po 30-tce

kasia_imig

Tyle, że ten mannitol to z tych grzybków...
Edit> i preparaty z tych podejrzanych grzybków zostały przyjęte i dopuszczone do obrotu na rynku polskim przez Główny Inspektorat Sanitarny. Co dla Ciebie, zdaje się, zamyka sprawę? Można jeść, prawda?

Formalny

kasia_imig

Formalny

kasia_imig

kasia_imig

Wiesz co? Ja się jednak odwołam do lekarzy, zobaczymy, co powiedzą. Mam poważne problemy osobiste i przez to jestem bardziej nerwowa i nie chciałabym wybuchnąć i potem tego żałować, przepraszać i takie tam, co już niejednokrotnie na tym forum mi się zdarzyło

.
Dobranoc, śpij dobrze

Formalny

LampionyZeStarychSloikow

z wiarą nie ma co dyskutować, dobry szamanizm polega na odpowiednim wzbudzeniu i podtrzymywaniu nadziei - i to nie jest już takie istotne, czy chodzi o tajemniczą wydzielinę ze skały, polewanie się własnym moczem, czy przeżuwanie huby.

[link widoczny dla zalogowanych]

istnieje wiele leków pochodzenia roślinnego i wierzenia naszych babek nie zawsze są takie bezsensowne, bo opierają się na czyims indywidualnym doświadczeniu.
ale na boga, nie żyjemy w epoce wypalania chorób w piecach chlebowych. gdyby odkryto jakis cudowny grzyb, po którym recytuje sie Puszkina, włosy rosną na głowie i cycki z powrotem stają się jędrne, to zapewniam Cię Kasiu, że za pół roku za ciężkie pieniądze mogłabyś to kupic w aptece obwarowane wszelkimi glejtami.
jakieś szemrane rewelacje roznoszone pocztą pantoflową noszą znamiona czystego szamanizmu (ale byc może wzmiankowany profesor jest w trakcie gromadzenia członków do jakiejś niezależnej komisji, w Polsce wszystko jest możliwe).

LampionyZeStarychSloikow

Baron von DupenDrapen

Kilo OK

LampionyZeStarychSloikow

Pasztet

Wiara, że jakiś azjatycki specyfik zdziała cuda jest faktycznie lekko śmieszna. Z reguły ludzie Zachodu zwracają się ku medycynie Wschodu dopiero wtedy, gdy niewiele da się już zrobić.
Natomiast niewątpliwą przewagą tamtejszej medycyny jest holistyczne podejście do organizmu człowieka. Najdobitniejszym przykładem jest podejście do leczenia alergii. Lekarze Zachodu eliminują skutki i wymyślają blokery reakcji alergicznych, a Azjaci skupiają się na eliminowaniu przyczyn. W rodzinie miałem zresztą ostatnio taki przypadek - pęcherzyki w gardle uniemożliwiające jedzenie, stały ból przy przełykaniu itp. - dziesiątki wizyt, wszystkie możliwe badania, podejrzenia nowotworowe, posiewy bakterii, cuda wianki.
W Chinach zdiagnozowano candidę (niemiły grzyb) w przewodzie pokarmowym, zastosowano dietę, która nie zawierała ani śladu cukrów i skrobii. Po trzech miesiącach mniej więcej niekarmiony grzyb zdechł i wtórne objawy jego obecności ustąpiły. Bez żadnych lekarstw. Ale na to nie wpadła żadna polska laryngologiczna sława, bo oni widzieli tylko wycinek człowieka.

LampionyZeStarychSloikow

to jest trochę starsza kultura, ma prawo być odrobinę madrzejsza

z drugiej strony świat zachodu jest bardziej "żywotny", bardziej agresywny w tym lepszym znaczeniu tego słowa

można narzekać na medycynę, że nie ogarnia wszystkich aspektów psycho-fizycznych zdrowia człowieka (no ale czego oczekiwać od lekarzy, którzy wolą bzykać koleżanki, zamiast wkuwać nudne definicje). że metody leczenia ma ciągle dość prymitywne (leczenie zapalenia w jakimś punkcie sprowadza się do zatrucia antybiotykiem całego organizmu).

ale jak pomysleć, że jeszcze 50 lat temu zabrano by Rona na przymusową lobotomię, to chyba mozna jednak przyznać, że dokonuje się pewien postep.

