po 30-tce

pogłoska

Ewolucja w rękach człowieka.

[link widoczny dla zalogowanych]

Mati

Temat choć wałkowany już wielokrotnie ciągle budzi we mnie refleksje. Grzebanie w genomie to, jak zabawa w Boga, ale jeśli się w Niego nie wierzy, to problem natury moralnej zmienia nieco płaszczyznę istnienia. Ingerencja w naturę? Wygląda na to, że od początku jest to wydumana teza.. Ja sama kilkakrotnie zmieniałam swoje podejście do tematu i zastanawiałam się nad granicami, których nie powinniśmy przekroczyć, ponieważ ich przekroczenie doprowadzić może do zagłady, zguby, dramatu.. Teraz jestem na etapie w którym uważam, że natura ludzka przesiąknięta jest ciekawością, co stymuluje nasz rozwój i szukanie ciągle nowych rozwiązań i dróg. Czyli działamy niejako zgodnie z naturą. Granice przekraczamy bez przerwy nie całkiem zdając sobie sprawę z konsekwencji, bo te okazują się dopiero po czasie, lub nawet, jeśli mamy świadomość zgubnych efektów naszych działań, to ekonomia nie pozwala nam się zatrzymać. Przekroczyliśmy granice dodając chemię do pożywienia.. bawiąc się w in vitro, eutanazję, aborcję, budując środki komunikacji, które zatruwają nasze środowisko i pozwalają wdychać syf do płuc, wstajemy nie w porę i kładziemy się spać zawsze za późno.. Jemy niezdrowo i taki też prowadzimy tryb życia. A może to wcale nie jest przekraczanie granic? Może to jest właśnie działanie zgodnie z ludzką naturą? Coraz szybciej, coraz mocniej, coraz więcej.. może to właśnie leży w naszej ucywilizowanej, "zekonomizowanej" naturze, choć bardzo odbiega od natury plemiennej, gdzie ludzie zamiast w betonowych aglomeracjach, żyją w lesie.. i choć ta druga opcja dużo bardziej mi się podoba nie mam podstaw, żeby stawiać jedną ponad drugą. Obie są efektem działań i wyborów w jakimś sensie naturalnych. Coraz bardziej skłaniam się ku opcji, że nasze granice wyznaczy dopiero moment zagłady. Do tego czasu nic nas nie powstrzyma przed eksploracją „kosmosu”. Żadne zasady, ustalenia, etyka, ani nawet sam Bóg, bo zawsze nad wszystkimi badaniami i całym rozwojem przyświecać nam będzie idea: „to dla dobra ludzkości”, najbardziej zgubna prawdopodobnie. A może nie zdążymy się o tym przekonać, bo szybciej spali nas słońce, albo rozwali ciało niebieskie.. Mamy na szczęście możliwość wyboru, czy chcemy uczestniczyć w tym wszystkim, czy wynieść się do lasu i sadzić sobie swoje marchewki..

nudziarz

Przyznam, że dla mnie sprawa wydaje się prosta.
Natura tak dobiera pule genetyczną, by zapewnić gatunkowi maksymalne szanse na przetrwanie i rozwój. Gdyby tak nie było - nas by pewnie juz tez nie bylo.
Zacznijmy w tym grzebać, w swoim zadufanym przekonaniu o własnej genialności... a zobaczymy.
Nie teraz i nie za dziesięć pokoleń.
Ale obyśmy za sto , czy dwieście jeszce istnieli

P.S Tworzenie "ludzi pod zamowienie" i mozliwe tego skutki - pomijam jako oczywiste

lulka

Mati, zgadzam się w 100% i to mnie martwi.

A gdzie Twoja cudowna wiara w niemożliwe? Gdzie ta tajemnica, którą chciałabyś rozgryźć albo i nie?
Gdzie te wróżki, te mgły, ta boska natura?

I to mnie zmartwiło, a nie wydumane problemy w stylu teletubisiów z torebkami albo brzoza.
Martwi mnie, że tacy młodzi ludzie tracą wiarę w coś co się nosi w sobie.
Dzięki czemu każdy z nas jest (a może był) inny.

