po 30-tce

bea.ta

Proponuje taka mała dawkę codziennej hipnozy.
Nie takiek dosłownej jak słynne adin, dwa, tri, Anatolija Kaszpirowskiego ...... ale takiej , której ulegamy na chwilę, dwie , trzy. Równie dobrze można to nazwać chwilami zadumy,lub zauroczeniami,fascynacjami. Mi najbardziej pasuje określenie hipnoza bo czegoś podobnego doświadczam, choć zapewne od prawdziwej hipnozy różni się to diametralnie.
Tak więc... prawie codziennie ta hipnoza się trafia, mniejsza , większa,ale
jest.
Zapewne i Wam zarzyło się zobaczyć osobę, usłyszeć czy przeczytać taki
tekst , piosenkę, muzykę, zjawisko przyrodnicze, ogólnie to "Coś" co sprawia,że całkowicie koncentrujecie się na tym co widzicie, słyszycie,
oglądacie. Tracicie poczucie czasu i chłoniecie ten obraz.? Jesteście jak w
transie ....
A teraz czas na przykład

Wczoraj np. po raz piewszy zobaczyłam tę dziewczynę, kobietę. Była i
jest - bo dziś ją znowu widziałam - zjawiskowa? nieprzeciętna?, na pewno
wybijająca się ponad przeciętność. W przenosini i dosłownie. Ma ok. 184
cm wysokości, plus kilkucentymetrowe szpilki co razem daje chyba ok 190 cm.
To tak na oko, bo nie pytałam jeszcze o dokładne wymiary ( a korci ; ) ).Tylko, że pewnie z tym pytaniem spotyka się
dość często, a jakkbym miała pytać to chyba wolałabym ją spytać co taka kobieta robi w audycie???? Not talking

miast pomykać po najlepszych wybiegach świata
Ma warunki fizyczne ochhh, echhh ....jej nogi stanowią chyba 3/4
powierzchni jej ciała i eksponuje je niezywkle świadomie. W przenośni to mogę napisać , że nosi pasek na biodrach- wczoraj to była sukienka, dziś spódnica, ale właśnie niczym przepaska zasłaniająca biodra . Jest elegancka, mimo nieprzyzwoitej miniówy stonowana , przynajmniej kolorystycznie . Robi wrażenie. Gdy wchodzi do pokoju w którym pracuję wraz z innymi , wszyscy ukradkiem na nią patrzą ,obcinają ją wzrokiem od dołu do góry, wymieniają się spojrzeniami i pozostajemy pod jej hipnotycznym urokiem.Gdy wychodzi mam wrażenie, że wszyscy mają ochotę za nią wyjść i długo patrzeć . Najlepiej jakby na stanęła jak manekin i dała na siebie patrzeć.
Przez ten swój majestat jest onieśmielająca, a schematycznie pasuje na blondynkowatą piękność-i jak wspomnialam na modelkę - a nie finansową żyletę. Zakłóciła nasz codzienny tryb pracy , wdarła się tymi swoimi przezgrabnymi długimi nogami i tupie, tupie wywołując różne stany ... Pamietacie jak Monica Bellucci ,grająca Malenę,
przechodzi przez plac ospałego sycylijskiego miasteczka a wszyscy skupieni na placu stają z rozdziawinoną buzią i gapią sie na nią? to ja i moi koledzy jak zobaczyliśmy (ppisywaną przeze mnie kobietę ).
Mimo, że ta opisywana nie posiada tytle seksapilu jak Malena , ale odbiór dość podobny

Oczywiście mogłabym to opisać to w skrócie...ale wczoraj laskę widziałam! też byście pewnie zrozumieli

A jak tam Wasze codzienne transy ?

lulka

Mam tak gdy płynę na dźwiękach muzyki.
Jeśli zaczynam słuchać i mimowolnie zamykam oczy to mnie praktycznie nie ma.
Mój umysł wyłącza się do tego stopnia, że nie mogę uchwycić słów.
Nie rozumiem ich, nie potrafię złożyć w sensowną całość.
Nie wiem czy to można nazwać hipnozą, ale jeśli istnieje stan nie myślenia to ja go mam w takich chwilach. Choć gdzieś w szeroko zamkniętych oczach przetaczają się barwy, planety, galaktyki, coś kompletnie niezidentyfikowanego.
Bardzo tak lubię.
I to widać. W zasadzie nie okazuję na zewnątrz ani ognia, ani lodu...
Jednak jak mnie ktoś w tym stanie przyłapie to cichcem wychodzi zawstydzony.
(muszę chyba wyglądać jak nawiedzona jakaś Blue_Light_Colorz_PDT_02

