po 30-tce

rosegreta · Gość

Tak wyczytałam z jednego z artykułów na onecie.
Artykuł dotyczył świadomości seksualnej naszego młodego społeczeństwa.
Jak nie wiele wiedzą jednak o antykoncepcji, i jak mało wiedzą o możliwości skorzystania z "pigułki po" .
Pomyślałam i wydaje mi się, że czasami też niestety "moralizuje".
Co do świadomości seksualnej - po rozmowie z kilkoma młodymi osóbkami potwierdzam to co piszą w artykule.
Wydzieliły mi się dwa wątki - moralizatorski i kiepskiej edukacji seksualnej.
Może tu opisze kilka z życia historii z otoczenia lub opowiedzianych mi przypadkowo.
Młoda osóbka opowiedziała mi historię. Zaszła w ciążę wieku 19 lat, będąc jeszcze uczennicą klasy maturalnej (obecnie zauważam, że można chodzić do szkoły w ciąży, za moich czasów było to dość dziwne - bo niedopuszczalne- zaznaczam, że przedstawiciele dyrekcji nie byli Katolikami, po prostu nie wiadomo z skąd takie przekonanie o złym wpływie moralnym na innych uczniów, to było wielkie tabu).
Rodzicom powiedziała dopiero, gdy była w piątym miesiącu ( nie zauważali nic). Bała się po prostu, ponieważ wcześniej jej siostra w wieku 18 lat zaszła w ciążę i rodzice zareagowali gwałtownie- wyrzucili ją z domu. Jednak wszystko skończyło się dobrze, gdyż rodzice zachowali się rozsądnie tym razem, po przez po przednie doświadczenia. Przyjęli wiadomość ze spokojem. Obecnie młoda mama jest troskliwą mamą kilkuletniego dziecka. Mieszka z ojcem dziecka, który podjął trud utrzymania rodziny. Uczy się tzn studiuje zaocznie, oczywiście nie obyło się bez pomocy rodziców z każdej ze stron. Dobrze, ze rozsądek zwyciężył.
Inna sytuacja - znajomego, którego jedyna córeczka, oczko w głowie, zaszła w ciążę w wieku 16 lat. Początkowo upierała się, ze jest dorosła i sobie poradzi. Ojciec chcąc pokazać jej dorosłe życie, wynajął młodym mieszkanie, które sam opłacał. Jednak młodzi nie udźwignęli ciężaru tak jak przewidywał. zastał załamaną córkę, nieradzącą sobie z obowiązkami zarówno matki jak i uczennicy. Ojciec dziecka okazał się jednak zbyt młody i kompletnie nieodpowiedzialny. Nie mówiąc już, ze mieszkanie było strasznie zaniedbane.

Cóz robić, młodego odprawił, córkę wziął do domu (z czego ona się ucieszyła) a dziecko - zamiast cieszyć się wolnością mają małe dziecko w późnym wieku. Jednak wszystko się układa dobrze, córka zaczęła studiować - dziennie chyba. A dziadkowie, mają kolejną małą córeczkę.
No cóż te historię skończyły sie dobrze, jednak ile z tych usłyszanych w mediach źle.
A może to tez przez to moralizowanie, ocenianie.
Właśnie może zamiast wymądrzać się czasem warto pomyślec o innych...
Nie wiem... Może macie jakieś poglądy na ten temat?

Kewa · Wysłany: Śro 12:31, 31 Mar 2010 Temat postu:

Staram się powstrzymywać od moralizatorstwa, ale ostatnio nie zdzierżyłam. Do medycyny pracy zgłosiło się dwóch chłopców: jeden rocznik 89, drugi 90, obaj wykształcenie podstawowe, rozbiegane oczy, dziwne źrenice (piją?, ćpają?). Wkurzyło mnie, bo nie pokończyli zawodówek i przyjmowali się do prac interwencyjnych przy porządkowaniu miasta Sick

Chłopcy młodzi, ładni jak z obrazka i kompletnie bez ambicji Not talking

Nagadałam im trochę licząc, że coś tam może w tych zakutych łbach zostanie oops

animavilis · Gość

A jak te historie z pierwszego postu mają się do moralizowania, bo nie rozumiem?

