po 30-tce

Kewa

Próbowalismy tutaj kiedyś wspólnie napisać powieść, ale wtedy wmieszał się kościarz i s-ka i popsuli wszystko, wróćmy do tego raz jeszcze. Warunek każdy pisze jednorazowo jedno tylko zdanie. Uwaga ...zaczynam

Mrok wciskał się niepostrzeżenie i było już jasne, że nic więcej się dzisiaj nie zdarzy.

ws

ona jednak siedziała wciąż w milczeniu nie zapalając świateł, w ciszy słychać było tylko klasyczne o zmroku gadanie drewna, podłóg, mebli, starych krzeseł ...

milczała, zamknięta w tym milczeniu w sposób niedobry, nie chciała myśleć, robić czegokolwiek, chciała nie istenieć jeszcze choć przez chwile, jak się umie nie być, to umie się też nie czuć ...

więc chciała jeszcze nie czuć, przez chwilę, zanim trzeba będzie zabrać się za ten wieczór jak za chleb ...

Aproxymat

Wieczór wahał się dość długo czy ustąpić miejsca głębokiej nocy, czy też pozostać całkowicie wieczornym wieczorem, z sierpem księżyca w pierwszej kwadrze, z rojem gwiazd, cykadami i błyskami świetlików.

Kewa

Weronika nie była pewna czy warto rozpamiętywać miniony dzień czy raczej wymazać go z pamięci, tak zwyczajnie jakby nic się właściwie nie stało.

Aproxymat

Ale im bardziej skupiała się na wymazywaniu go z pamięci - tym bardziej go rozpamiętywała...

ws

niespodziewanie ktoś zapukał w drewnianą poręcz werandy ... drgnęła

Rycheza

Odczekała kilka chwil, ale gdy pukanie powtórzyło się, leniwie podniosła się z krzesła i powili, jakby z ociąganiem się, zaczęła iść w strone drzwi...

Kewa

Nim je otworzyła zajrzała przez szybę by uchwycić kontur postaci stojącej w coraz bardziej gęstym mroku.

Rycheza

Nogi ugięly się pod nią a serce na chwilę przestało bić....

beeper

Ta sylwetka wydała jej się znajoma...bardzo znajoma... i chyba niedobrze znajoma...

Aproxymat

Ale zarazem było w niej coś dziwnego i nietypowego, lecz nawet bardzo wysilając wzrok, Weronika nie mogła rozpoznać kto to taki...

ws

- co ksiądz robi tutaj o tej porze ? - spytała stojąc w drzwiach i mrużąc oczy

Aproxymat

- Cooo? Jaa? - wychrypiała postać zaskoczonym głosem.

ws

- no ksiądz, nie znam księdza, bo nie chodzę tutaj do kościoła, ale to wdzianko mówi samo za siebie - uśmiechnęła się blado

beeper

Przecież to nie sutanna, córko, przyjrzyj się dobrze...

Rycheza

Jak nie sutanna, to co ? Płaszcz czarnoksiężnika? Blue_Light_Colorz_PDT_02

ws

- a to może pan jest zakonnikiem ? - spytała już coraz bardziej zaskoczona

Kewa

Patrzyła na nią wzrokiem, który zdawał się przewiercać na wylot jej twarz, jej całą głowę.

ws

- tak, właśnie - ucieszył się nieznajomy i dodał - jesteśmy tu nieopodal z pielgrzymką - zająknął się - przepraszam, brat Kleofas - zamrugał nieśmiało - mieliśmy dojść do wieczora do plebani w Obrzycku, ale jakoś ... nie zdążyliśmy ... - zamilkł i zakłopotany mrugał tylko nerwowo powiekami

melpomena

Słabo mi - pomyślała.