po 30-tce

Seeni

Nie wiem co mam napisać, bo wiem, że Ślepej od żadnych słów lepiej nie będzie.
Bardzo, bardzo współczuję.

slepa i brzydka

dzieki, nie mialam gdzie przyjsc.
wczoraj chcialam na BI napisac, ze jest z nia krucho, ale nie ma juz BI...

jakos prowadzilam tutaj taka kronike.
sztume przeciez opisywalam na 10 str.
to byl kurde taki ananas, ze szok.
w kazdym razie okazalo sie, ze ma guza zoladka i mial byc nawet operowalny, ale dzisiaj w drodze ze spaceru, zawinela mi sie pod plotem sasiadow, zawyla mi na rekach i juz byl koniec.

dla przeciwwagi moglabym napisac o Joko, ktora matka przygarnela niedawno po ostatnim Jerrku, ale u tej wilczurzycy tez same jazdy - ma oba biodra do "wymiany", wiec w sumie pech nas jakis straszny od czasu Paszteta trzyma i nie odpuszcza.

to ja sie tymczasem pozegnam i wroce do pracy.

buziaki.

Aproxymat

ŚiB, witaj

I przyjmij wyrazy współczucia, serio...

hachiko · Gość

Diabelsky · Gość

znalazłem to na jakimś forum.

Może warto kliknąć sobie?Wszak to o naszych przyjaciołach...

[link widoczny dla zalogowanych]

animavilis · Gość

Poprzez podpisanie tej petycji popieram, co następuje:

* Torturowanie zwierząt powinno być nielegalne w każdej formie i we wszystkich krajach.
* Rząd Korei Południowej musi zapewnić przestrzeganie Praw Ochrony Zwierząt w swoim kraju.

* Psy są kompanami i pomocnikami ludzi, nie trzodą chlewną.
* Psie farmy, hodowla psów z przeznaczeniem do spożycia i zabijanie ich dla mięsa musi zostać zdelegalizowane.
* Sprzedaż psiego mięsa w restauracjach musi zostać zakazana.

Otóż, o ile dwa pierwsze punkty wydają mi się bezdyskusyjne, pozostałe wcale już takie nie są. Właściwie dlaczego mielibyśmy występować przeciw zabijaniu psów dla mięsa w Korei? Dlatego, że sprzeciwia się to pojęciu tego, czym, kim jest pies dla człowieka w naszym kręgu kulturowym? W naszym - jest przyjacielem i pomocnikiem, ale tradycje Korei są inne. W ich kulturze pies jest trzodą, tak jak u nas świnie. Nikt nie zabrania Europejczykom hodowli świń, na marginesie bardzo towarzyskich i inteligentnych zwierząt, dla wieprzowiny, dlatego że godzi to w jego kulturowy światopogląd.
Uwielbiam psy i trudno mi sobie wyobrazić, że ktoś może zabijać tak mądre i piękne zwierzęta dla ich walorów smakowych, ale dokładnie tak samo niektóre europejskie zwyczaje mogą być nieaceptowalne i barbarzyńskie dla Azjaty.
Co roku tysiące polskich koni jedzie na rzeź w urągających im warunkach, tysiące świń i krów jest zabijanych niezgodnie z unijnymi i, zwyczajnie, ludzkimi wymogami, miliony drobiu hodowcy maltretują w ciasnych, ciemnych, brudnych klatkach i nikogo to nie obchodzi. Warto zaczynać od siebie.
Każde zwierzę, które ma zostać zabite przez człowieka w celach konsumpcyjnych powinno być traktowane z szacunkiem i mieć zapewnioną szybką oraz bezbolesną śmierć, skoro już człowiek przeznaczył mu taki los, ale uważam, że nie ma sensu ingerować w wewnętrzne zwyczaje danego kraju i przekonywać, dlaczego jedno zwierzę "nadaje się" bardziej, by je zabić, od innego.

Diabelsky · Gość

w Szwajcarii do tej pory jada się psy.Smakoszami psiego mięsa są też inne narody nowoczesnej Europy.My szczycimy się skłonnościami do posiadania psiego smalcu do dziwnych praktyk pseudomedycznych.
Na Śląsku jest to wręcz tradycja.W PRL-u istniały jeszcze niemal legalne ubojnie i wytwórnie psiego tłuszczu.

Może faktycznie niech Koreańczycy legalnie tłuką psy kijem w celu poprawy smaku mięsa. Z pożytkiem dla podniebienia je sobie zjadają .Skoro cywilizowana Europa psy pożera nielegalnie, dlaczego tam nie.A swoją drogą u nas zabija się psy bez potrzeby ,dla zabawy, lub z potrzeby sadyzmu.
Na polskich wsiach nie sterylizuje się suk.Po co. Toż szczeniaki zakopuje się żywcem,pali w piecach,topi ,tłucze łopatą i zakopuje w gnoju więc na co to ten tamat poruszać. Silenced

animavilis · Gość

Diabelsky · Gość

animavilis · Gość

No tak, jak się nie wie, co odpowiedzieć, zawsze można próbować odpowiadać "mądrze", okraszając odkręcanie kota ogonem pseudointelektualnym bełkotem

(oczywiście nie wykluczam możliwości, że jestem zbyt ograniczona, aby połączyć psychologię poznania z psychologią emocji na twoim poziomie, Diabelsky).

