rodzin buduje w mieszkaniach ołtarzyki na cześć swoich zmarłych. Dekorują je fotografiami i kwiatami. Na ołtarzyku składają ofrendas, czyli słodycze, owoce i ulubione dania zmarłych oraz obowiązkowo wodę do picia. Na tę okazję piecze się specjalny pan de muerto, chleb podobno wywodzący się ze zwyczajów indian Zapoteka. Typową dekoracją meksykańskiego ołtarzyka zmarłych są czaszki z cukru z wypisanym imieniem zmarłego. Prawdopodobnie to wpływ prekolumbijskich Azteków, którzy też wierzyli w powroty zmarłych. Według nich po śmierci dusza błąkała się bowiem przez 7 różnych poziomów świata, zanim trafiła do krainy Mictlan przeznaczonej tylko dla zmarłych. Czasem na domowym ołtarzyku można zobaczyć miednicę, czysty ręcznik i mydelniczkę, by zmarły krewny mógł się odświeżyć przed świętem po długiej drodze z zaświatów. Przed domem ustawia się znicze i pali kadzidła, by wędrująca dusza łatwo trafiła do domu. Przed świętem czyści się i porządkuje rodzinne grobowce. Wyrywa się chwasty, remontuje grób, maluje pomnik. Potem układa się na nim wieńce i bajecznie kolorowe kwiaty, głównie nagietki uznawane za kwiaty zmarłych, oraz karnawałowe serpentyny lub jeszcze lepiej ? bibułkowe wycinanki w desenie aniołków, ptaków, kielichów i krzyżyków. W Dzień Wszystkich Świętych o 15.00 usuwa się kolorowe dekoracje i pozostawia tylko czarno-białe. W Dzień Zaduszny 2 listopada rodzina przychodzi na grobowiec jak na wesoły piknik. Przynosi się niezliczone enchiladas, zakąski, którym towarzyszą piwo i tequila zakąszana solą i sokiem limonki. Przy wielu grobowcach przygrywa czasem rzewnie, a czasem skocznie wynajęta orkiestra mariachi.

Aproxymat

Nie da się ukryć, że jesteśmy częścią świata i jego zawiłej historii

melpomena

Tylko dlaczego przyjmujemy wszystko tak bezkrytycznie i zatracamy siebie?

Pasztet · Gość

melpomena

Wszystko co z zachodu jest super, hiper rewelacyjne.
Nasze - jak najgorsze (chociaż po obejrzeniu dzisiejszych Wiadomości skreśliłam kilka polskich firm jako tych, których produkty kupuję, ale to już jest OT), tylko dlatego, że nie z zachodu.
Zatracenie siebie? Nie kultywujemy naszej tradycji, chociażby nawet przyswojonej na przestrzeni wieków.

Tylko... Tak sobie pomyślałam, że te nasze tradycje to są tradycje katolickie (najczęściej zagarnięte przez katolicyzm, ale cóż, mają ostatnie słowo jak na razie) i nic, przynajmniej na razie, poza kretyńskimi oczepinami, nie przychodzi mi do głowy, co mogłoby się nie opierać na nie-katolicyźmie. Kolejne pokolenia chyba już są zmęczone religią. Jendakże... dlaczego tylu młodych jest zwolennikami wszechpolaków?

Wiem, bredzę... To chyba już ta pora.

lulka

melpomena

Lulka, może w większych miastach zachwyt minął, niemniej w takiej dziurze jak moja to nadal jest doskonale widoczne.

Post Alego mi uciekł, ale już to naprawiłam.
Smutne są te spędy 1 listopada i nie da się tego ukryć. Kierunek wyznacza obowiązek i hipokryzja. Co by ludzie powiedzieli, jak by mnie przy grobie nie zauważyli. Co by ludzie powiedzieli, jakby na grobach moich bliskich nie było znicza.

Myślę, że dyskusja zmierza w kierunku o wyższości świąt BN nad Wielkanocą. Nasze tradycje nie są doskonałe, niektóre odchodzą w niebyt, jeszcze nie są wypierane przez inne, ale te inne wkraczają do nas. Dojdzie do tego, że nastąpi asymilacja słowiaństwa z Germanami, co w sumie nie byłoby dziwne, w końcu osiedliliśmy się na ich terenach. Poza tym nastęuje powszechna globalizacja, więc pewnie w sferę tradycji też musiała wejść.
Niemniej nie musi mi się to podobać. I nie podoba się.
A, że nie jesteśmy doskonali... wiem o tym. Nie jestem ani szowinistką ani ksenofobką.

animavilis · Gość

slepa i brzydka

bardzo ladnie Pasztet sciagnales z neta cos, co ja sama wiedzialam juz od dawna lecz ciekawa bylam kto uzyje chocby googli by odstapic od tezy, ze Helloween to amerykanski wymysl. (no to tyle o mnie

).

