po 30-tce

Kobieta z klasą

A czy myślicie, że najgorzej raz rozwieżć się? Że za każdym następnym razem jest już prościej?

Ponoć rozwód to stres podobny do tego po śmierci kogoś bliskiego...

a niektórzy potrafią po kilka takich stresów sobie i innym fundować....

Mati.

Najgorzej to w ogóle się rozwieźć..
Dla mnie to oznaka słabości i (tak jak Ci napisałam) osobista i osobowa porażka.
Ale zdaję sobie sprawę, że moje słowa są ostre i kategoryczne, pozbawione tolerancji o której tak głośno mówię, więc nie chcę dokładać paliwa do ognia.
Dobranoc

Jayin

FRIDA · Gość

Kewa

Jayin, wydaje mi się, że stres jest zawsze, furtka to może później

Jest poczucie, że się nie sprawdziło, poczucie przegranej, niepokój o przyszłość, obawa, że nie zrobiło się wszystkiego, by ratować związek, strach co powiedzą ludzie i jak to zniosą dzieci. Jesli ślub był kościelny, to trzeba jeszcze ułożyć się z Bogiem. Może takie małżeństwa z niewielkim stażem znoszą rozstanie lekko.

rosegreta · Gość

Nie wiem, nigdy się nie rozwodziłam. Choc ostatnio mój mąż zaczął mi wyminiac swoich rozwiedzionych znajomych.
No cóż nie znam przyczyny rozpadów ich związków.
Za to znam kilka małżeństw, które w ogole nie powinny być. Z przyczyn prostych, nigdy nie były małżeństwami. Co przez to rozumiem. Były zawiązane z niewłaściwych pobudek, nie z chęci wspolnego bycia i tworzenia czegoś, trwania wspolnie i wzajemnej pomocy. Nigdy nie składały się na "team".
E tam, zamiast leżeć z mężem w łóżku ja się zastanawiam, a w tle leci adekwatne do tematu trochę http://www.youtube.comwatch?feature=endscreen&NR=1&v=VQS2dtJjxVw

Mati.

Jayin

No właśnie, niestety...

Wydaje mi się, że dzisiaj to się te śluby często bierze "dla tradycji i imprezy", z założeniem, że "świat jest niepewny, póki będziemy ze sobą - to będziemy, rozwód nie jest taki trudny formalnie jakby co" Anxious

Tina

Uwazam, ze Ci, ktorzy jeszcze sie nie rozwiedli nie maja prawa oceniac tych, ktorzy sie rozwodza, a szczegolnie ich potepiac.
Zyjemy w 21 wieku.
I trzeba sie z tym pogodzic.
Szczescie, ze to nagminne zjawisko, wiec obecnie dziewczyna po rozwodzie nie musi czuc sie gorzsa, choc po tej Waszej dyskusji, to powinna.

Rozwody nie sa latwe i jesli ktos sie na nie decyduje, to stawia czolo wlasnie takim uprzedzeniom, bo jednak one jeszcze istnieja.

Niektore stwierdzenia jakie tu przeczytalam sa bolesne dla kobiet, bo to wlasnie z inicjatywy kobiet sa najczesciej rozwody! - i dziwie sie tylko, ze napisane zostaly tez przez kobiety!

Shame on you

Tina

A odpowiadajac na pytanie do ilu razy sztuka?

Nie wiem.

