po 30-tce

nudziarz

A kto nie jest egoistą ?
Przeciez egoizm jest prostą konsekwencją instynktu samozachowawczego.
Kwestia tylko, czy rozciąga się i na obszary owego instynktu w jakikolwiek sposób nie dotykające.

LampionyZeStarychSloikow

Mati · Gość

flykiller · Gość

Naprawdę nie trzeba sypiać z szefem/szefową, aby być faworyzowanym w pracy. Zawsze znajdą się jacyś "równi i równiejsi", słodkopierdzący i wchodzący w d...

LampionyZeStarychSloikow

LampionyZeStarychSloikow

Baron von DupenDrapen

Otóż nas też raz szkolono na temat "molestowania płciowego" w pracy. Okazuje się, że można się ru*hać z koleżankami i kolegami w pracy, jeśli nie ma sytuacji „quid pro quo”.

[/list]

nudziarz

lulka

Robią to na swoją odpowiedzialność narażając się na ostracyzm innych pracowników. Zawsze bowiem będą podejrzewać, że jednak jakieś tam korzyści ktoś z takiego układu ma.
W sumie gra niewarta świeczki bo najczęściej jeśli taki romans łączy się ze zdradą to te korzyści najprawdopodobniej będą krótkotrwałe, a potem to już tylko zmiana pracy.
Z drugiej strony szef wdający się w romans z podwładną wiele ryzykuje bo ta zawsze może się wkurzyć i oskarżyć szefa o molestowanie.

W sumie to jest niebezpieczna gra i zdroworozsądkowo patrząc kompletnie bez sensu.

Z punktu widzenia zaś czysto ludzkiego - pewnie, pożądanie i te sprawy - jak wszędzie. Ani mnie to ziebi, ani parzy.
Jednak jak ktoś myśli głową, a nie dupą to raczej sobie życia w ten sposób wikłał nie będzie - szczególnie na dzisiejszym trudnym rynku pracy.

flykiller · Gość

A poza tym, gadanie... żadne kolejne zakazy nic tutaj nie zmienią, zakazów w codziennym życiu jest już dość. Odetniesz hydrze jeden łeb, a na jego miejscu wyrośnie dziesięć nowych. A kolesiostwo? A nepotyzm? Ile zakazów, ile jasnych reguł trzeba byłoby wprowadzić, by spróbować to ukrócić, a i tak, rzecz jest tak masowa, tak powszechna że, moim zdaniem, nie do opanowania. Wszystko można obejść, wszędzie można znaleźć lukę. Podejmowano takie próby - na etaty w sferze budżetowej organizowane są konkursy. Nie muszę chyba tłumaczyć, jak wygląda najczęściej "konkurs" i dlaczego, zupełnie przypadkiem, wygrywa go czyjś krewny i znajomy królika.
Powiem szczerze, że jak przyglądam się temu, raczej z bliska, niestety, to mi się rzygać chce i chociaż jakaś specjalna (na razie) krzywda mi się w pracy nie dzieje (nasilone ataki migreny i częstoskurczu to tylko moja wina, w końcu nikt mi się nie każe tak nakręcać), to coraz natrętniej powraca do mnie myśl o jej zmianie. Powstrzymuje mnie głównie świadomość, że przy moich specyficznie hermetycznych, tak bym to określiła, kwalifikacjach, zamieniłabym siekierkę na kijek.

lulka

Dokładnie.
Jak sobie jeszcze pomyślę, że to prawo i te wszystkie ustawy tworzą ludzie, którzy się kompletnie na tym nie znają to i tak się dziwię, że to wszystko jeszcze jakoś stoi w posadach.

W dodatku człowiek przez to prawo nie zna dnia ani godziny.
Bo dla kogo w zasadzie to prawo jest tworzone?

W tym tygodniu obejrzałam przez przypadek program w którym chłopak dostał wezwanie od komornika, że ma do spłacenia 300 000 tys. długu.
Zmarł jego ojciec, którego nie znał, nigdy nie widział na oczy, nie wiedział nawet kim on jest.
Ojciec zmarł pozostawiając długi, a prawo stanowi, że ten przejmuje spadek (w tym wypadku długi) kto się owego spadku w ciągu pół roku nie zrzeknie.
I tutaj pytanie - a skąd on miał wiedzieć, że ma się zrzec ?