Diabelsky · Gość

animavilis · Gość

Brawo, tlenowy Diabelsky jakiego znamy, było się tak długo kamuflować? Angel

Chwali się, że choć sztuka argumentacji przekracza twojej możliwości, zdarza ci się jeszcze formułować posty otwarcie (inna rzecz, z jakim efektem).

Kewa

Nie wiem o co się spieracie. Anima dręcząca zwierzęta, albo przyklaskująca dręczeniu to niedorzeczny pomysł. Przecież nawet zupy jeszcze ze swojego żółwia nie ugotowała, a przecież są kraje gdzie...
Zakopcie ten wojenny topór kopytem - raz, dwa Blue_Light_Colorz_PDT_08

animavilis · Gość

O nic się nie spieramy.
Napisałam oczywisty w swojej wymowie post odnoszący się do linka Diabelskiego.
Dlabelsky odpisał od czapy.
Napisałam Diabelskiemu, że jego post był od czapy.
Diabelski, już nie pierwszy raz zresztą, nie mógł sobie poradzić z tym, że nie przyklaskuje się jego racjom i sięgnął po nomenklaturę słowną, jaką chętnie posługiwał się na innym forum.
Tyle.
Nie ma sensu tego dłużej ciągnąć.

Diabelsky · Gość

Diabelsky · Gość

Arth

[quote="Mr.Ogoniasty

My szczycimy się skłonnościami do posiadania psiego smalcu do dziwnych praktyk pseudomedycznych.

Na Śląsku jest to wręcz tradycja. [/quote]

Co ty pierdolisz?

Żyję tu od urodzenia i nie znam takiej tradycji.

Diabelsky · Gość

letnisztorm

Jak dobrze że ja już za granicą Pray

Diabelsky · Gość

Jeszcze ten artykulik dołoże i będzie na tyle.

Smalec z psa
A co tam. W-szawę czyta już tyle osób, że mogę sobie pozwolić na stratę kilku czytelników. Raz kozie śmierć. Biedna koza…

“Człowiek pogryzł psa” – czy taki nagłówek kogokolwiek jest jeszcze w stanie zaszokować? A co powiesz na “Człowiek zeżarł psa”? Rusza trochę bardziej, choć zaraz przypominasz sobie psie specjały azjatyckich kuchni i też przestaje to na Tobie robić wrażenie – bo przecież ludzie wcinają psie mięso codziennie. Ale co powiesz na taką historię: przez 50 lat pewien przedsiębiorczy chłop wyłapywał psy po okolicznych wsiach, zamykał w piwnicy, zarzynał i wytapiał z nich smalec. Smalec, który po tych okolicznych wsiach przez te 50 lat z powodzeniem sprzedawał. Nieświadome gospodynie smażyły schabowe na niedzielny obiad na tłuszczu wytopionym z psów, które ginęły z ich obejść. Azor czy Budrys urywał się w poniedziałek z łańcucha przy budzie, a kilka dni później lądował na patelni swojej pani. Brzydko? Ale niestety – to fikcja. Prawda jest jeszcze paskudniejsza. Facet nie mieszkał w jakiejś zapadłej wsi, tylko w Wieliczce. A jego klienci bynajmniej nie byli nieświadomi pochodzenia tłuszczu. Przeciwnie – przez ostanie 50 lat ten pan dorabiał sobie sprzedając psi smalec jako… psi smalec.

Co? Kto przy zdrowych zmysłach świadomie kupiłby smalec z psa? A kupiłby, kupił. Bo wieść gminna niesie, że psi tłuszcz wcierany w ciało to najskuteczniejsze remedium na bóle reumatyczne. Sprostujmy więc. Azorek w poniedziałek zrywał się z łańcucha, a już w niedzielę jego pani wcierała go sobie w obolałe golenie. Jestem wielkim zwolennikiem medycyny naturalnej. Skłaniam się zdecydowanie ku ziołolecznictwu, bańkom i nalewkom, ale wiem że takie na przykład borsucze sadło jest niezastąpione kiedy koń się zrani a skaleczenie ciągle się otwiera. Posmarowane sadłem zabliźnia się przez noc, choć wydaje się to nieprawdopodobne. Może więc i jest coś w tym psim remedium na reumatyzm. Skoro psem się można z powodzeniem najeść, to pewnie można się nim i leczyć. Ale – do jasnej cholery – są inne sposoby leczenia, tak jak i inne sposoby jedzenia.