)

illunga

Kolory i kształty. Fascynują mnie kolory. Potrafię się zapatrzeć na cienie na drodze, na linię horyzontu nad morzem, na mgłę, na doskonałość płatka, na idealną symetrię kolumn... Detale architektoniczne. Nie lubię zwiedzać czegokolwiek, w towarzystwie. Gubię połowę doznań. A ponieważ zapamiętuję tylko obrazy i kolory, więc obecność kogoś gadającego u boku, rozprasza.

Malena

Hipnotyzuje mnie jazda i zmieniające się widoki za oknem. Mogę też lecieć, płynąć, biec. Słowem - być w ruchu. I patrzeć na zmieniającą się przestrzeń.
Jedyny środek transportu, który na mnie nie działa to metro = nuuuda

Seeni

Tylko kiedy tańczę. Rytm, muzyka...
Pełen odlot Angel

Pochodzenie O-Ren Ishii

to są transy, do hipnozy trochę brakuje ale są i każdy jest podatny - najlepszym przykładem jest kierowca na długim dystansie - każdy jest w większym lub mniejszym transie... a fajne laski ? no, na szczęście ich wpływ hipnotyczny na moją skromną osobę maleje z czasem Blue_Light_Colorz_PDT_02

animavilis · Gość

Post illungi uświadomił mi, że nie umiem patrzeć. Byłam (skorygowanym wiele lat temu) krótkowidzem i, w pewnym sensie, jestem krótkowidzem mentalnym. Najpiękniejsza, najbardziej zjawiskowa tęcza potrafi mnie porwać tylko na chwilę. I nie dlatego, że w ogóle trwa chwilę, ale dlatego, że wystarczy mi rejestracja "jest piękna, ach, tak piękna" i nie czuję potrzeby chłonąć tego obrazu, tych kolorów, w nieskończoność. Właściwie, nawet kiedy idę, zwykle analizuję płyty chodnika, wybiegam wzrokiem ledwie kilka metrów przed siebie, nie rozglądam się, nie uwalniam spojrzenia.

Znacznie bliższy jest mi trans muzyczny, o którym pisała lulka. Kiedyś potrafiłam spędzać całe godziny, po prostu leżąc przepełniona emocjami, które budziła we mnie muzyka. Teraz już chyba tego nie umiem, ale zdarza się, że jakiś utwór tak weźmie mnie we władanie, że stanowi niemilknące tło każdej czynności, tło do pewnego stopnia jednocześnie natrętne i przyjemne. Jest to na swój sposób zabawne, kiedy ktoś mówi coś do mnie, ja odbieram, przetwarzam i nawet rozumiem te dźwięki, ale patrzę na niego jak przez szkło, a w głowie rozwija mi się melodia fa-ma tu-ba, fa-ma tu-ba, coraz szybciej i szybciej, nadchodzi moment tego rewelacyjnego trelu, więc marszczę brwi i myślę, skończ wreszcie gadać, przeszkadzasz mi, i jest trel!! i dalej fama tuba dante sonum...

["Fama tuba", bo ostatnio Helium Vola wprowadzało mnie w taki trans]

Kewa

Ja wiem, specjalnie to piszecie, żebym poczuła się wybrakowana, płytka i ogólnie nie podatna na uniesienia Not talking

Muzyka zatrzymuje się u mnie na etapie uszu, piękno przyrody na etapie oczu...
Najbardziej działa na mnie takie adin, dwa, tri...
Jadę samochodem i nagle cała przestrzeń zlewa mi się w grę plam, boję się takich momentów, ale na szczęście zwykle dzieje się tak na długich, prostych odcinkach, dobrze, że nie jestem kierowcą tira

