po 30-tce

Yasha · Gość

Tak z rozpędu z tematu obok, zakładam nowy temat (trochę nadrabiając, bo nie będzie mnie za kilka dni na dłużej na forum):

Czy szczerość jest zdrowym i pożądanym zachowaniem?

Ktoś powiedzialł, że ma być ona kontrolowana przez nas i nie należy być szczerym do końca, bowiem szczerość często psuje układy między ludźmi, a nie służy to nikomu, jest więc nierozsądna.

Od razu odpowiem, żeby nie było, że innych "wypuszczam", a sama się nie wypowiadam:
Coraz mniej mi się chce być szczerą, bo w kontaktach, tych luźniejszych, dzieje się tak, jak to zacytowałam powyżej. Psują się, gdy mówię co myślę.
Szczerym można być z pożytkiem jedynie wobec członków najblizszej rodziny.
A jako, że mnie męczy ględzenie o byle czym, nie interesują mnie "płytkie" znajomości, gdzie druga strona oczekuje glazurowania i przyklaskiwania, ograniczam więc kontakty, które nie mają szans na dynamiczny rozwój wartościowej relacji.

jaras

Cześć.

Z powodów, które opisałem w tym poście (co zresztą ma pewien związek z tym co i Ty napisałaś) często wolę wcale się nie odzywać, niż...

No właśnie, kiedy już się odzywam, to staram się być najzupełniej szczery. I, prawdę mówiąc, mam gdzieś to, że:

Yasha · Gość

Poruszyłeś jeszcze inny aspekt szczerości - tego rodzaju wypowiedź wymaga umiejętności hmm... dialektycznych, inaczej - jak to słusznie zauważyłeś - zbliża się niebezpiecznie do poziomu smietnika lub kloaki, czyli do poziomu trolla (jeśli mowa o internecie).

zochaa

Szczerość...
należy tutaj zacząć od szczerości wobec samego siebie, która bez dyskusji jest wielce wskazana. Człowiek szczery z samym sobą, może być chyba dopiero szczerym dla innych. Tylko do jakiego stopnia?
Prawda może bardzo ranić drugiego człowieka. Sądzę, że prawie tak silnie jak kłamstwo...więc może wtedy lepiej "ugryźć się w język".
Szczerośc potrafi ranić drugiego człowieka, może być, jak wyrocznia.Sądzę, że granicę szczerości wyznacza nam szacunek do drugiego człowieka, bowiem dobrymi chęciami piekło wybrukowane. Czasem jednym słowem możemy kogoś bardzo skrzywdzić. Pewnym jest, że dzięki szczerości możemy wiele zbudować i zwykle bardzo trwale, ale potrzebna jest umiejętność wyważenia.Warto się , więc zastanowić, czemu ma służyć szczerość, aby móc wyczuć ów granicę.Wobec niektórych ludzi szczerośc jest po prostu niemożliwa i nie do końca zależne jest to od nas.Szczerośc to nic innego, jak mówienie prawdy.Z nikąd nie wzięło się powiedzenie"Prawda w oczy kole"...(prawdy, oczywiście zwykle swojej, subiektywnej).To, co da nam szczerość, wynika głównie z naszej intencji.Jestem zwolennczką szczerości, gdyż to bardzo ułatwia życie, ale zawsze należy mieć świadomość swych intencji.
Pozdrowionka

makukek

Yasha · Gość

Wskazałeś problem z interesującej strony - szczerość pozbawiona kontekstu zasad nie będzie miała wartości większej, niż nienawiść.
Pozwól, że zacytuje tutaj słowa Jezusa (nie dosłownie):

Jeśli kochacie tych, którrzy was kochają, i pozdrawianie tych, którzy was pozdrawiają, nie czynicie niczego szczególnego - to jest normalne zachowanie. Jeśli wrogowi okazujesz miłość - to zachowanie cię wyróżnia.

Masz rację, że ktoś kto nienawidzi, szczerze wyrazi swoją postawę okazując swoją niechęc znienawidzonej osobie.

latexfist

Bo szczerym trzeba umieć być. Takt i umiejętność ugryzienia się w język są wielce pożądane.
Inaczej jest się enfant terrible, a tych ludzie - jakoś tak wyszło - unikają.

Yasha · Gość

latexfist

Gdzie temu do podsumowania?
Dorzucam swoje trzy grosze.

Skąd wiem? Z autopsji.

Yasha · Gość

I o to mi chodzi.
Mów za siebie, bo masz tendencje wpasowwać się w rolę proroka - rzecznika większości ludzkości, w każdym temacie.

latexfist

Ciekawe, to samo mógłbym powiedzieć o Tobie...

Co do szczerości, to sama w sobie nie jest niczym niezwykłym. Jeżeli nie idzie w parze z jakąś zdolnością wypowiedzi, to niewiele z niej pożytku. No bo co mi po tym, że pan X powie do mnie: "Ty chuju"? To może oznaczać wiele rzeczy. Na pewno nie ułatwia kontaktu.
Kolejna sprawa, że szczerość sama w sobie nie oznacza, że ktoś mówi prawdę. Może się przecież mylić lub czegoś nie wiedząc, i nawet wtedy mówiąc coś szczerze - od siebie - mijać się o kilometry świetlne z czymś, co będziemy rozumieć pod pojęciem "prawda".
Niemniej jednak bez szczerości się bliżej nie da. A nieszczera osoba z umiejętnościami krasomówczymi może być po prostu niebezpieczna.

Yasha · Gość

Co znaczy "szczery"?

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego:

szczery
przym. Ia, ~erzy, ~erszy 1. ‘taki, który zawsze mówi prawdę, nie oszukuje, nie ukrywa swych zamiarów; nieudawany, rzeczywisty’ 2. ‘prawdziwy, jednorodny, niebędący imitacją’

Szczerość może być narzędziem - ale do czego?
Na przykład do mówienia prawdy.
A co to znaczy mówić prawdę?
Czyja "prawde"?
Prawdę mówiącego, słuchającego, czy jakiś kompromis tych dwóch linii?

Przykład:
czy powiedzieć ty Ch*** to szczerość w sensie mówienia prawdy?

makukek

latexfist

Yasha · Gość

Przypuszczam, że coś umknęło twojej uwadze: http://www.trzydziestki.fora.pl/viewtopic.php?p=6546#6546