po 30-tce

lulka

Tak.
Jego nigdy nie przestałam kochać. Nemeczka.
Przeżycia poksiążkowe są tak duże do dzisiaj, że chyba nie sięgnę nigdy po tę książkę drugi raz- wbrew temu co napisałam powyżej.
T był i jest mój bohater.
Natomiast wizualnie nikt jeszcze nie przeskoczył Old Shetterhanda.

:hamster_evil:

W sumie gdyby włożyć mu gitarę zamiast strzelby w ręce to byłby kontynuacją tego co stare lulki lubią najbardziej.
I tak sobie myślę, że dzieciństwo miało olbrzymi wpływ na to kim jestem teraz.

Blue_Light_Colorz_PDT_02

flykiller · Gość

lulka

Ta moja poprzednia wypowiedź to była odnośnie posta Formalnego.

A klimat "Chłopców...." odebrałam chyba właściwie.
Choć strach się do tego przyznawać bo to świadczy o wieku.
Byłam przesiąknięta opowieściami Babci i Dziadka i być może niewiele wówczas pojmowałam, ale czułam ten klimat.

illunga

flykiller · Gość

illunga

Fly, jest jeszcze jedno (chyba) opowiadanie Lema, które siedzi mi gdzieś głęboko z tyłu głowy. To historia o naukowcu, który w wielkich skrzyniach trzyma stworzona przez siebie "światy". W jednym z tych "światów" mieszka człowiek , powszechnie uważany za wariata, który twierdzi, że ich świat nie istnieje, że stworzono go w zamkniętej skrzyni... I nikt nie traktuje go serio.
Aż nie chce mi się wyciągać wniosków. Matrix? Think

Formalny

Aproxymat

Część opowiadań ze starych "Rakietowych szlaków" ukazała się w nowym wydaniu tej antologii. W tym "Polacy to ludzie łagodni" - właściwie to bardzo sympatyczne opowiadanie.

Nawiasem mówiąc obecne wydanie "Rakietowych szlaków" obejmuje aż 7 tomów. Ostatni właśnie się ukazał, na jego zakończenie umieszczono kanon książek S-F, ku memu zadowoleniu sporą część z tego zestawienia czytałem. Ku memu jeszcze większemu zadowoleniu umieszczono tam także "Eifelheim" Flynna - czyli książkę, którą dopiero co pochłonąłem i którą szczerze polecam.
Ogólnie jest to świetna i wciągająca rzecz o dość nietypowym kontakcie ludzie/obcy, do którego doszło w Średniowieczu. Wydaje się, że z tego oklepanego tematu trudno wykrzesać jeszcze choćby drobną iskrę oryginalności ale autorowi się to znakomicie udało.

flykiller · Gość

To jeszcze o Oksanie Zabużko i jej "Muzeum porzuconych sekretów".
Ta powieść jest nie tylko bardzo dobrze napisana, ale nasycona po brzegi, może aż nadto.

To książka o miłości
i o śmierci

Ucałowali się niezgrabnie, jak obcy: każdy był już sam z własnym dogasającym życiem i dotyk innego ciała z trudem przedzierał się do świadomości - kłujący policzek, gorący policzek, zimny, mokry...

o narodzinach

Kim jesteś? (...)
Jeszcze nikt, jeszcze nie-istnienie. Jeszcze żaden aparat cię nie dojrzy. A już jesteś, już tam jesteś. (...) Dwie czerwone poprzeczne kreski na cienkim paseczku testu. Pierwszy portret przyszłego człowieka. Jej dziecka.

