po 30-tce

Stefan

Trochę zaskoczył mnie art. [link widoczny dla zalogowanych]
Autorka cieszy się, że wreszcie stała się niemiła. Napawa się radością jak dzielnie potrafi odmawiać i być po prostu wredną. Nagłe wyłączenie budzika i nie obudzenie całej rodziny uważa za swój sukces.
Przecież bycie miłym, nie kosztuje tylu wyrzeczeń, ale może nie mam racji?

Kewa

Bo trochę tak to jest, gdy miłym jest się w sposób wymuszony, bo wtedy włącza się frustracja.
Trzeba być asertywnym i tyle. Są osoby miłe z natury, ale też wredne z natury. Wszelka sztuczność jest wyczuwalna i dlatego czasem wolę te wredne, bo są autentyczne. Zwrot: 'w czym mogę pomóc" i "miłego dnia" nieodmiennie budzi moją podejrzliwość

animavilis · Gość

rosegreta

To nie jest artykuł o tym jak być wrednym, tylko asertywnym.
Asertywność naprawdę w zyciu pomaga. Uczyłam się jej.
Jaką teraz czuję ulgę, że potrafię powiedzieć -nie, o tym, że też mam jakieś potrzeby, zadbać o nie. Czuję się z tym lepiej... Dużo lepiej. Trzeba się tylko przełamać.
To lata pracy, ale i tak nie jest jeszcze doskonale. Nie potrafię jeszcze powiedzieć z grzeczności, że coś mi się nie podoba, że jestem niezadowolona, rozczarowana z wykonania usługi itp...
Wierzę, że to kwestia czasu, bo już zaczynam nieśmiało coś tam napomykać...

slepa i brzydka

Ile warte jest twoje tak, jeśli nie potrafisz mówic nie? Taki frazes pojawił się jako myśl przewodnia jednej z prezentacji, kiedy na studiach na psychologii przerabialiśmy asertywność. Przyglądając się obecnie potocznemu rozumieniu asertywności należałoby zapytać odwrotnie, bo asertywność często ukazywana jest jako forma odmawiania, ale odmawianie samo w sobie nie ma w sumie dużej wartości.
Z jednej strony mamy osoby, które są wykorzystywane albo dlatego, że nie potrafią odmówić, albo dlatego, że uznają to za swoją rolę i obowiązek, aby służyć. Z drugiej strony są niegrzeczne sobki; osoby które nie dość, że w sposób niegrzeczny odnoszą się do innych, ale nie są też w stanie wyjść z pomocą i zaoferować siebie, aby poświęcić innym swój czas.
Zastanawiam się czy asertywność jest pomiędzy, czy to typ zachowania zupełnie odmienny.
W końcu w asertywność nie chodzi o to, aby być niegrzecznym. Asertywność uczy, w jaki sposób radzić sobie ze zdziwnieniem innych, kiedy nie postępujemy w sposób, jakiego oni oczekiwali. Może nawet jest to taki rodzaj zachowania, który uczy nie wywoływać zdziwienia u ludzi, kiedy nie postąpimy w sposób, jakiego od nas oczekują.
Z drugiej strony w asertywności nie mówi się o tym, aby nie pomagać i wciąż stawiać swoje dobro ponad sprawy innych osób. Oznaczało by to, że na ludzi asertywnych nie ma co liczyć, bo oni mogą być zbyt zmęczeni, aby wyciągnąć pomocną dłoń. W końcu pomagać to raczej robić coś ekstra dla innych, no ale jeśli ktoś jest zmęczony...

I ten artykuł powyżej traktuje o tej aseretywność w krzywym zwierciadle, bo asertywnym byłoby np. porozmawiać z mężem i synem, uprzedzając ich, że jutro chce się wyspać, zatem muszą sami zadbać o budzik, śniadanie i ubiór. W razie ich zdziwienia można sprawę wyjaśnić, uzasadnić, etc. Zapewne to nie jedyny sposób zaaranżowania tej sytuacji, aby każdy miał sznsę, ale na pewno lepszy niż doprowadzić do porannego armagedonu.

Stefan

Też takie odniosłem wrażenie, że art. opisuje asertywność inaczej.
Tak jakby autorka z jakiegoś szkolenia z asertywności zapamiętała tylko skrót myślowy "nie bądź miła".

Nie stracę sobotniego popołudnia nad wysłuchiwaniem czyichś żali, ale mogę poświęcić parę minut. Ktoś kogo lubię może poczuje się z tego powodu lepiej.
Nie pasuje mi, że stale ja coś robię, a domownicy nigdy, to będę o tym rozmawiał, ale na pewno nie wpuszczę ich w maliny, nagle zaprzestając robić cokolwiek.

Seeni

Stefan

Dlaczego dziwi Cię rozmowa? Rozmowę rozumiem jako początek moich działań. Najpierw wyłuszczam mój punkt widzenia, potrzeby etc. potem wysłuchuję "drugiej strony", później jest jakaś dyskusja, co z tym robimy. Jeśli nie ma konsensusu, zwykle strona uważająca się za pokrzywdzoną stawia jakieś ultimatum. Dopiero od tego momentu można mówić "pierdolę, nie robię".

Sprzątanie ponoć uspokaja... może musisz się odprężyć po pracy. Angel

Pasztet

Stefan

Seeni