Formalny

LampionyZeStarychSloikow

Kewa

Potraktuj, Kasiu, temat topiku jako przyczynek do wywołania dyskusji o sposobach leczenia, bo akurat daleko odbiegliśmy od Twojego zapytania. Moim zdaniem idziesz dobrą drogą - sama również taką bym wybrała. Zanim się do grzybków ustosunkuję, muszę je poznać i tyle. Naukowcy nadal odkrywają coś szczególnego w powszechnie występujących dobrach: w jajach, pestkach grapefruitach, itp.
Przykład opisany przez Nudziarza dowodzi, że warto szukać, warto być otwartym na nowe/stare. Gdyby nie Bobro nie dowiedziałabym się o indyjskich orzechach piorących, gdyby nie Cejrowski nie poznałabym yerba mate. Zamiast wymieniać się doświadczeniami niektórzy jednak wolą przygniatać nas ogromem swojej doskonałości.

flykiller · Gość

Myślę, że nie ma potrzeby w rozmowie laików dobitnego akcentowania swojej opinii co do skuteczności bądź nie, różnych aspektów medycyny naturalnej, bo są to oceny pozbawione większej wartości, tym bardziej, że opierają się na wyłącznie na przeświadczeniu piszącego (chyba że, ktoś osobiście zraził się do urynoterapii, azjatyckich grzybków i preparatów torfowych).

Na przykład, moja ufność pokładana w lekarzy jest niewielka, ale wspieram ją nie tylko wiarą (w tym przypadku - głównie niewiarą), lecz osobistym doświadczeniem (mając, oczywiście, świadomość, że przekładanie indywidualnego doświadczenia na ogół, też nie musi być miarodajne). Z tych doświadczeń wynika, że wiedza lekarzy na temat leków bywa dość powierzchowna i lepiej w tej kwestii zasięgać porady farmaceuty. Zresztą, przy ogromie środków dostępnych na rynku (i wciąż nowych), trudno się dziwić, że lekarze nie zawsze ogarniają temat lub za nim nie nadążają.

Bliskie jest mi, poniekąd to, co napisał Pasztet o podejściu zachodniej medycyny do pacjenta. Każdy ludzki organizm tworzy sieć subtelnych połączeń i każde schorzenie ma swojej źródło, czasem ukryte bardzo głęboko, czasem zazębiające się z innymi problemami i nakładające na nie. U nas, kiedy pacjent idzie do lekarza, natychmiast podejmowana jest, w ciągu 10-15 minut (tyle zwykle czasu poświęca lekarz choremu w ramach wizyty z NFZ) próba zaszufladkowania pacjenta na podstawie najbardziej ewidentnych objawów. Lekarz zwykle nie słucha pacjenta i nie chce go słuchać (nie ma czasu), on go przesłuchuje, starając się jak najszybciej "dopasować" swoją koncepcję choroby do rzeczywistych objawów. Czasem nawet i nie to. Nie przesłuchuje (też nie ma czasu). On, po prostu, WIE. Podejście do chorego jest schematyczne i pozbawione prób zindywidualizowania pacjenta, mimo świadomości lekarzy, że reakcje różnych ludzi na to samo schorzenie mogą być diametralnie różne, a podręcznikowy katalog objawów nie wyczerpuje całego spektrum możliwych symptomów (nie mówiąc już o bezobjawowym przebiegu wielu chorób). I kiedy człowiek po iluś takich wizytach trafia wreszcie do lekarza, który wypytuje go o to i tamto, o rzeczy pozornie bez związku, dokładnie bada, nie spieszy się, dociera do niego, jak bardzo dotychczas był traktowany "per noga".
Jasne, ja rozumiem, że możliwości medyka, który ma zapisaną w kontrakcie ilość pacjentów dziennie do przyjęcia, są ograniczone i skoro trzeba się na czymś szybko skoncentrować to, oczywiście, na tym, co się ma, czyli na najbardziej oczywistych faktach (ewidentnych objawach), ale to naprawdę nie zwalnia nikogo od myślenia i odrobiny chociaż wyobraźni. Bo, moim zdaniem, medycyna jest gałęzią nauki, w której wyobraźnia jest niezbędna.