po 30-tce

Seeni

Sobie sami moga być pracodawcami jak zechca i wypłacać to co zarobią.
Dobranoc

Okeanida

Tak ok 20 milionow pracodawcow, a kto bedzie pracowal?
Widzialas taki kraj, gdzie kazdy jest swoim pracodawca?

Juz za sam pomysl Seeni na prezydenta

rosegreta · Gość

Poldek

Poldek

animavilis · Gość

Spokojnie mogę się w te piersi uderzać, bo faktycznie pieniędzy "robić" nie umiem, mnożyć nie potrafię, zdolności mam tylko do wydawania.

agniecha

Dokładnie ..
bo nie każdemu z życiu wszystko idzie jak po maśle ...

Niestety, ten kto nie doznał w życiu biedy , nie zrozumie tego , bo widzi świat tylko z tej dobrej , wypasionej strony .... i żadne ambicje często nie pomogą .

Seeni

Seeni

Nie rozumiem Agnierko? Zwyczajnie chodzi mi o to, że pani w sklepie pracuje w określonych godzinach. Po tych godzinach nie pracuje, posprzata w sklepie, zamyka sklep i wraca do domu, nie zabierajac pracy ze sobą. Chodzi mi również o to, że do pracy w sklepie nie są potrzebne jakieś specjalne kwalifikacje. W zeszłe wakacje w sklepie pracowała moja 16-letnia córka. To jest innego rodzaju praca niż praca lekarza np czy pielęgniarki, których wykonywanie wymaga określonego wykstałcenia i wiedzy. Nie deprecjonuje w żadnym wypadku osób, które w ten sposób pracują. Uważam natomiast, że taka praca to wybór tych osób i za wybór ten powinny ponosić konsekwencje w postaci takiego a nie innego wynagrodzenia.
Rozumiem dlaczego pani w sklepie powinna zarabiać dwukrotnie więcej- nasze zarobki nie przystają do zarobków unijnych. Nie rozumiem natomiast dlaczego pani ekspedientka miałaby zarabiać tyle samo lub więcej niż pielęgniarka, lekarz, prawnik czy prezes NBP.
Nie chodzi o to jaka praca jest potrzebniejsza, bo chyba oczywistym jest, że każda ma swój cel i sens. I każda jest ważna o ile jest wykonywana poprawnie. Chodzi o to, że zanim zaczniemy wykonywać określona pracę musimy się do niej przygotować. Wynagrodzenie powinno być adekwatne do czasu przygotowań, adekwatne do stopnia odpowiedzialności i do tego co mamy w głowie. Chodzi o to, żebyśmy wtłukując naszym dzieciom do głów: ucz się, to Twój potencjał, to Twoja szansa byli prawdziwi.
Jestem święcie przekonana, że przeciętny, zdrowy człowiek tylko pracą własnych rąk może dojść tak daleko jak daleko dojść zechce.

Seeni

Kewa

Bardzo ciekawa dyskusja się tutaj rozkręciła. Zasadniczo też uważam, że człowiek ma to, co sobie wypracował. Są jednak sytuacje wyjątkowe, czy też indywidualne wybory, ale wtedy nie powinno się przyjmować postawy roszczeniowej - co jest u nas nagminne. Bardziej kiepskiego zawodu już chyba sobie wybrać nie mogłam - pielęgniarka

W czasie gdy moje koleżanki - pielęgniarki narzekały, "odchodziły od łóżek" Blue_Light_Colorz_PDT_02

czy też od zmysłów, ja poszłam na studia, brałam nadgodziny, wychowywałam dzieci, robiłam kolejne kursy. Wszędzie było mi za ciasno. Gdy moje koleżanki protestowały ja pchałam się na najbardziej uciążliwe oddziały: OIOM, blok operacyjny, stacja dializ. Gdy dokuczały mi głupie i zazdrosne przełożone uciekłam do prywatnej przychodni we Wrocławiu. Gdy one pukały się w głowę rzucałam kolejne prace, aż zostałam menadżerem. Teraz dalej walczę z przekleństwem pielęgniarki, które ciągnie się ze mną, wrzeszczę, gdy wysyłają mnie do zabiegowego, gdy wypominają, że zarabiam więcej niż inne. Ja sobie na to zapracowałam!!! Kończę podyplomówkę i rozpoczynam działalność

i wiem, że mi się uda, bo mam za sobą Unię i determinację. I wiecie co? Już pytają się koleżanki, czy będę zatrudniać

Hower, rozgoryczenie przemawia przez Ciebie, ale jestem pewna, że dasz sobie radę

Seeni gratuluję męża, a Nudziarzowi - córki.