Kazdy ma indywidualne potrzeby. Nie mnie stwierdzac za kogos co mu do szczescia potrzeba

rosegreta · Gość

A moje przemyślenia są takie, że nadal dziewczęta, pod wpływem może innych babć niż Fridy, marzą o zamążpójściu jak o jakies wolności. Nie wiem, nie rozumiem tego, ale jakoś tak jest. Podobnie jak w piosence.
Potem, wychodzą zbyt pospiesznie. Pełne nadziei, że małżeństwo zmieni dużo w ich życiu, z jakims tam swoim wyidealizowanym wyobrażeniem o małżeństwie. Potem następuje to rozczarowanie. Bo zycie z drugim obcym czlowiekiem nie est proste. Był okres kiedy sama byłam gotowa odejść. Uciec, daleko od małżeństwa. Ten okres już mam za sobą, ale czy nie wróci, tego nie wiem. My się ciągle zmieniamy, choć podobno ludzie nie zmieniają się całkowicie.
Pamiętam opowiadanie, w którym kobieta wyobraża sobie co dzień, że tróje meża grzybami. On już nie zwraca na nią uwagi. Traktuje ją jak infrastrukturę domu. Pracuje całymi dniami, może i cudzołoży. Maja dwoje dzieci. Czasem więc weźmie jakąs córke na kolana, na chwile. Potem wykręci sie zmęczeniem. A rano czeka na podanie śniadania i wychodzi. Nie chce aby żona poszła do pracy, bo kto będzie sie opiekować jego schorowaną matką i dziećmi. I ona tak tkwi w zawieszeniu i przy obiedzie wyobraża sobie jak go morduje. Opowiada swoją historie psychiatrze. Gdy mąż wychodzi do pracy ona ubiera pończochy i zakłada perły,, które dostała od teściowej. Bo choć teściowa była na początku niedobra dla niej, w pewnym momencie zrobilo jej się żal synowej.
Psychiatra radzi aby przelała to na papier. I ona pisze w chwili wolnej, między zajęciami. Okazuje się, że chca jej to opublikować, te jej zwierzenia. Spotyka się nawet z redaktorem, który patrzy na nia jak na kobietę atrakcyjną. I w niej się coś zapala. Jakaś mysl, marzenie.
Tak powstaje to opowiadanie. A zakończenie można sobie dopisać.
Moja koleżanka tez chciała naprawiać, cos czego nigdy mnie było.
Spłaca teraz długi. Kwotę za którą mogłaby kupić dziecku niewielkie mieszkania.
Ech, po prostu trudno oceniać ludzi. Dlatego zawsze pytam o powód. Choc może uchodzić to za wścibstwo, ale nie chce generalizować.
Mam sporo rozwiedzionych koleżanek w pracy. I z róznych powodów, czasami dla mnie może błahych. Z chęci bycia szczesliwym, szukania szczęścia swojego w innych.
No coż.

hachiko · Gość

Mogę się powielic swoimi wywodami, bo nie czytałam wszystkiego...
Do ilu razy? Aż do skutku, tak sobie myślę,jeśli chodzi o szukanie uczucia. Wzięłabym tylko pod uwagę , że obojętnie czy wiąże nas dokument z urzędu czy nie, istotne jest jednakowe podejście obojga do związku.
Rozejście się może byc bolesne dla jednych par, dla innych wybawieniem, kolejną przygodą jak obserwuję niekiedy. Wielu ludzi nie zdaje sobie sprawy do końca czym jest rozwód,dlatego bywają spontaniczni w przekreśleniu wszystkiego. Potem jest gorzej. Trafiamy na cynicznych, zgorzkniałych besserwisserów albo na tych, którzy tak się zmęczyli,że cenią sobie spokój ducha i nie lubią, gdy się z ich serca robi lalkę voodoo.
Reasumując Angel

niech się odnajdują.