Uważam, że nie moralizuję - w sensie: nie pouczam, nie napominam, nie usiłuję korygować cudzych zasad moralnych, chociaż zapewne nie udaje mi się unikać takich sytuacji, które można by podciągnąć pod moralizatorstwo.

U innych koszmarnie irytuje mnie taki świętojebliwy ton wysokiego uogólnienia i fałszywego ubolewania typu: my jesteśmy tacy i owacy. Jakie to przykre.

rosegreta · Gość

Aproxymat · Wysłany: Śro 13:26, 31 Mar 2010 Temat postu:

Nawet nie macie pojęcia jak ja walczę z własną skłonnością do moralizowania.

Ale nic z tego, nawet w filmach wygłaszam na koniec różne morały.

rosegreta · Gość

Czyli jednak kraj moralizatorów

Kewa · Wysłany: Śro 13:28, 31 Mar 2010 Temat postu:

Formalny · Wysłany: Śro 15:54, 31 Mar 2010 Temat postu:

nudziarz · Wysłany: Śro 16:50, 31 Mar 2010 Temat postu:

Oj wszyscy moralizujemy po troszę. Nie tylko Polacy.. ale wszyscy. Jestem przekonany, że już neandertalczyk pouczał swojego współplemieńca, ze maczugę zdecydowanie powinno nosić się na lewym ramieniu, a ciągnąc za włosy kobietę do jaskini należy robić to płynnym ruchem, a nie tak poszarpując.

Zreszta - cóż my robimy wobec własnych dzieci jak nie nieustannie moralizujemy ( no może do czasu, aż te dzieci powiedzą nam "daj spokój, mam już 40 lat i moje własne dzieci nie chcą słuchac takich nauk"

Aproxymat · Wysłany: Śro 17:55, 31 Mar 2010 Temat postu:

Heh... No tak właśnie sobie pomyślałem, że to może niekoniecznie polska cecha. Właściwie to moralizowali już Homer i Ezop a zdaje się, że i na sumeryjskich tabliczkach można byłoby co nieco wyczytać moralizatorskiego.
A jaki typ moralizowania uważacie za najgorszy? Taki w stylu "ja w twoim wieku..." czy raczej "a nie mówiłem?"?

letnisztorm · Wysłany: Śro 17:56, 31 Mar 2010 Temat postu:

Ja nie lubię takich typów którzy wszystko wiedzą najlepiej. Shame on you

nudziarz · Wysłany: Śro 17:59, 31 Mar 2010 Temat postu:

letnisztorm · Wysłany: Śro 18:00, 31 Mar 2010 Temat postu:

Znam takich którzy jednak naj naj naj.

rosegreta · Gość

najlepiej to wiedzą wszystko teściowe

Aproxymat · Wysłany: Śro 18:07, 31 Mar 2010 Temat postu:

A najwięcej jest dentystów, polityków i selekcjonerów piłkarskich.

nudziarz · Wysłany: Śro 18:08, 31 Mar 2010 Temat postu:

ribka_pilka · Wysłany: Śro 18:18, 31 Mar 2010 Temat postu:

agniecha · Wysłany: Śro 18:39, 31 Mar 2010 Temat postu:

animavilis · Gość

Aproxymat · Wysłany: Śro 20:11, 31 Mar 2010 Temat postu:

Do pewnego stopnia mam podobnie, choć mało podróżuję środkami komunikacji miejskiej. Ale też powstrzymuje mnie własnie przeczucie, że w takim wieku na pewno zachowywałem się podobnie i wcale a wcale nie obchodziło mnie zdanie starszych ode mnie. Co oznacza znikomą a może i zerową skuteczność moralizowania.