po 30-tce

yapp · Wysłany: Pią 0:03, 13 Mar 2009 Temat postu: Eutanazja

[link widoczny dla zalogowanych]

"Czy człowiek posiada prawo do decydowania o swoim życiu i śmierci? Czy eutanazja jest samobójstwem czy też jest czymś innym? Czy życie człowieka doszczętnie cierpiącego jest warte tak mało, że słuszne postępowania oznacza skrócenie takiego życia?"

No cóż, uważam, że jako posiadacz wolnej woli mam prawo decydować o swoim życiu, w szczególności mam prawo zadecdować o zakończeniu tego życia, z jakichś tam mniej, lub bardziej zrozumiałych powodów. Reszta jest interpretacją innych, którą mam w głębokim poważaniu. A szanowni forowicze?

agniecha · Wysłany: Pią 0:28, 13 Mar 2009 Temat postu:

BIG edit:

właściwie ...nie dotyczy i nie chciałoby , aby tyczyło ....

animavilis · Gość

Gdybym kiedykolwiek zdecydowała o zakończeniu swojego życia, mam nadzieję, że znajdę w sobie dość siły, aby nie obarczać tym osób trzecich. A jeśli nie znalazłabym, oznaczałoby to, że jednak tej śmierci, dostatecznie mocno, nie chcę.

Wydaje mi się też, że "eutanazja niedobrowolna" nie zasługuje na miano eutanazji.

. · Wysłany: Pią 8:16, 13 Mar 2009 Temat postu:

To ja dopiszę parę zdań do tego artykułu :
Społeczeństwo rzymskie dopuszczało zachowania autodestrukcyjne np. Epiket głosił : „żyj tak długo , jak długo jest to przyjemne , jeśli gra ( zwana życiem ) nie sprawia ci przyjemności , odejdź , jeśli pozostaniesz – nie skarż się”
Za czasów Tyberiusza śmierć z wyboru była alternatywnym wyjściem dla skazańców – mięli prawo do pogrzebu oraz spisania testamentu honorowanego przez prawo ( w przeciwieństwie do tych na których dokonywano egzekucji )
Chrześcijaństwo kiedyś dopuszczało samobójstwo , które miało wyzwalać człowieka z pokus doczesnych – niemniej od czasów św. Augustyna stanowisko kościoła uległo radykalnej zmianie – samobójstwo uznaje się za zabójstwo , czyli złamanie 5 przykazania dekalogu – zabić siebie, to zabić człowieka – jest to grzech przeciw prawu bożemu – ucieczka od nieszczęść doczesnych skazuje człowieka na pogrążenie się w nieszczęściu na wieczność.
Św. Tomasz twierdził, że człowiek jest własnością Boga , który w sprawach życia i śmierci jest jedynym decydentem
Samobójstwo potępia również żydowski Talmud , jak również Mahomet , który głosił, iż „samobójstwo jest buntem przeciw prawom boskim , powinno być przeto najsurowiej potępiane i karane”
W Rosji istniała sekta raskolników głosząca nienawiść do ciała i życia doczesnego – członkowie tej sekty masowo pozbawiali się życia , zagrzebując się w ziemi lub ginąc śmiercią głodową bądź spowodowaną podpaleniem .
Pierwszy zakaz samobójstw ogłosił synod w Arles – był rok 452 n.e. – w roku 563 synod w Bradze odmawia samobójcom prawa do obrzędów pogrzebowych, eucharystii oraz nakazuje karać ich ekskomunikom – majątek delikwenta konfiskowano, a zwłoki poddawano niekiedy egzekucji – wszystko odbywało się na mocy prawa – wytaczano nieboszczykowi proces .
Taka egzekucja na zwłokach wyglądała np. w ten sposób , ze ciało wieszano za nogi lub ciągnięto po ulicach .
Ludwik XIV uregulował tę kwestię – ciało trzeba było ciągnąć na powrozie po ulicach miasta, następnie wieszano je lub wyrzucano na śmietnik – dobra samobójcy konfiskowano lub jeśli to był szlachcic niszczono pałace i wycinano drzewa .
W Anglii aż do roku 1823 samobójcę uważano za przestępcę i zaliczano go do kategorii złodziei i kryminalistów – ciało wbijano na pal i ciągnięto głównym traktem – doczesne dobra również konfiskowano
W Zurychu ćwiartowano zwłoki , a fragmenty rozrzucano na cztery strony świata – równie surowe były przepisy prawa rosyjskiego, hiszpańskiego i amerykańskiego .
Dopiero w XVIII w. Prusy jako pierwsze w Europie zniosły w 1751 r. wszystkie sankcje za samobójstwo – Włochy 1931, a Anglia dopiero w roku 1961
Kościół w dobie obecnej wpisał samobójstwo do szerszej kategorii – „samobójcy czyli inni jawni grzesznicy , którym nie można przyznać pogrzebu bez publicznego zgorszenia wiernych „ - po dzień dzisiejszy kościół traktuje samobójstwo jako czyn zły , ponieważ według kościoła człowiek nie jest absolutnym władcą i samowolnym sędzią , rzeczy a tym bardziej życia
Współcześnie nie jest karany sankcjami prawnymi akt samobójstwa , ale karze podlega współudział osoby postronnej lub niepodjęcie działań mogących ofiarę uratować od śmierci .
Wyjątek dotyczy żołnierzy w służbie czynnej – próba pozbawienia się życia traktowana jest w określonych przypadkach jako uchylanie się od obowiązku służby wojskowej – rozmyślne samookaleczenie .

