po 30-tce

bosska

bezcenny miłoszewskiego - pierwsze podejście nie udane, drugie - po przebrnięciu przez pierwszy rodział, udane. książka okazała się całkiem, całkiem wciągająca.

szczury wrocławia - nieustająca sympatia i nostalgia do tego miasta skłoniła mnie do sięgnięcia po tę pozycję. dziwnie się trochę czyta o zoombich na psim polu i w innych miejscach wro. na razie początek, książka ma ponad 700 str., więc mam załatwiony czas do końca roku.
sf o wrocławiu - tego jeszcze nie było.

flykiller · Gość

[link widoczny dla zalogowanych]

Hmm... skusiły mnie recenzje o tej magicznej, hipnotyzującej powieści, która rozbudza wszystkie zmysły.
A książka jest, moim zdaniem, dość nierówna, koniec naprawdę słaby. Bardzo barokowa i obfita językowo może, początkowo, zauroczyć. Nawet jeśli nie miało się dziadków na wsi, w bliski sposób dotyka klimatów, które każdy pewnie przypomina sobie czasem z dzieciństwa, jakichś zapachów, faktur przedmiotów, obrazów. To ładne, nawet bardzo. Ale co za dużo, to niezdrowo i przedzieranie się przez, na szczęście, tylko sto parę stron soczystych opisów w stylu: "rzędy wspartej na tykwach rozrosłej fasoli przypominały nocą zamaskowany hufiec, chore na megalomanię cukinie stłamsiły arbuzy", staje się nieco męczące.
Poza tym, na dobrą sprawę, to jest książka o niczym. Nostalgiczny rzut oka w przeszłość. Dla cierpliwych.

saper

aktualnie czytam Skrawki Intelektu (nie chodzi mi o posty Katolika) Georga Carlina. Polecam, można się uśmiać i nabrać dystansu.

Pasztet

Weronika Murek, Uprawa roślin południowych metodą Miczurina
Kupiłem na prezent, ale przeczytałem i muszę kupić kolejny egzemplarz - niezły zakręt ma to dziewczę. Polecam.

Kloss

Witkowski wraca do korzeni (korzenia?

)

[link widoczny dla zalogowanych]

edit: znalazłem ciekawą opinię:

"gdyby część postaci zamienić z mężczyzn w kobiety, trudno by było rozróżnić prozę Witkowskiego z prozą Bukowskiego. W Fynf und Cfancyś czuć ten sam zapach stęchlizny i bezsensu i ten sam sprzeciw na współczesny odromantyzowany świat bankierów i coraz bardziej śrubowanych wyników sprzedażowych"

melpomena

[link widoczny dla zalogowanych] :hamster_inlove:

Kewa

flykiller · Gość

Czytam wywiad z Andrzejem Stasiukiem "Życie to jednak strata jest" i coraz bardziej mi się podoba, choć wywiady-rzeki to jest nie rodzaj czytadeł, który lubię. Jednak pan Stasiuk jest taki soczysty językowo, ujmująco dowcipny i, jakby to powiedzieć, emocjonalnie świeży, a przy tym, zwyczajnie, mądry życiowo, że czyta się to z prawdziwą przyjemnością (i uwagą).

Pokażę pani małego baranka. Piękny, czarny. Proszę popatrzeć na oczy. Pod wełenką czuć już wyrastające różki. Może to będzie Smoleńsk 2?

Słucham?! Mało panu, że trochę ludzi obraził? Dlaczego pan go tak nazwał?

Ją. Bo jego matka jest owcą. Czy nie jest piękna? To mój wkład w upamiętnienie katastrofy. Mój ciepły, żywy pomnik, pełen swojego owczego wdzięku. Jeśli jest w tym ironia, to niewielka i podszyta współczuciem. Dlaczego nie nazwać owcy? Lepsza jest jakaś pamiątka na Krakowskim Przedmieściu z 96 światełek, co mają błyskać? Syn Smoleńska też będzie miał potomstwo i niech to tak trwa.

Czyli pamięć o Smoleńsku u Stasiuka będzie przechodziła z pokolenia na pokolenie baranów.

Tak. I co?

Ludziom trudno z baranem łączyć tragedię. Jakby pan tak jakiegoś lwa nazwał, to może by to panu jakoś uszło. A pan nazwał Smoleńskiem głupiego barana.

