po 30-tce

Seeni

Chyba nie do końca potrafimy się poruszać w takim temacie. Z jednej strony nie chcemy wyjść na wała ( b.,bardzo brzydkie słowo) a z drugiej strony nasza ( może tylko moja ) ułomność powoduje, że jednak przyznajemy się do tego, że brzydkie czy ułomne budzi naszą podświadomą niechęć.
Odwrócenie głowy, na widok czyjejś innej niedoskonałości jest odruchowe.
Jest wstrętne, obrzydliwe, wredne ale odruchowe.
Trzeba drugiego człowieka mocno kochać, żeby widzieć go pięknym mimo widocznych defektów.
Nasze serca nie są tak pojemne, żeby kochać wszystkich.
Współczujemy, jest nam przykro, racjonalnie wiemy, że oceniamy po pozorach ale odruchowo odwracamy głowę.
A potem strasznie się wstydzimy.(?)

animavilis · Gość

bea.ta

Ludzie są w stanie bardzo dużo zrobić by dobrze myśleć o sobie. A jeszcze więcej by inni myśleli o nich dobrze. Osoby niepełnosprawne ( czyli osoby chore u których choroba widoczna jest na pierwszy rzut oka) mają takie same charaktery jak osoby pełnosprawne. Tylko im ciężej, są jak gdyby skazani na mądrość innych w ich postrzeganiu.
Podeprę się przykładami bo takie akurat znam:

Koleżanka Nr.1 jest liliputem. Od jakiegoś czasu z trudem się porusza, najczęściej na wózku. Malutka istotka , która swoim optymizmem nieraz pomagała mi spojrzeć na świat optymistyczniej. Mała kobietka a wielka kokietka dbająca o swój wygląd. Przy okazjach gdy miałyśmy jakieś wspólne wyjścia , zazwyczaj szukała u mnie potwierdzenia na to czy dobrze wygląda. Czasami konsultowała to telefonicznie. Cieszy się jak dziecko z kazśego nowego łaszka. Cieszy się jak większość kobiet z każdego komplement. Tylże nie każdej kobiecie tak są te komplementy potrzebne jak jej. Ta kobieta ma świadomość swojej inności ale nadal jest kobietą , która stara się ukryć niedostatki a uwypuklić swoje walory. Głównym jej walorem jest jednak uśmiech. Uśmiech który ja ozdabia bardziej niż najpiękniejsza suknia.

Koleżanka Nr 2. Ma łuszczycę. Okresowa bardzo widoczną. Ma świadomość spojrzeń innych ale już je „olewa”. Nie krepuje się rozebrać na plaży . Nie chodzi w masce w okresie największego wysypu. „Naraża „ innych na to by na nią patrzyli. Ona musi z tym żyć a z innymi, tymi co są zbyt wrażliwi Nie musi. Mąż ją kocha szalenie, dzieciaki uwielbiają a grono przyjaciół i znajomych ma ogromne.

Koleżanka NR 3 to ja sprzed iluś tam lat. Byłam łysa, miałam wykrzywiona twarz , kulałam itd.. Spojrzenia innych mi przeszkadzały a z drugiej strony hmmm lubiłam jak mi współczuli. Nie czułam się jednak kobietą. Założyłam wiec perukę ( rozpoczynałam studia i się wstydziłam ). Ta peruka czyniła mnie jeszcze bardziej spiętą i nienaturalną niż byłam. Włosy odrosły, wszystko wróciło na miejsce ale ja wiem , że mi z nieatrakcyjnością jest źle.