Nikt · Wysłany: Pią 8:33, 13 Mar 2009 Temat postu:

Czy "dziesięć pięter i ... ciemność", to jeszcze eutanazja?

Mii · Wysłany: Pią 8:52, 13 Mar 2009 Temat postu:

Sabina · Wysłany: Pią 8:55, 13 Mar 2009 Temat postu:

Mii · Wysłany: Pią 9:02, 13 Mar 2009 Temat postu:

Nie dziwisz się jej chyba...prawda?
Ta jej decyzja o eutanazji to dla mnie niesamowita determinacja....to walka rozumu z uczuciami... okropność d'oh!

Sabina · Wysłany: Pią 9:06, 13 Mar 2009 Temat postu:

yapp · Wysłany: Pią 9:14, 13 Mar 2009 Temat postu:

yapp · Wysłany: Pią 9:16, 13 Mar 2009 Temat postu:

zadziora · Gość

Mii · Wysłany: Pią 9:18, 13 Mar 2009 Temat postu:

[quote="Sabina"]

Poldek · Wysłany: Pią 9:18, 13 Mar 2009 Temat postu:

animavilis · Gość

Bardzo interesujące te procesy wytaczane nieboszczykom i karanie ich zwłok po śmierci - jaka bezsilność i porażka władzy! [prawie jak przy karze śmierci].

Mii, przypadki, o których piszesz są wyjątkowe, sporadyczne. Ja mówię o wszystkich innych.

Te pojawiające się od czasu do czasu błagania o zgodę na eutanazję to żadna odwaga, raczej krańcowa desperacja osób pozostawionych samych sobie, zmaltretowanych chorobą swoją czy bliskiego. Myślicie, że gdyby ta matka chciała rzeczywiście śmierci swojego dziecka, robiłaby z tego medialny szum?

Sabina · Wysłany: Pią 9:18, 13 Mar 2009 Temat postu:

saper · Wysłany: Pią 9:20, 13 Mar 2009 Temat postu:

Też oglądałem Sekielskiego i powiem Wam, że słuchając co mówi Gowin tej kobiecie prosto w oczy utwierdziłem się w przekonaniu, że katolicyzm to jednak średniowiecze Not talking

saper · Wysłany: Pią 9:20, 13 Mar 2009 Temat postu:

zadziora · Gość

Sabina · Wysłany: Pią 9:24, 13 Mar 2009 Temat postu:

Chyba dam sobie na wstrzymanie w tym temacie. Za bardzo się wkurwię i mi ciśnienie podskoczy.
A do zadziory jeszcze - co byś zrobiła, gdyby ani Twój wiek, ani Twoja własna choroba nie pozwoliłaby Ci opiekować się bardzo ciężko chorą mamą? No i powiedzmy, że nie masz rodziny, ani nikogo bliskiego, kto mógłby Ci jakoś pomóc? W naszym społeczeństwie jakoś się chyba durnie przyjęło myśleć, że hospicjum to umieralnia.