Ps. Przepraszam za Off

Mati

Lulu Kochana :*

Są takie rejony w duszy, których nic nie pozbawi ani mgły, ani magii, ani tajemnicy.. Te rejony dotyczą tych aspektów człowieczeństwa, które nas budują, a nie rujnują. I te rejony i wiara w ich niezachwianie i ideały prowadzą często do depresji i innych psychicznych anomalii. Nadal wierzę, że w ludziach jest dobro i miłość wcale nie będąca efektem chemicznych reakcji w mózgu. Jednak, kiedy otworzyłam stronę z linka Pogłoski trafiłam na to: [link widoczny dla zalogowanych]

I jak to teraz pogodzić z naturalnym dobieraniem się w pary, których miłosnym efektem jest genetycznie idealne potomstwo? Blue_Light_Colorz_PDT_02

flykiller · Gość

Może obawa i argumenty przeciwko tak daleko idącej ingerencji nauki w życie człowieka stanowią, w wielu przypadkach, przykrywkę dla innego uczucia - zazdrości? Może niektórych z nas zżera zazdrość, do której nie chcemy się przyznać, rozczarowanie, że to już nie my będziemy żyć 200 lat, to nie nam nauka da wieczną młodość, to nie my zaprojektujemy swoje dzieci na doskonałych fizycznie i umysłowo ludzi, to nie nas wyleczą w ciągu tygodnia z raka i stwardnienia rozsianego, itp. Jaka szkoda, nie załapaliśmy się na to, będziemy cierpieć, starzeć się i żyć ze swoimi ułomnościami. I mając świadomość, że nie możemy zatrzymać tego nurtu, który nas właśnie omija, próbujemy pocieszyć sami siebie, że taka ingerencja to nic dobrego i kwękać o rychłej zagładzie ludzkości.

Mati

flykiller · Gość

pogłoska

Tyle setek tysięcy lat zdawania się na przypadkowe mutacje, przypadkowe połączenia genów, przypadkowe działanie innych czynników i jakoś trwamy.

Czemu branie sprawy w swoje ręce przeraża?

Człowiek zaprojektowany czy nie - nadal jest człowiekiem.

W2

Manipulowanie genomem człowieka było tylko kwestią czasu i stało się! Człowiek to nie jest GMO - tak nakazuje nam moralność, a przede wszystkim wobec religii. Istnieje ogromne ryzyko rozpowszechnienia się zmienionych organizmów i znamy to z powieści sf. Al są też dobre strony bawienie się w Boga i poprawiania jego partactwa w przypadku chorób genetycznych. Pojawi się też moda na posiadanie dzieci z określonymi cechami i zdolnościami.
Czy to jest dobre, czy złe - nie wiadomo. Na pewno w krótkim przedziale czasu złe, a w długim i bardzo długim ratujące nasz gatunek przed zagładą. Zagładą przed nami samymi, ponieważ mamy mentalność jaskiniowca, który jest waleczny, zabija wrogów, rozmnaża się ponad miarę i tak eksploatuje planetę nie licząc się za skutkami. Dopiero człowiek zmieniony genetycznie może okiełznać swoją psyche i się uczłowieczyć, by wejść na salony trwania ludzkości przez następne miliony lat. A może dłużej?

Sławomir

zasadniczo to zgadzam się z pogłoską - boimy się nieznanego. nie wiem, czy wiecie, ale 50 lat temu ludzie mieli poważne obawy, że przeszczep serca zabija w człowieku duszę.

żyjemy w środowisku wielu samo-adoptujących się systemów (przyroda, człowiek, społeczeństwo itede) - zmiany spowodują zaburzenie status quo, w wyniku czego powstanie nowe status quo. tak to działa, od ostatnich paru milionów lat - więc skąd te płytkie obawy? Tongue out (1)

pogłoska

Świat bez strasznych chorób genetycznych. Pożegnanie cukrzycy, hemofilii, anemii sierpowatej, nowotworów, fenyloketonurii, miażdżycy tętnic, choroby Huntingtona i różnych Zespołów. Ile wyeliminowanego cierpienia...

Ludzie z długaśnymi telomerami.

A co przeciw?
Że nienaturalne? Że ingerencja?
Strach przed niekontrolowanym projektowaniem i rozprzestrzenianiem superludzi?

lf

pogłoska

Zdrowi ludzie mogą pracować do osiemdziesiątki, więc niech ZUS się nie boi!

)))

lf

pogłoska

Będą sobie protestować, manifestować, może nawet w Warszawie i co z tego?

Mati

Ja miałabym jedno "ale".
Sporo z tego, jeśli nie wszystko, co tworzą ludzie ma wiele defektów. Psy rasowe np, które wyszły z naszych laboratoriów mają defekty, utrudniające im życie. Obawiam się, że taki "superczłowiek" wcale nie będzie super i zawsze coś będzie kosztem czegoś innego.. Nie wiem.. mam mieszane uczucia i mimo wszystko nie bardzo podoba mi się ten pomysł.. Wiemy, że możemy i co z tego.

Formalny

pogłoska

Sławomir