Choroby nie trzeba manifestować. Nie należy się jej wstydzić, ale nasze myśli w labiryntach w naszej głowie często nie znajdują właściwiej drogi. Nie wiem Animo co czuła opisana przez Ciebie dziewczyna. Nie wiem czy manifestowała czy akceptowała, może jedynie nie miała czasu na poprawienie swojej urody, może olała już wszystko i wszystkich …
Chęć pozytywnego postrzegania siebie w społeczeństwie osób ,w jakimś stopniu poszkodowanych, jest taka sama jak osób zdrowych(oczywiście to jest uogólnienie, bo jak wszędzie znajdują się indywidualiści którzy mają wszystko dupie) . Częściej jednak Ci zdrowi nie potrafią się właśnie odnaleźć.
Czytając, obserwując doszłam do wniosku, że osoby, które miały styczność z jakimiś chorobami, z ludźmi chorym łatwiej akceptują tą inność innych. Piszę w swoim imieniu, bo to ja czuję. Nie zraża mnie choroba innych, szpetny wygląd, widoczne skazy w wyglądzie. Nie mam z tym problemu. Wręcz przeciwnie, ja lgnę do takich ludzi. Jakieś egocentryczne przeświadczenie tkwi we mnie, że możemy sobie wzajemnie pomóc.

A z uśmiechem politowania czasami patrzę na brak estetyki tłumu. Gonienie za moda, która jest zupełnie niepasująca do figury Np. Mam tendencje do usprawiedliwiania i spojrzenia na sprawę szerzej i czasami sobie mówię: A czemu ta (otyła) gruba pani ma nie założyć miniowy? Ona się z tym dobrze czuje to, czemu ja mam się czuć źle?. Gdyby jeszcze ta Pani śmierdziała to bym się odsunęła…a co pomyślała to już moje.

Inaczej patrzę na "inność" wynikająca z choroby a inaczej na celowe oszpecenie się w wyniku np. brzydkiego makijażu, ubioru.

slepa i brzydka

Seeni

Beata napisała pięknie i mądrze. Chciałabym umieć tak postrzegać brzydotę jak ona.
Nigdy nie miałam bezpośredniego kontaktu z osobami w jakimś tam stopniu odbiegającymi od norm estetycznych. Ale uważam, że to mnie w żaden sposób nie usprawiedliwia
Wszystko to, o czym pisze Beata, racjonalnie widzę tak samo. Irracjonalnie zwyczajnie boję się szpetoty. Wiem także, że taka jak moja reakcja na nią nie jest akceptowalna przez ogół. Sama jej nie akceptuję, uważam, że czyni mnie ohydną szpetotą najgorszą z możliwych.
Naprawde wstydzę się tego odruchu odwracania głowy ( czy chęci jej odwrócenia) ale byłabym nieuczciwa gdybym napisała, że jest inaczej.

slepa i brzydka

Seeni, sprawa nie jest taka prosta, ze bezposredni kontakt z czyms dla nas niewygodnym czy bolesnym uwrazliwia i uszlachetnia. bywa, ze zamiast otworzyc sie na swiat, zamykamy sie i znieczulamy.

Mati.

bosska · Gość

czytajac ten topik, dochodzę do wniosku, że ludzie lubią robić sobie problemy. i że teraz patrząc na siebie w lustro, będę się zastanawiać, czy czasem swoją powłoką cielesna nie będę naruszać czyjeś poczucie estetyki.
a przecież ludzie są różni. są zdrowi i chorzy, starzy i młodzi, piękni i brzydcy.

czy jeśli to, że dziś nie straszę ludzi swoim wyglądem i nikt przede mną nie ucieka, oznacza, że zawsze tak będzie?

bea.ta

Sabina

slepa i brzydka

bea.ta

bea.ta

Seeni

A ja zdiagnozowałam swój strach. Ja się nie boję cudzej szpetoty. Ja patrząc na cudzą szpetotę widzę swoją, nie teraźniejszą tyko przyszłą.
Instyktownie wiem, że póki staram się nie zauważać brzydoty nie myślę o niej. O tym, że będę stara i nieestetycznie pomarszczona, być może sikająca w pieluchy, niedołężna.
Nie chcę o tym pamiętać.

bosska · Gość

slepa i brzydka

bosska · Gość

dlaczego uważasz, że anima powinna? Think

zakładasz, że mój post jest o niej czy uważasz, że po prostu powinna?

bea.ta

Dziewczyny to co powyżej, to jest właśnie stwarzanie problemu. d'oh!

Dajcie pokój.

slepa i brzydka

bosska · Gość