Wrzawa wokół mieszkańca Wieliczki była niesamowita. Święte oburzenie, zniesmaczenie, epitety, wyśmiewanie zabobonów. Zaraz znaleźli się “obrońcy zwierząt”, którzy siedemdziesięcioletniego cwaniaka z radością posłaliby na dwa lata do ciupy (taka przewidziana jest w Polsce najsurowsza kara za znęcanie się nad zwierzętami). “Obrońcy zwierząt” – po co mi ten cudzysłów, może zapytasz? Cóż, czy nie właściwszym określeniem, byłoby “Obrońcy psów i kotów”? Gdzie są ci ludzie, kiedy dokładnie to samo, tylko na o wiele większą skalę robi się ze świniami? Trzyma w zamknięciu, zarzyna, przetapia na smalec? Jaka jest do knędzy różnica jakościowa między psem a świnią? Skąd w ludziach ten pieprzony relatywizm moralny pozwalający jedno zwierze traktować z szacunkiem i przejmować się jego losem, drugie zaś postrzegać jako nic więcej jak przemysłowe źródło protein? Co to, przepraszam bardzo – świnia nie czuje, nie myśli, nie cierpi? Nie należy jej się szacunek? Jak można bez refleksyjnie wpieprzając kanapki z szynką nazywać siebie obrońcą praw zwierząt (chwała tym, którzy wpieprzają je refleksyjnie)? Jak wielkim trzeba być hipokrytą, żeby domagać się kary dla człowieka, który robił coś, co codziennie dzieje się z pełnym społecznym przyzwoleniem, w świetle dnia na przemysłową skalę?

I żeby było jasne – nie bronię dziada. Też posłałbym go za kratki za te setki psów, które “przerobił” przez to półwiecze. Ale zabijanie zwierząt jest dla mnie równie obrzydliwym procederem wtedy, kiedy robi to w piwnicy łachmaniarz z Wieliczki i wtedy, kiedy robi się to w przemysłowych ubojniach. Bo mechanizm jest tu ten sam – ktoś morduje zwierzęta, żeby zaspokoić zapotrzebowanie ludzi na takie czy inne części ich ciał. Jakoś nie chce mi się wierzyć, żeby facetowi chciało się nad tymi psami jakoś specjalnie znęcać. To był ubój, dokładnie taki jak w rzeźni – ale kiedy szlachtuje się psa, to jest to akt znęcania się nad zwierzętami grożący karą pozbawienia wolności do lat dwóch, a kiedy pod nóż idzie krowa lub świnia to jest to przemysł przetwórstwa mięsnego. I naprawdę nie trafia do mnie argument, że pies to pies a świnia to świnia i jedno trzeba bronić a drugie można bez skrupułów zżerać. Zwierzę to zwierzę. Tak jak człowiek to człowiek. Ktoś zadecydował, że świniom i krowom należy się holokaust, a psy są cacy – był też taki jeden, co zadecydował, że holokaust należy się Żydom, a cacy są Aryjczycy.

Nie namawiam nikogo na dietę wegetariańską (choć mi na przykład od lat bardzo służy). Bardzo chciałbym tylko, żeby ludzie przypomnieli sobie, co tak właściwie jedzą. Skąd bierze się kotlet. Bo jedzenie lub nie jedzenie mięsa powinno być wyborem moralnym – nie kulinarnym. Obiecałem sobie, że nie zrobię tego swojemu blogowi, że nie poruszę tego tematu, który wywołuje tak wielki sprzeciw – bo kiedy uderza się w stół, nożyce się odzywają. Wielokrotnie byłem już świadkiem tego, jak niebezpiecznie jest przypominać mięsożernym, że ich dieta obejmuje ciała martwych zwierząt. Że mięso właśnie tyle znaczy – ciało zabitego zwierzęcia. Coś takiego – co przecież jest najszczerszą prawdą – odbierane jako bezczelny atak na styl życia mięsożernych. Samo wspomnienie o tym, że samemu się nie je mięsa jest często traktowane jako zaczepka i wywołuje burzę z piorunami. Dlaczego? Czemu odczuwają tak wielką potrzebę obrony, nawet gdy nikt nie atakuje?

Trudno, zaryzykowałem. Pisałem już o wielu kontrowersyjnych sprawach, ale dopiero teraz czuję, że na moją głowę mogą posypać się gromy. Bezpieczniej w tym kraju byłoby chyba stanąć w obronie pedofila niż przyznać publicznie, że potępia się mięsożerstwo. Ale wpis o losie świń na Grzywce Niesfornej zaginął w otchłani internetowego niebytu. Ktoś musi czasem przypomnieć niewygodną prawdę:

Mięso to ciało martwego zwierzęcia. Takiego jak twój pies lub kot.