Kompletna paranoja bo dla kogo w zasadzie to prawo?
Dla Banków?

annaliza

lulka

nudziarz

Lulka, to nie tak. Nie opieraj się na bzdetach z TV

.
Seeni napiszę na pewno dokładniej, ale z tego co wiem, nie można zostać spadkobiercą i przyjąć spadek nie wiedząc o tym.

lulka

Nie sprawdzałam, ale na konie tego programu (coś o komornikach) odczytali paragraf, który właśnie tak stanowi.
Nie będę się upierać bo też za bardzo nie ufam tv, ale to odczytanie paragrafu było bardzo wiarygodne.

Think

nudziarz

Nie chcę się popisywać nie mając dostatecznej wiedzy, mogę się opierać tylko na dwóch spadkach, ktore przyjowałem, ale za kazdym razem to sąd ustalał zarówno listę spadkobierców , mase spadkową jak i jej podział i za kazdym razem bylem o tym informowany pismami sądowymi.

lulka

Poza tym mam co i rusz nieodparte wrażenie, że prawo tworzone jest dla tych silniejszych (czyt. bogatych).
Żeby daleko nie szukać....Mam znajomą, która od kilkunastu lat walczy z mężem o alimenty na dziecko.
Facet ma swoją firmę. Wybudował dom, ma mercedesa, na wszystkie sprawy o alimenty przychodzi tylko jego adwokat i wciąż ta sama śpiewka.
Przysądzili mi 400 zł. miesięcznie i nawet nie o podwyższenie ich chodzi, a o to by w ogóle płacił.
Za każdym razem jego adwokat pokazuje papiery dowodzące, ze facet nie ma wystarczających dochodów.
Owszem, nikt go z tych alimentów nie zwolnił i kiedyś tam ma je zwrócić, ale o podwyższeniu tej śmiesznej kwoty znajoma wobec takiej sytuacji może zapomnieć.
I tak minęło chyba z piętnaście lat. W tym czasie z siedem spraw i wszystkie spełzły na niczym.
Teraz ich córka kończy studia - znajoma klepała biedę taką, że aż żal mówić...

I tutaj sprawdzałyśmy - w innych państwach są środki prawne, skuteczne by te alimenty wyegzekwować. Łącznie z przymusową pracą.

Takich przykładów ze swojego środowiska mogłabym mnożyć więcej, ale chyba nie chce mi się.
Chodzi o to, że zawsze wygrywa bogatszy, z koneksjami, z lepszym adwokatem.

Pasztet

Większość problemów bierze się z kretyńskich przepisów dotyczących doręczeń - największe kuriozum świata, czyli 'domniemanie doręczenia'. Doręczenie nastąpiło lub nie - nie może być jakieś kurwa 'domniemane'.
Jakoś w krajach anglosaskich doręczenie musi być faktycznie dokonane, żeby można było uznać, że nastąpiło i się system nie zawalił (uprzedzając ewentualne bzdurne marudzenia, że bez 'domniemanego' doręczenia wszystko by się sparaliżowało)

LampionyZeStarychSloikow

nudziarz

Tu masz rację.. to kretynizm.
Zreszta na tym kretynizmie niemiecka firma windykacyjna bije kokosy.
Skupuje przeterminowane długi, sprawy kieruje do e-sądu podając fałszywy adres dłużnika.
Na ten adres idą zawiadomienia, jest domniemanie doreczenia- jest, nie ma odwołania dłużnika ? - nie ma.
Dłuznik spłaca dług ? Niby skąd ma wiedzieć , ze jest w tej materii postanowienie sadu ?
Firma windykacyjna kieruje sprawę do komornika ( tym razem już z własciwym adresem ) i gościowi z konta ślicznie pieniądze znikają ....
A potem można pisać na Berdyczów ( inaczej mowiąc dochodzić wszystkiego przed niemieckim sadem )