Kobieta z klasą

Tinko nikt nikogo nie ocenia. Przynajmniej ja mam takie wrażenie. Faktem niezaprzeczalnym, że to kobiety szybciej podejmują decyzję o rozwodzie aniżeli faceci- przynajmniej w tych czasach, w których żyjemy.
Faktem też niezaprzeczalnym jest, że to kobiety jest łatwiej zbajerować.
Faceci to tchórze- na rozwód decydują się bardzo rzadko. Jeśli w domu w miarę wszystko gra to są, jeśli nie to szukają na boku. Dziś bycie kochanką, też nie jest niczym złym. Odbicie kobiecie męża, ojca dzieciom- często bywa usprawiedliwiane, typu: gdybyś mu du dała to by do drugiej nie odszedł. Są jeszcze tacy co to nazywają miłością- nieważne, że zbudowaną na krzywdzie innym. Przecież my się kochamy! Jak możemy to uczucie przekreślić?
Nie wiem czy czytasz polskie plotki ... ale temat założyłam bo przeczytałam, że niajaki K zostawił swoją długoletnią partnerkę, jak niecały rok temu urodziła ich bliźniaki. Cholerkas, jesteś z kimś tyle lat a jemu nagle gdy przyszły dzieci, noce nieprzespane zachciało się być singlem. Co musiało być aż tak ważne, że nie można było tego związku ratować? Pewnie, że nie znam tej sytuacji, gdybam sobie na podstawie tego co czytam, ale nie wyobrażam sobie siebie na miejscu tej porzuconej, oczywiście dla innej.

Jayin

Szukanie uczucia, próbowanie swoich sił w kolejnych związkach - przecież to nie problem. Można szukać całe życie i nie ma co za to potępiać nikogo. Każdy ma do tego prawo. Można iść za głosem serca i jak wzywa gdzie indziej - to iść gdzie indziej. Przecież nie ma co się męczyć w związku, gdy już zero w nas miłosci, a tylko przyzwyczajenie czy wyrzuty sumienia.

Tylko się zastanawiam, czy każdy taki związek musi być sankcjonowany małżeństwem? To tak w temacie 'pochopności' zawierania umów cywilno-prawnych

Czasem mam wrażenie, że ludzie bardziej namyślają się nad umową dotyczącą kupna domu, niż nad umową w USC.

Rozwód to chyba coś trochę innego niż "zwykłe" rozstanie i koniec związku. To formalności, zmiany w papierach, nierzadko podziały majątku w sądzie. (pomijam śluby kościelne, bo te z zasady są "jednorazowe", chyba, że ktoś będzie się starał o unieważnienie ślubu kościelnego z poprzednim małżonkiem, by jeszcze raz przed ołtarz iść z kolejnym, lub jest wdowcem/wdową). Rozwiązywanie umowy. Czasem wraz z jego skutkami na przyszłość (np. wizja alimentów na niepracującą ex-żonę, ex-męża przy orzeczeniu winy itd, itp...). To już nie jest sprawa wyłącznie tej jednej pary, ale też mają w to "wgląd" obcy ludzie (sąd, prawnicy, panie z USC i Urzędów Miasta/Gminy). Więcej roboty przy tym i więcej stresu z załatwianiem tych spraw.

Wydaje mi się, że szybciej, prościej i łatwiej jest zakończyć związek nieformalny, niż małżeństwo. Może dlatego powinno się nad zawieraniem małżeństw dłużej zastanawiać, niż tylko nad "stworzeniem związku dwojga ludzi".

Jayin

Kobieta z klasą

najgorsze, że ponoć wzrosła

Okropne prawda Jayin?

Jayin

Ale zobacz... Jaka jest mentalność ludzka... Większość z Oglądaczy potępia prywatne zachowanie gościa, ale znając sytuację (cały "trojkąt" gra też w tym samym serialu) - oglądają częściej, bo... Są ciekawi, jak się ta sytuacja rozwinie. Ludzie lubią się emocjonować czyimiś problemami i nieszczęściami. Tak trochę "hienowato" Kwadratowy

Może wtedy czują się lepsi? ("A mnie facet nie zostawił!", "Ja bym nigdy nie zostawił swojej kobiety z dzieckiem!", "A ta W. to suka i zdzira jest! Nie tak jak ja!"). Albo może ich własne problemy przy takim cudzym problemie po prostu bledną. I ludzie czują się przez to nie tyle lepsi, co lepiej.

Słowo "rozwodzą" podobnie brzmi do "rozchodzą" - tak mi jakoś naszło na myśl... Bo to nie jednoznaczne bywa.