No tak, zaraz lwa! Chciałoby się! A że ta katastrofa była w pewnym sensie katastrofą baranią, to nikt nie dostrzega? Poza tym baran nie jest dla mnie synonimem głupoty absolutnej, tylko pewnej doskonałości. Baran w baraniości swojej jest doskonały. I wcale nie jest głupi. Ma swoje życie, zaprogramowane przez naturę tak, a nie inaczej, i w tym, czym jest, jest idealny. Tak jak kot w swojej kociości się spełnia, pies w psiejsiości. O! Jest też ofiara niewinnego baranka, jak pani woli. W jakimś sensie ci, co zginęli, byli przecież niewinni.

Jakoś rozumiem tych, którzy się na pana wściekli.

Ja też ich rozumiem, ale dlaczego oni nie rozumieją, że to, co zrobili z tą katastrofą, mogło mnie wściec? Wkurwić po prostu. Jak można nieszczęśliwy wypadek i zbieg okoliczności sakralizować i czynić z niego symbol religijny?! Mówić, że polegli! Jak można zestawiać katastrofę samolotu z dwudziestoma tysiącami ludzi zabitych strzałem w tył głowy i zakopanych w bezimiennych dołach??! To jest kolosalny moralny przekręt. Tam nie było żadnego bohaterstwa, nie było żadnej ofiary. Po prostu zginęli urzędnicy. Codziennie ktoś ginie. Nie można przestrzeni społecznej zakażać trupim fetyszem. Mnie to obraża, że można popełniać tak horrendalne nadużycie i używać go do celów politycznych. Mamić biednych ludzi, zmuszać ich do stania pod krzyżem, bo oni przecież wierzą w te wszystkie opowieści. I jeszcze myślą, że to Ruskie strącili samolot. A było lecieć w ogóle tam?! Do tej okrutnej, krwawej Rosji? Do paszczy tego odwiecznego lwa czy tygrysa syberyjskiego.

Nie, teraz pan przesadza.

Nie zanadto. Ale co? Trzeba było nie lecieć, tylko pociągiem, skoro ta Rosja to otchłań zła, antypolski antychryst. Minimalizować ryzyko. A nie liczyć na Opatrzność, która, gdy idzie o Rosję (oraz Niemcy), zawsze dawała Polakom do zrozumienia, po której jest stronie. Ale jak widać, jako ostatni katolicki naród Europy nie bardzo potrafimy odczytywać boskie sugestie.

Pewnie dostanie pan kolejne obraźliwe listy.

Ja bardzo lubię takie listy dostawać. To są dla mnie "listy z Polski". W tym się objawia jakaś przedziwna prawda o moim narodzie, o jego przetrąconym grzbiecie, jakiś tragiczny smutek. Jest taka jedna prawicowa gazeta

"Uważam Rze"?

Nie. Ta druga.

"Gazeta Polska"?

O, tak. Napisali tam, że skoro ja nazwałem owcę Smoleńsk, to oni sobie kupią szczotkę klozetową i nazwą ją Stasiuk. Proszę. I tak to tam działa: nie widzą, biedulkowie, różnicy między pięknym, łagodnym, ba! biblijnym zwierzęciem a szczotką do czyszczenia sracza. I teraz proszę sobie wyobrazić ich życie.

Urazili pana?

Nie.

Nic a nic? Nie wierzę.

No co? Potwierdzili moje najgłębsze przekonania na temat inteligencji prawicy. To żenujące i smutne. Zwykle rano w necie robię sobie przegląd prasy i portali - prawicowych również - i to, co tam znajduję, to skowyt zbitego psa. To wiodąca tonacja. Udręka bitych, niechcianych dzieci. No, podniebna pretensja do rzeczywistości, że nie taka. Mam dla tego współczucie jakieś, ale nie, nie chce mi się o tym gadać w ogóle. Wielkanoc idzie.

Formalny

Wpadła mi w ręce książka Beaty Tyszkiewicz: Kocha, lubi i żartuje. Podszedłem do niej trochę podejrzliwie myśląc: babska książka? Przeczytałem szybko i z ogromną przyjemnością. Wspaniałe widzenie świata, lekkość pióra i forma quasi felietoników - moja ulubiona. Cudowne i ciepłe widzenie świata ludzkich spraw oraz ledwo muśnięte delikatnym piórem pointy... Polecam!

