po 30-tce

lulka

Właśnie sobie uświadomiłam, że polubiłam swój głupi nick.
Lubię jak go forowicze przekręcają i zdrabniają.
Przez jakiś czas ktoś pisał do mnie Julka. Bawiło mnie to. Teraz lubię Lulę, Lulko i takie tam.
Lubię też swoje imię.
Ewa, Ewcia, Ewunia, Ewka...Moja babcia mówiła na mnie Ewulaczek.
Ktoś znany (ważny) nie pamiętam kto spytany o najpiękniejsze słowo świata odpowiedział:
"Najpiękniejsze jest nasze imię wypowiedziane przez kochającą osobę"
Nie, nie popadłam jeszcze w samouwielbienie, ale lubię jak ktoś woła do mnie po imieniu. Wolę to niż kotkę (nawet na rozgrzanym, gorącym dachu) , żabcię, srapcię itd.
Lubicie swoje imiona? Jak Was nazywali?
Mam też kilka pseudo...Teraźniejszy i z przeszłości. Pamiętam i napiszę, ale potem....

kasiek66

Hmmmmmmmmmm
Ale dystans

No dobra: Kasia, Katarzyno- to moja mama, Kaśka i Kacha- w szkole, Kajka- pewien młodzieniec

, Katinka- moja ulubiona ciocia, która była chodzaca biblioteka i świetnie galopowała konno bez siodła, Kasica- moja siocha, Kasiula- a tacy rózni , mili ludzie , nawet tu

A poza tym jestem Mysza, Misia
Byłam tez Ryba (nie powiem kto, ale tęsknie)

A tu jestem kaśkiem - choc jaja mi jeszcze nie wyrosły

Janek znowu nadaje

generalnie waska grupka osob może zdrabniac me imię.
Ci, którym nie wolno, a czują taka potrzebę mówią mi Adi.

a co do Janka....
hmmmm, chciałem mieć tak na imię i nie było to związane z 4 pancernymi

lulka

Janek, to Ty Adaś jesteś ??????

kasiek66

lulka

Kasiek, dystans bo spotakałam się i tutaj i nie tutaj z tym, że ludzie nie lubią jak się zdrabnia ich imię, zmieniają imiona, posługują się drugim.
Spotkałam się z zarzutami dzieci (nie swoimi), że chcą mieć na imie inaczej...Itd

Edit: To jak? Adam? Adamiec?

animavilis · Gość

Nie lubię mojego nicku(a).
Powstał pod wpływem chwili [nienajlepszej]
i obecnie drażni mnie jego przydługa forma i pretensjonalność.
Za zdrobnieniami, czy to imienia czy nicka nie przepadam, ale
zauażyłam, że czyni mi pewną różnicę, kto tytułuje mnie animką.
W pewnych przypadkach [i chyba nie bez racji] odbieram to jako
przejaw protekcjonalności.
Monika jest OK [na zasadzie - są gorsze

]
Ale niech bóg broni przed Monisią, Moniczką, Monią

bo ja

no tak - podpuszcza Lulka i myśłi, że eraz wszyscy na forum zdradzą swe imiona...
- ja mam imie używane, ale nie jakoś powszechnie, a na dodatek ulubioną zdrobniałą formę tego imienia uważam wręcz za swoją własność Shhh

. Cześto też znajomi zmieiają moje imię ucinając mi końcówkę czyli "a" i robią ze mnie 80% faceta

W wieku lat około 13 nazywano mnie BUBĄ i to trochę przypomina dźwiękowo BOJĘ.
I coś w tym jest, ze stosunek do swojego imienia jest w jaikś sposób przejawem dystansu - nie znosiłam zdrobnień jako nastolatka, teraz je uwielbiam Blue_Light_Colorz_PDT_02

Mój nick powstał w przypływie silnej potrzeby egocentryzmu, teraz chętnie pozbyłabym sięw nim tej szczeliny miedzy "bo" i "ja"

nudziarz · Gość

No.. dopóki ktos nie powie mi tu "nudziarzątko Ty moje" to jest OK.
A dopuszczalne zdrobnienie.. hmmm..... arcypierdoła ?

animavilis · Gość

bo ja

nudziarz · Gość

kasiek66

lulka

No to się pośmiałam z rana

.
Słodka pierdołka...Mój Boszsz...Nie dziwię się, że Nudziarz mdleje z zachwytu.
Co do teorii spiskowej Boi (juz dawno pozbyłam się tej przerwy między Bo i ja) z przyczyn czysto technicznych.
Monika zaś jest ok.
Nie słuchajcie Kaśki - to co ona pisze to czysta zemsta!

Zareklamowałam ją w Buduarze

.
Pół nocy za to myślałam nad Adim i doszłam do wniosku, że to może też być Andrzej? Hmm...Nawet mi przypomina pewnego Andrzeja.
Zakładając topik nie myślałam o tym żebyście swoje imiona zdradzili.
Właściwie bardziej mi chodziło o różne przezwiska, którymi obdarzali nas koledzy w szkole choćby.
Moim pierwszym i szczerze znienawidzonym była "miotełka".
Kiedy dziewczynki nosiły ślicznie zaplecione warkoczyki i chłopcy z atencją ciągnęli je za nie ja...Zaliczałam po drodze do szkoły wszystkie huśtawki i zawsze wpadałam na lekcję strasznie roztrzepana.
Gdy skończyłam trzecią klasę szkoły podstawowej wyjechałam z rodzicami do innego miasta. Jakże byłam szczęśliwa, że przestałam być miotełką.

Aproxymat

Miałem sto milionów przezwisk w czasach szkolnych. Nawet nie potrafię ich wymienić. Pewnie to wynika z tego, że imię mam banalne, za to nazwisko obce i trudne do zapamiętania. Więc spora część przezwisk to jakieś przeróbki tego nazwiska. Ale Prox pojawił się w ogólniaku. Ponieważ w sieci Proxów było już pełno, więc w zastępstwie korzystam z Aproxymata (wywodzi się w sumie z tego samego źródła).

nudziarz · Gość

nigdy nie trzymaly sie mnie zadne przezwiska... powstawały na biezaco i umierały smiercia naturalna, tak ze zadne nie pozostawało dluzej

.

A imie w sieci.. coz... istnieje swoisty i bardzo sympatyczny zwyczaj przedstawiania sie imieniem w chwili rozpoczacia korespondencji prywatnej i w ten sposób podkreslajacy bardziej osobisty jej charakter

.

Janek znowu nadaje

Janek znowu nadaje

illunga

Nie lubię swojego imienia. Nie podoba mi się większość zdrobnień do niego. Są chyba ze 2 ciekawsze, a może po prostu kojarzą mi się z miłymi osobami, które tak się do mnie zwracały, więc siłą rzeczy lubię i te zdrobnienia.
Ale ciekawsze jest co innego. Już kilkakrotnie ktoś nieznający mnie, zwracał się do mnie: "Agnieszko". To nie jest moje imię. To imię mojej siostry. Ale osoby, które to mówiły, nie mogły o tym wiedzieć. Zdarzyło mi się to również na o2. Dziwne. Czyżby "to nie tak miało być...zupełnie nie tak..." i Rodzice pomylili się nadając imiona?

A co do pseudo...No cóż...Dla wielu szkolnych przyjaciół do dziś jestem Smerfetką d'oh!

bobro

jestem bobrem, zawsze nim byłem i niech tak już zostanie, bo nie znoszę zdrobnień mojego imienia... w ogóle nie znoszę zdrobnień... i wiadomo już, że w ogóle niczego nie znoszę...