powiem tak, zasadniczo to wcale mnie nie dziwi przyjmowanie tradycji stad czy zowad, gdy polska tradycja osuwa sie w niebyt. dlaczego tak sie dzieje? juz o tym wspomnialam wczesniej - gleboka niewiedza i brak motywacji aby te wiedze zdobywac. choc polskie swieta i obchody sa piekne, dziwaczne, nie na czasie, opierajace sie o zabobony etc. to jednak jedynym sposobem na ich zachowanie (a przez to takze budowanie narodowej tozsamosci) jest poznanie ich oraz zrozumienie.

animavilis · Gość

Kewa

Tak sobie myslę, że nie chciałabym żyć w skansenie, a skoro przytaczacie tyle przykładów na stałe mieszanie się kultur, na wzajemne przenikanie się i modyfikowanie to należy zachować dystans i do halołin Angel

no niech tam każdy wybierze sobie co chce

Co do weselisk, to ostatnio zaskoczyła mnie siostrzenica, która po siedmiu latach mieszkania z chłopakiem zapragnęła wziąć ślub i to konkordatowy. Czułam niesmak, do imprezy podeszłam bardzo nieufnie, jakież było moje zdumienie, gdy okazało się, że to bardzo wesoła sprawa, taka nawet powiedziałabym - odtruwająca

W kościele już było zabawnie: ksiądz i młodzi przepieknie się mylili i przez cały czas na zmianę śmiali się i płakali. Na weselu przygrywali jacyś Cyganie, po oczepinach (a jakże!) młodzi i kilka osób z gości (na codzień wspólnie koncertują; jakieś pogo, regge, czy coś d'oh!

) wskoczyło na scenę i dali krótki koncert, reszta pościągała buty i kiwała się rytmicznie. A ja cóż? no szczęścia życzę i szanuję ludzkie wybory.

bobro

tak, sarkazm aż jej ścieka z zębów... ja też to zauważyłem, mimo że jestem mężczyzną

no w końcu jeszcze nie spotkałem paszteta (ani Paszteta) z dobrym sercem Think

EDIT: o, widzisz kewa, tym razem ty mi się wcięłaś

Pasztet · Gość

Piszesz o braku motywacji do siegania po nasze tradycje i ich kultywowania. Nie mam pojecia z czego to wynika, byc moze brakuje nam po prostu elit, artystow, ludzi kultury, nawiedzonych bogaczy (to tez wazne), ktorzy siegaliby po owe "korzenne" obrzadki, tradycje, swieta czy dawny folklor i, po pierwsze, przeksztacali je tworczo w formy strawne dla wspolczesnego czlowieka, a po drugie swoim przykladem pokazywaliby, ze to zaden obciach odwolywac sie do wlasnej przeszlosci.

Tak w ogole nasmiewamy sie z plycizny amerykanskiej tradycji i uwazamy za lepszych, a mnie jedna rzecz u nich imponuje. Oni autentycznie i bez zadnego demonstracyjnego zamiaru owijaja sie w amerykanska flage, wywieszaja ja przed domami, nosza na czapeczkach itp.
Pokazcie mi kogos, kto w Polsce zalozy t-shirta z flaga i napisem "Kocham Polske" (bez pretekstow w postaci waznych wydarzen sportowych) albo wywali na domu wielka flage poza swietami panstwowymi. Tzn. pewnie ktos sie znajdzie, ale nie jest to powszechne zjawisko. Moj calkiem osobisty poglad na przyczyne, to przeladowanie naszego nauczania martyrologia i smutkiem. Uczymy sie jak to wszyscy cierpieli za polska mowe, poeci opiewali milosc do ojczyzny, pisarze opowiadali o tragicznych losach bojownikow itp. - do wyrzygania. Stad chyba kiedy mam do czynienia ze swietem panstwowym, flaga i symbolami narodowymi, to chce uciec jak najdalej, bo nie lubie robic smutnej miny, wpadac w zadume i wspominac bojownikow poleglych za ojczyzne. Nasza polska odmiana katolicyzmu tez objawia sie tym, ze w kosciele ludzie maja miny, jakby wlasnie strzelili kupe w majtki, a przeciez przyszli radowac sie ze spotkania z Bogiem i przyjecia sakramentu. Niechze Polska stanie sie wreszcie sexy, rozesmiana i rozbawiona. Niech nasza flaga bedzie symbolem usmiechu, a nie geby kogos, kogo wlasnie rozbolaly wszystkie zeby. Wtedy moze pojawi sie zaciekawienie, chec siegniecia do kolejnych pokladow tego, co w worku z napisem "tradycja" moze nas pozytywnie nakrecic.
Polska jest jak brand, marka - wszystko w niej jest wizerunkiem, czyli tym, co mysla o niej odbiorcy. Poki co nikt nie robi nic, zeby wsrod Polakow byla to marka Top of Mind.

bo ja

Kewa