To było całkiem inne przeżycie aniżeli w przypadku czytanej poprzedniej książki Poznańskie Legendy i nie tylko, Krzysztofa Kwaśniewskiego.
Ciekawa dla fana rodzinnego Poznania jakim jestem, ale sprawia wrażenie jakby autor - pan profesor, nie mógł się zdecydować jak i o czym tak naprawdę chce pisać. Z całą pewnością nie jest to książka naukowa, popularnonaukowa ale również nie do poduszki. Jest ciekawa ale tylko dla wiedzących już sporo o Poznaniu Na końcu 33 strony bibliografii, przypisów, indeksów itp. Trochę śmieszy wyjaśnienie edytorskie (2 strony) z tłumaczeniem się, że przytoczone podania i legendy są pozbawione autentyczności przez literackość opracowania oraz... łączenie kilku wersji legendy, "tłumaczenie makaronizmów" oraz ... unowocześnienie pisowni i przez korektę gramatyczną.
Jest to zabawne jako, że pan profesor przy komentowaniu podanych w ten sposób legend i mitów sam używa chwilami języka archaicznego lub jakby parodiującego składnię z XVIII - XIX wieku.
Przeczytałem od deski do deski, ale ostatecznie z poczuciem rozczarowania...

Sławomir

flykiller · Gość

Obietnica pożyczenia koleżance książki zmotywowała mnie do przeczytania niedokończonych od lat co najmniej dwóch, zebranych z wywiadów Doroty Wodeckiej pt. "Mężczyźni rozmawiają o wszystkim". Mężczyźni są różni (znani pisarze, znany muzyk, architekt, tancerz, językoznawca, poeta, aktor) i różnie opowiadają, choć przewija się w tych rozmowach wspólny ton ubolewania na szybkością i bylejakością życia we współczesnym świecie. Dla mnie, najciekawiej, co nie dziwi, z uwagi na paranie się słowem, wypadli Stasiuk, a także Pilch i Świetlicki z ich ujmującą autoironią.
Ale czytając te wywiady, warto zwrócić też uwagę na osobę, która zawsze stoi w cieniu, czyli prowadzącą rozmowę, bo od takiej osoby zależy, czy rozmowa straci, czy zyska. I widać, że to są wywiady prowadzone z żelazną dyscypliną i konsekwencją (autorka nie ulega pokusie "didaskaliów", choć niektóre odpowiedzi aż się o to proszą), a całość jest "skrojona na miarę" - odpowiednie pytania zadane odpowiednim osobom. Profesjonalnie.

Seeni

Czytam aktualnie Rebecky Johns Hrabina Tragiczna historia Elżbiety Batory
(Po prawdzie naprzemiennie z Umrzeć w Kalifornii) i coś czuję, że luty upłynie mi głównie na poszukiwaniach prawdy o węgierskiej arystokratce, której z przyczyn oczywistych nie odkryję. To jak Legenda o Królu Popielu, albo nawet lepiej.

Ktoś coś czytał kiedyś w temacie i może polecić??

Kewa

flykiller · Gość

A propos książek...
wyszła właśnie nowa powieść Leoni Swann "Krocząc w ciemności", czyli tej pani od niezwykle zabawnych "Sprawiedliwości owiec" i "Triumfu owiec". A za te książki muszę podziękować Pasztetowi, bo to Jego recenzja sprzed kilku lat sprawiła, że po nie sięgnęłam.

flykiller · Gość

Dzisiaj na Woblinku wielka promocja e-booków (-50%). Coś tam sobie wybrałam, chociaż nie mam cierpliwości przeglądać aż 154 stron.

Formalny · Wysłany: Wto 20:33, 01 Mar 2016 Temat postu:

Czytam dzisiaj Marsjanina Andy Weir'a. Szok! W stosunku do filmu o kilka poziomów do góry! Czyta się to jak dobry kryminał, doskonale napisane - jędrny, naturalny język, widoczna ogromna praca nad niuansami działalności NASA i nad technicznymi szczegółami lotów kosmicznych. Trzeba wspomnieć o świetnym tłumaczeniu (Marcin Ring)
(Czytam słuchając w tle koncertów zespołu Whitesnake - razem z lekturą, pełna nirvana...

Brunner · Wysłany: Wto 20:45, 01 Mar 2016 Temat postu:

Formalny · Wysłany: Wto 20:46, 01 Mar 2016 Temat postu:

Pasztet · Wysłany: Wto 20:52, 01 Mar 2016 Temat postu:

Kewa · Wysłany: Śro 10:07, 02 Mar 2016 Temat postu: