po 30-tce

Pszczółka Maja

Nie będzie miała odwagi, bo....

sir Francis Drake

Seeni

Też nie widzę w tym podłości.
Gdybym była w ciąży, to oczywiście chciałabym dożyć trzymania maleństwa w ramionach. Gdybym wiedziała, że to niemożliwe błagałabym o uratowania dziecka. Dla mnie to piękne, że taka możliwość w ogóle istnieje, że można uratować chociaż jedno życie. Matka zawsze jest inkubatorem, nawet ta żywa.
Domyślam się (?), że Kewę oburza to, że wszystko dzieje się poza wola tej kobiety, że kto inny o tym decyduje, o uprzedmiotowienie. Ale nie jestem przekonana, że tak jest rzeczywiście. Myślę, ze każda kobieta chciałaby ratować dziecko.

sir Francis Drake

Kewa

To, trudne, rzeczywiście. Letnia nawiązała do anatomopatologii i jakieś odniesienie w tym jest, jednak mi to bardziej kojarzy się z nekrofilią. Wszystko we mnie buntuje się, że człowieka martwego traktuje się jak żywego. czyli przedmiotowo wykorzystuje się martwe ciało. Wyobrażam sobie, że może ktoś wpaść na pomysł, żeby wszczepiać zarodki w ciała młodych kobiet, które uległy wypadkowi i nie rokują poprawy. Ciąża była bardzo młoda jeszcze, nikt nie wie jak rozwinął się płód w martwym ciele, a jeśli coś poszło nie tak?
Nie wiem, może kiedyś horror jakiś napiszę i będę bardzo bogatym człowiekiem Blue_Light_Colorz_PDT_31

Pszczółka Maja

W jednym z programów informacyjnych podano, że na prośbę rodziny taka sytuacja miała miejsce. To mnie nie dziwi, że robiono wszystko, by chociaż dziecko przeżyło.

animavilis · Gość

Kewę chyba rozumiem, chociaż też nie widzę tej podłości, ale to dlatego, że "podłość" wydaje mi się słowem nieadekwatnym.
Ja bym poszła w "wynaturzenie". I w ten dualizm wynaturzenia, który powoduje, że dla niektórych osób "wynaturzeniem" jest "dziecko z probówki", panowie wtykający sobie niestosowne organy w niewłaściwe otwory, skrócenie cierpień umierającej osoby, a jednocześnie, wynaturzenia owego nie dostrzegają w utrzymywaniu do końca i rodzeniu spotworniałych, chorych noworodków bez szans na przeżycie, czy pielęgnowaniu przez kilka miesięcy życia w łonie, mówiąc wprost, trupa.
Mnie to nie oburza, bo rozumiem, że życie tego dziecka jest wartością, dla której proces taki warto było zainicjować, ale, niewątpliwie, to także przekraczanie granic natury, na rzecz której obrońcy życia tak chętnie zwykle postulują. I ta hipokryzja mnie trochę obrusza.

rosegreta

Mam ambiwalentne uczucia. Postępu sie nie zatrzyma. I wiadomo, że ludzie będą tworzyć, robić doświadczenia, badać możliwości.
Jedni będą nazywać to sukcesem a inni będą zniesmaczeni.
Nie ma dobrych rozwiązań w tej kwestii. Można kierować się etyką, ale...
Trudne, dla mnie trudne...
Pominę fakty polityczne i ideologie. Bo to mnie nie zajmuje.
Po prostu znam dramaty ludzi. Sporo widziałam i nie czuję się jeszcze na siłach aby o tym rozmawiać normalnie. Budzi się we mnie taki bunt jeszcze.

Sabina

Stefan

Kewa

Kilo OK

Całe to blablabla miało miejsce przy pierwszym przeszczepie narządów.

Stefan

Obcego nie oglądałaś? Obcy ósmy pasażer "Nostromo"

Kilo OK

Dlaczego Obcy?
Bardziej Coma, choć lekko naciąganie skojarzenia.

Sabina

[quote="Kewa"][quote="Sabina"]

Kewa

A, tak, chyba oglądałam. Adekwatność jednak taka mizerna raczej. O coś innego mi chodzi: czy nie odbije się na dziecku pewna... zamartwica... martwość matki? Bo przecież komórki człowieka muszą się ze sobą komunikować, zatem wątroba, serce, żołądek nie da się oszukać, że wszystko jest w porządku, a mózg nadal nad nimi panuje. Jest nawet coś takiego jak pamięć komórkowa, robiono badania na dzieciach ludzi wojny, więźniów obozów itp. Okazało się, że mają wysoki poziom lęku, że zostały "zarażone" traumą. Seeni napisała, że każda matka chciałaby ratować przynajmniej dziecko. Dziecko pewnie tak, ale czy płód? Nie wiadomo. Ja bym na pewno nie chciała. Nie chciałabym, żeby codziennie mnie sztucznie karmili, natlenowywali, myli i ruszali moimi martwymi członkami. A potem robili mi zdjęcia do rodzinnego albumu.
Dziecku, oczywiście życzę jak najlepiej i ogromnie mu współczuję.
Katoliccy hipokryci z jednej strony uważają, że skoro Bóg nie dał dzieci, to trzeba się z tym pogodzić, a z drugiej gdy Bóg wziął, to będą mu wydzierać. Nie dziwi nic.

Kilo OK

Kewa jesteś zwyczajnie żałosna.
Matka potrafi oddać życie za dziecko, potrafi ochraniać dziecko własnym ciałem, a ty masz w du... czy dziecko które nosisz w łonie przeżyje twoją śmierć, bo to takie nie estetyczny. Zamieszkałaś w ciemnogrodzie i to w samym centrum, przez takie postawy ja twoja nie było transplantologii, pobierania materiału od zmarłych.
I do tego próba figury retorycznych by pluć na KK, a wszystko dlatego że dla was, płód nie ma prawa życia bez waszej decyzji o tym. Zwyczajnie obrzydliwe.

Pasztet

I znowu martyrologia, oddawanie za kogoś życia

Pszczółka Maja

Nie oddałbyś swego za własne dziecko ?