Czasem idąc mrużę oczy i znów otacza mnie jedynie gra świateł i barw, to ta wersja bezpieczniejsza.
Działa na mnie gra aktorska, mimika twarzy, nie muszę w zasadzie śledzić fabuły, lubię teatr, nawet przerysowany, mogą sobie nawet odliczać to adin, dwa, tri, byle robili to pięknie

animavilis · Gość

Seeni

Zasadniczo jestem mistrzem samokrontroli. Oczywiście, że miewam chwile kiedy na moment wyłaczam się częściowo. Coś tam powoduje takie krótkotrwałe zatrzymanie. Jakiś obraz, czyjś gest, czyjeś słowa, które zapadają głęboko w pamięć. Żaden trans tylko właśnie zatrzymanie. Taniec jest chyba jedyną rzeczą której nijak nie potrafię kontrolować. Po prawdzie to nieco żenujące jest, gdyż co do zasady nie potrafię tańczyć. Not talking

Sama muzyka wywołuje we mnie chęć puszczenia się w pląsy, a kiedy to juz następuje świat dookoła przestaje istnieć. Nic mnie przy tym tak nie odpręża, nie wprawia w tak dobre samopoczucie nie daje tyle bezmyślnej zupełnie szczęśliwości. Tańczę często: w domu z dziewczynkami i sama w trakcie sprzątania, opiekając pierś z indyka, na parapecie przy myciu ram okien, przed domkiem letniskowym w nocy, kiedy nikt nie widzi, w klubach wśród innych tańczacych.
Mam tak od zawsze.

bea.ta

Eee chyba nikt nie jest wybrakowany Kewa, każdy tylko indywidualnie subiektywnie odczuwa rzeczywistość

Doszłam do odkrywczego"" wniosku, że piękno oswaja . Codzienne go oglądanie zmniejsza odczuwanie przyjemności estetycznej. Te chwile całkowitego zauroczenia się jednak pamięta, tak samo jak i pozytywne emocje , które wyzwala .
Wczoraj zachwycała kobieta ( estetycznie Panie PORI , u mężczyzn zapewne odbywa się to bardziej na płaszczyźnie fizycznej, drga , nie drga …serducho ; )) , a dzień dzisiejszy za krótko trwa i jeszcze nic, nić a apetyt rośnie .
Zachwyt , uleganie fascynacją i pozostanie w transie muzycznym dotyka mnie falami, cyklicznie. Muzyka może mnie porwać, spowodować, że całe moje ciało poddaje się jej. Nie na tyle jednak bym weszła w trans, to mi się ostatnio nie zdarzało…. ale , ale dawno gdy paliliśmy trawkę w piwnicy i słuchaliśmy Doorsów to byłam/byliśmy w transie. Taniec o czym wspomniałaś Seeni ….ech ten jeszcze nie tak dawno był całkowitym poddaniem się ciała muzyce, swoistego rodzaju wyzwoleniem energii. Potrafiłam na golasa pomykać po domu i tańczyć do kotleta .Obecnie ciało ogranicza moje wygibasy, ciało , którym oczywiście steruje umysł.
Bycie w ruchu pozwala mi jedynie na wyrywkową rejestrację . Jadąc np. tunelem drzew wśród wyłaniających się zza nich gór mam ochotę to uchwycić na dłużej. Zrobić zdjęcie bo obraz z pamięci szybko znika a nad tym zdjęciem to można się pochylić i pogrzebać w szczegółach. Zmienić go, upiększyć , nadać mu swoich kolorów . Jako tako jest w stanie mnie „zamurować” przyroda, podobnie jak anima, rejestruję widoki, Coś jest piękne, refleksyjne ale na dość krótką chwilę. Zdecydowanie bardziej to ludzie , zwierzęta, ich dzieła czy poczynania ujęte w różnych dziedzinach życia mają moc zatrzymania mnie często w bezgranicznym zaczarowaniu.
W zeszłym roku, a może to nawet było 2 lata temu, zahipnotyzowały mnie ślimaki. Zbieraliśmy je z dziećmi w jedno miejsce , siadaliśmy i robiliśmy im wyścigi, albo obserwowaliśmy jak się rozłażą. To właśnie było hipnotyzujące na zasadzie adin, dwa , tri ..patrzeć na ślimaki które skupione w jednym miejscu starały się je opuścić w sobie tylko znanym kierunki, tempie i celu. Po początkowym zachwycie wspólną zabawą dzieciakom się to już nudziło a mi nie, bo był to swoistego rodzaju dla mnie transem, relaksującą obserwacją z i lekką myślą : a dokąd i po co Ci się tak śpieszy ślimaku …
Generalnie hipnotyzują mnie pozytywnie pierdoły małe i większe ale zdarza się , że coś negatywnie też potrafi tak „transowo” na mnie wpłynąć np. jest mnie w stanie zahipnotyzować, unieruchomić, zablokować czyjś rzucony bez sensu wulgaryzm, ostre słowo czy szokujący mnie czyn.

