po 30-tce

Sławomir

"– I co robi dziadzio sam w lesie? – zapytał Siwy.

Starzec odparł: – rymuję, rapuję, brecham i popłakuję - tak chwalę Pana! Śpiewem, płaczem i śmiechem chwalę Pana, który jest moim Bogiem. Ale, ale, co tam mi przyniosłeś?

Gdy do Siwego dotarło znaczenie tych słów ukłonił się lekko i powiedział: – Co ja tam mógłbym przynieść? Pozwól mi jednak odejść czym prędzej, abym ci czegoś nie odebrał! – I tak oto rozstali się ze sobą starzec i młodzież, brechając jak Głupi-i-Głupszy.

Gdy zaś Siwy sam ze sobą pozostał, tak powiedział do swego serca: - Czy to możliwe? Najwyraźniej dziadek nic nie słyszał o tym, że Bóg już umarł!

To zdarzenie jest jeszcze w drodze i wędruje – nie doszło jeszcze do uszu ludzi, podobnie jak błyskawica i grzmot potrzebują czasu, żeby je widziano i słyszano - czyn ten będzie im zawsze dalszy niż najdalsze gwiazdy – a przecie sami go dokonali!"

W2

Bóg umarł...niech żyje Bóg!

Sławomir

"Kiedyś, w przyszłości, w czasach lepiej określonych, niż ta gnijąca, samozwątpiała teraźniejszość, musi się pojawić człowiek wielkiej miłości oraz pogardy, duch twórczy, którego erupcja sił własnych nie pozwala na bleblanie o zaświatach i pośmiertnych podrygach, którego samotności tłum nie rozumie, jak gdyby ona była ucieczką przed rzeczywistością.

Tymczasem jest ona tylko jego zanurzeniem się, zagrzebaniem, zagłębieniem w rzeczywistość, by stamtąd kiedyś, gdy znowu wróci na światło, mógł wyzwolenie przynieść tej rzeczywistości: jej wyzwolenie od przekleństwa, którem obarczył ją dotychczasowy ideał. Ten człowiek przyszłości, który nas tak samo od dotychczasowego wyzwoli ideału, jak i od tego, co zeń wyróść musiało, od wielkiego wstrętu, od woli nicości, od nihilizmu, ten dzwon bijący południa i wielkiego rozstrzygnięcia, dzwon, który wolę znów wolną uczyni, który wróci ziemi jej cel, a człowiekowi jego nadzieję, ten antychryst i antynihilista, ten zwycięzca Boga i nicości – przyjść kiedyś musi."

Mati

..ja bym na miejscu dziadka zapytała raczej : "czym mogę służyć?"

Poldek

Chciałbym podkreślić, że pogłoski o mojej śmierci są przesadzone.

flykiller · Gość

To jakiś topik edukacyjny? odświeżasz lektury? uwspółcześniasz skostniały język Nietzschego?

pogłoska

W2

Bóg nigdy nie umrze i człowiek przyszłości (przeciętny) nadal będzie potrzebować boga, ideałów i innych iluzji. Wszak ludzie to istoty emocjonalne, gdzie intelekt służy temu pierwszemu. Człowiek nigdy nie zgłębi tajemnic rzeczywistości i powracać będzie do swej ułudy.
Natomiast istota człowiekopodobna przyszłości może się wyzwolić z ludzkich ograniczeń, lecz wcześniej musi zmienić swój genom. Ale czy nadal będziemy ludźmi?

pogłoska

nudziarz

W2

pogłoska

W2

hachiko · Gość

hachiko · Gość

letnisztorm

Ponoć o tym czy Bóg istnieje w naszej głowie, świadomości czy przekonaniach, decyduje indywidualna budowa naszego mózgu.
Mnie podoba się koncepcja, która mówi o tym że bogowie umierają gdy o niech zapominamy.

hachiko · Gość

letnisztorm

Jedni by ucierpieli inni wręcz przeciwnie. Tak bardzo różnimy się od siebie pod względem postrzeganie i przeżywania, że jakiekolwiek uogólnienia w kwestii chociażby podejścia do wiary wydają się delikatnie mówiąc naciągane.

lf

flykiller · Gość