po 30-tce

Little Butterfly

.. wiesz Yasha .. to wspaniale, ze masz czas i zamiłowanie na studiowanie judaiców .. ale muszę Ci się przyznać, że ja jestem prosty chłopak wioskowy i niewiele mnie w judaizmie czy chrześcijaństwie pociąga .. judaizm oraz jego chrześcijańskie odnogi nawet te w wydaniu mistyczno-kabalistycznym to zabawa dla filozofów, gdyż zawierają mnóstwo pułapek, zagwozdek i wyzwań dla miłośnika intelektualnych łamigłówek .. wiem i wierzę, że wiele aspektów w tych starych religiach i dawnej literaturze [mam tu na myśli również dzieło tak przez Ciebie zachwalane, które nijaki Jakub Wujek tak zręcznie spreparował kilkaset lat temu], to przyczynek do excytujących roztrząsań, doznań i kontemplacji .. ale ja już chyba jestem za stary na takie bodźce .. a może troszku obawiam się, że dostanę hopla jak don Quijote i pojadę do Śmigla walczyć z wiatrakami .. wolę poczytać Kertesza czy Oza, chociaż i im czasami palma odpierdala ..
.. żyję pośród miłośników Samoobrony i melomanów RadiaMaryja, którzy codziennie uczą mnie pokory .. że biblią są TvN czy Polsat .. że zbawcą jest właściciel masarni, który daję im robotę, bo by pozdychali z braku alkoholu .. że Żyd to nie ten, kto wystawia w oknie Chanukiję, ale ten, kto im dziwnym i tajemniczym trafem podpadł .. a raj to knajpa, w której można się ululać lub w najlepszym razie pofilozofować czy Janas zabierze Rasiaka na Mistrzostwa Świata do Niemiec ..
.. to bardzo miłe, że poświęcasz mi chwile na to , żeby ustosunkować się do tego, co tu wypisuję .. czuję się zaszczycony, bo inteligentna z Ciebie kobieta .. pozwól jednak, że przejdę do fazy analepsis, gdyż na temat pokory w kontexcie religijnym nie mam już chyba nic więcej do powiedzenia .. Blue_Light_Colorz_PDT_22

makukek

bo ja

tak napisze jak czuję:
BOGA (nie ważne jak go zwię) noszę w sobie i kontaktuję się z NIM kontaktujac się z SOBĄ, ze swoim wnętrzem.

Nie wiem czy pokora jest błogosławiaona przez BOGA i co, pisząc to miała na myśli Yasha, ale wiem, że pokora jest błogosławiona dla mnie

Yasha · Gość

ws

pokora jakoś z religia nie kojarzy mi się w ogóle, być może z powodu tego, że religia nie zajmuje właściwie żadnego miejsca w moim życiu, a pokora spore, nie bo jestem jej pełna z natury, ale bo jej doświadczam, kiedy to życie, świat pokazuje mi moją kruchość, małość, niewiedzę a swoją potęgę, a zarazem też bezmiar czegoś co nazwałabym w sposób może nieco egzaltowany - cudownością, bowiem teraz mam tak, że za każde rzucenie na kolana odczuwam wdzięczność miast złorzeczyć, no i zbieram się o niebo szybciej niż kiedyś, może to kwestia wieku a z nim tzw. dojrzałości ...

makukek

makukek

bo ja · Wysłany: Sob 22:00, 18 Mar 2006 Temat postu:

Yasha · Gość

A to miło z twojej strony, że czytasz

BTW - po co być pokornym, jeśli nie jest to związane z hmm, bojaźnią, szacunkiem, respektem?
Ja na ten przykład - mam spore problemy z pokorą i podporządkowaniem, bo najchętniej bym rządziła

makukek · Wysłany: Nie 8:56, 19 Mar 2006 Temat postu:

bo ja · Wysłany: Nie 10:24, 19 Mar 2006 Temat postu:

po co być pokornym? - by poczuć ulgę. Proste. Dla mnie przynajmmiej...

Yasha · Gość

Dlaczego uważasz, że akurat pokora działa tak zbawiennie na psychikę?

bo ja · Wysłany: Pon 7:47, 20 Mar 2006 Temat postu:

Dlaczego? na podstawie własnych doświadczeń.
Myślę sobie, że moje rozumienie pokory jest być może inne niż Twoje i dlatego inaczej patrzymy na nią. Pokora jest dla mnie najbliższa innemu słowu na "P" - najblizsza jest prawdzie - prawdzie o sobie. Pokora nie polega na upokorzeniach i samoponiżaniu. Pokora, to poszukiwanie prawdy o sobie. Jest ona przeciwieństwem oszalałej samowoli i przywraca nam poczucie godności. Pokora jest zgodą na siebie samego, na swoje ograniczone, słabe i ułomne człowieczeństwo.

...i właściwie już to wszystko napisałam w poprzednich postach, na poprzednich stronach.

makukek · Wysłany: Pon 12:25, 20 Mar 2006 Temat postu:

Okeanida

W tych dniach jej zabraklo oficjelom i decydentom w sprawach waznych dla ludzi.