Dobra koniec tego , to miała być dawka dzienna a nie spowiedź

Malena

O, ślimaki przypomniały mi coś:
hipnotyzująco działa na mnie przesypywanie piasku między palcami

nabieranie pełnej garści a potem swobodne zsypywanie się z dłoni... nabieranie, zsypywanie aż po ostatnie ziarenko, nabieranie i zsypywanie...
I jeśli jeszcze jest to drobny, miałki, wygrzany piasek z szumem fal w tle to czas przestaje istnieć

animavilis · Gość

Dręczycielka ślimaków Tongue out (1)

Wracając do pierwszego postu beaty, kobiety, czy w ogóle, ludzie, chyba nie są w stanie zahipnotyzować mnie aż tak, żeby "zaczarować" chwilę, dać im wyłączność, natomiast zdarza mi się być pod przemożną chętką przyglądania się komuś i tym kimś jest zwykle właśnie kobieta.
Kobiety są dla mnie zdecydowanie bardziej interesującym obiektem obserwacji i zdecydowanie wdzięczniejszym. Kiedyś wydawało mi się to dziwne, teraz wiem, że chodzi o, hm, punkt odniesienia (do siebie), jakiego oczywiście nie mogę mieć w przypadku mężczyzn. Kobiety są takie zróżnicowane! A mężczyźni jacyś tacy... podobni Anxious

Ron

Ja się zamyślam zwyczajnie.

bea.ta

Mal to tak, piasek..tak piasek też ma taką moc zatrzymania w pozornym bezruchu ...

Anima żadna dręczycielka, raczej mnie dręczono później za to, że ślimaki namnożyły się w około domu

Ron zwyczajnie....ba..fajnie, że.., ale na jak długo i nad czym najczęściej?

STALKER

Na mnie hipnotyzujące jest :

Patrzenie na ognisko , a tym bardziej gdzieś na bezludziu kiedy jestem sam pod namiotem i skupiam się na tym co jest dookoła .

Fale morskie , w istocie wszystko co jest związane z ruchem wody .

No i góry na które patrzyłem 20 lat codziennie i za każdym razem byli inne .

( Hipnoza świata podwodnego to już oddzielny temat , w moim przypadku raczej dla psychiatry

Kewa

Aha, Beata, zapomniałam napisać, że bardzo mi się podobał Twój pierwszy post - tak plastycznie opisałaś długonogą, jakbym ją widziała Applause

Woda - tak, piasek - tak

Woda, zwłaszcza warto płynącą, jakieś wodospady, przewężenia, no może nie do stanu hipnozy, ale... ogień jeszcze ma taką moc.

letnisztorm

To może je o takim innym transie w który nie wprawia nic pięknego wspaniałego o raczej przeciwnie ( ale nie żeby tak zaraz jakaś trauma.

Mam w życiu takie sytuacje w których się całkowicie wyłączam, na zewnątrz tego nie widać ale dla zachowania zdrowia psychicznego wpadam w trans, rozmawiam z kimś nie słuchając go . W zasadzie nie są to przyjemne rozmowy ale potrafię zachować chociaż przyjemny nastój i minę kompletnej idiotki ..

Aproxymat

No więc myślałem i myślałem. Muzyka - tak ale to już chyba łatwo opowiedzieć. Natomiast zupełnie głupieję w lesie. Tzn. mogę tam tkwić godzinami łażąc między drzewami, całkiem oderwany od reszty świata.

....

Dobry wieczór.

Ja w temacie powiedziałabym tak:
Hipnoza w prawdziwym tego slowa znaczeniu zdecydowanie odpada, chociaż często w języku potocznym mówimy/słyszymy jak coś/ktoś nas zahipnotyzował.
Trans też bym tego tak nie ujmowała.
Ja widzę, że poruszacie dwie sprawy: zachwyt i relaksację.
W przypadku drugiej jest ważna umijętność odblokowania/wyrzucenia złych emocji i powołanie nowych pozytywnych i trwania.

Pozdrawiam.