o zdradzie
o historii uniwersalnie

Gdyby Hitler, przepraszam za słowo, nie dostał zajoba na punkcie idei zdobycia dla swojego ukochanego narodu niemieckiego panowania nad światem - a jest to idea stuprocentowo idiotyczna, żadne naród nie może panować nad światem, to mogą tylko korporacje (...) cała historia potoczyłaby się inaczej. (...) - Znaczy, rąbnął się Adolfik w rachunkach?... (...) Właśnie, rąbnął się! Stalin nie bez powodu do ostatniej chwili nie mógł uwierzyć, że na niego napadnie. Że tej rangi polityk może się okazać takim ideologicznym palantem, jak jakiś studencina. Mogli przecież, jak się umówili w trzydziestym dziewiątym, podzielić między siebie świat na strefy wpływu i wszystko by się ułożyło.

o polityce
o współczesnej Ukrainie (i nie tylko)

Pierwsze pokolenie zdobywców młodej Europy - na ich delikatne główki, na ich mózgi młode i nieokrzepnięte, jak surowe białko z jaja, zwaliła się od razu cała megatona amerykańskiej telewizji i reklamy. Jak kiedyś na plakacie ze zwierzęco wyszczerzonym krasnoarmiejcem, który wytyka widza palcami "Ty zapisałsja dobrowolcem?" - tylko teraz pytanie brzmi "A ty już byłeś na Kanarach?", "A ty już kupiłeś mercedesa?", "A ty już ubierasz się u Gucciego?" - więc jak oszalali pędzą w kierunku, który wskazuje gigantyczny palce na ekranie, zagryzając na swojej drodze wszystko, co ich zdaniem może im przeszkodzić. Wyobrażam sobie, jaką krzywą samobójstw to pokolenie internetu wypracuje socjologom za jakieś dziesięć lat - jak fontanna na Majdanie Niezależności.

o UPA, o ZSRR
o metafizyce
i, właściwie, o czym tylko się chce.

Polecam.

Aproxymat

A w ogóle to w dziedzinie czystej rozrywki, całkiem zresztą przyjemnej, polecam "Burtona i Swinburne'a w dziwnej sprawie Skaczącego Jacka" Marka Hoddera. Zwariowana steampunkowa historia alternatywna odwołująca się do legendy Skaczącego Jacka.

Aproxymat

Poldek

W cyklu Universum Metro pojawila sie kolejna ksiazka - "W mrok", bedaca kontynuacją "Do swiatla" i - moim zdaniem - najlepsza jak na razie w calym cyklu.

Aproxymat

Dlatego się skusiłem na to pierwsze "Metro". Ale na razie mam jeszcze z dziesięć innych książek do przeczytania.

Kilo OK

Pokazał się czwarty tom "Pana Lodowego Ogrodu". Moza w święta, teraz za dużo puszek do zbierania.

Aproxymat

Tak, to również czeka w kolejce (jakkolwiek czytam właśnie tom pierwszy).

Mii

Ostatnio chłonę wszystko co jest napisane przez Marię Nurowską, jako przerywnik przyswoiłam smutną opowieść Wiesława Adamczyka "Kiedy Bóg odwrócił wzrok"

klementyna

serdecznie polecam, nie tylko ze względu na zabawne ilustracje..

[link widoczny dla zalogowanych]

flykiller · Gość

Bohdan Butenko, charakterystyczny rysunek

Aż dziw bierze, że to szkoła Jana Marcina Szancera..

Przeklinam nieumiejętność rzucenia nudnej książki po pięćdziesięciu niedających nadziei stronach - zmordowałam po niemal dwóch miesiącach(!) "Historię Edgara". Wziąć wielki epicki rozmach, żeby zostawić po nim (dosłownie i w przenośni) zgliszcza, to też duża sztuka, ufff...

Pasztet

Yoko Ogawa - Muzeum Ciszy.
Jak się czyta Japończyków, to nie wiedzieć czemu kompletnie bzdurne zajęcia lub czynności jakimi się zajmują, zupełnie nie dziwią. Choć nigdy nie mam pewności, czy to nie czyjś kilkusetstronicowy sen. Mnie się podobało, choć wiem, że sporo osób nie trawi wyspiarskiego pisania.