Seeni

Zgadzam się co do sytuacji wyjątkowych. I co do tego, że na starcie mamy nieco róznie. Czasami w realizacji celów, które sobie stawiamy los rzuca przeszkody nie do pokonania. Nie zostanie baletnicą osoba bez nóg, modelką osoba z egzemą skóry i informatykiem osoba dotknięta debilizmem. Trudniej zacząc i skończyć studia osobie z małej wioski niż takiej z wielkiego miasta. Dlatego pisałam o przeciętnym, zdrowym człowieku.

Poldek

animavilis · Gość

Zgadzam się z Seeni, że "wkład", jaki ponosi się przed podjęciem pracy zawodowej jest istotny i powinien być premiowany.
Moje, choć dzienne, studia były na tyle niewymagające, że nie tylko mogłam się na nich obijać, ale nawet, że tak powiem, brylować, więc nie odczuwam pretensji i roszczeń wobec tych lepiej zarabiających i wyżej ode mnie w hierarchii zawodowej stojących osób, których wysiłek włożony w naukę był niepomiernie większy (tym bardziej, że nie pracuję "w zawodzie".)

Nie zazdroszczę też tym grupom zawodowym, w których lepsza płaca wynika ze stopnia ryzyka, jakie muszą ponosić w pracy (np. górnicy). Pomijający już fakt, że raczej nie mogłabym być górniczką

, za te może parę groszy więcej wcale bym nie chciała ryzykować zdrowia i życia w kopalni. Rozumiem, dlaczego taka praca powinna być nieco wyżej opłacana.

Natomiast niepomiernie irytuje mnie zjawisko szczególnie, jak mi się wydaje, widoczne w tzw. sferze budżetowej, gdzie zarobki osób o zbliżonych kwalifikacjach i poziomie wykształcenia, a nawet pełnionej funkcji, są silnie zróżnicowane i to na zasadzie stażu pracy czy jakichś innych, trudno weryfikowalnych, czynników. Co z tego, że ktoś pracuje 20 lat, skoro przez te 20 pracuje słabo, podczas gdy bardziej użyteczny może być pracownik z krótszym stażem? Uważam, że system wynagrodzeń powinien być ściśle związany z rzeczywistą efektywnością pracownika, w przeciwnym razie zabija to całą motywację i demoralizuje (wszystkich - tego co ma więcej, bo i tak nie musi się starać i tego co ma mniej - bo jego starania i tak nie zostaną docenione).

Okeanida

agniecha

agniecha

Okeanida

Tak, generalizowanie tych ludzi jest dla nich bardzo krzywdzace, bo jak wielokrotnie pisalismy gro z nich ma wyzsze wyksztalcenie ale rzeczywistosc na rynku pracy i polityka placowa jest ich murem, ktorego nijak przebic sie nie da. Nie dla kazdego naj jest miejsce pracy, bo tych miejsc jest ograniczona ilosc. I nie dzieje sie tak tylko w malych miasteczkach, w duzych tez tak jest.

Niejednokrotnie tez pracodawca woli zatrudnic studenta i zaplacic mu 1200zl, niz pracownika, ktorego musi zarejestrowac, ubezpieczyc i zaplacic mu jeszcze 2500zl. Stad tez tak wiele firm leasingowych posredniczacych w zatrudnianiu, z ktorych skrzetnie korzystaja pracodawcy, a zarobki w takich firmach sa wlasnie w granicach 1500-1700zl brutto.

Seeni

Generalizowanie jest dla wszystkich ludzi krzywdzące. Nie tylko dla tych, którzy zarabiają mało.
Nie mniej jednak nadal uważam, że spora grupa ludzi ( zauważ łaskawie- z nie piszę: wszyscy) dostaje te 1.200 zł na własne zyczenie. Biadolenie o rynku pracy, braku możliwości itd uzasadnione jest w sytuacjach wyjątkowych i w krótkim okresie czasu. Osoba kreatywna, rzutka z odpowiednimi kwalifikacjami nie musi pracować nieustannie za marne grosze. Jeżeli tak pracuje- oznacza to zwyczajnie, że kreatywna i rzutka nie jest.
Tłumaczenie się brakiem mozliwości jest, jak dla mnie, zwykłym usprawiedliwianiem własnej nieporadności życiowej.

Seeni