po 30-tce

lulka

Ano chyba nic. Przynajmniej mnie nic o tym nie wiadomo.
Dlatego czekam cierpliwie aż ktoś coś ciekawego poleci.
Poza tym tacy Strugaccy pisali trochę wcześniej, a ja ich przeczytałam teraz. Na całe szczęście dobre książki (niekoniecznie sf) nie tracą na wartości czy raczej atrakcyjności z upływem lat.
Inna sprawa, że akurat sf mogą stracić na wiarygodności, ale to pewnie jeszcze nieprędko.

Aproxymat

Greg Egan - masa świetnych pomysłów, erudycja i wysoki poziom wiedzy. Niestety w Polsce ma pecha - do takiej literatury potrzebni są naprawdę dobrzy tłumacze, którzy wiedzą co nieco o mechanice kwantowej, kosmologii czy matematyce.

Nikt

Swego czasu czytałem Orson Scott Card'a
I o ile Ender ("Grę Endera" to chyba pierwszy raz czytałem w "Fantastyce") mi nawet podpasił, o tyle Alvin coś nieteges. Może jeszcze raz gdzieś wyrwe Alvina i riozpocznę czytać, kto wie?

katolik

Kipol

Niestety tylko kilka z tych książek czytałem(za namową kolegi) i więcej tego błędu nie popełnię.Jemu podobał się zwłaszcza Dukaj,a ja,prawdę mówiąc ledwo przebrnąłem przez kilka opowiadań(zasypiając co chwilę)-po prostu nie dla mnie.
Syn przeczytał "Kuzynki" Pilipiuka i po jego radzie zrezygnowałem z czytania...ale zobaczę "Operację dzień wskrzeszenia"-jeśli zdołam kupić.

lulka

"Kuzynki" i "Księżniczkę" (to druga część) też czytałam.
Fantasy, ale doskonała komedia. Pilipiuka czyta się po prostu dobrze.
Spisuję te wszystkie nazwiska i pobuszuję w necie o czym to wszystko jest. Dziękuję

.
Mówiac szczerze nie sięgam po polskich pisarzy, a nawet nie wiem dlaczego. Pewnie trochę przez Lema - w sumie od niego wszystko się zaczęło i był moim guru, ale z latami i przypływem obcych opowiadań i powieści trochę mi ta miłość do niego przeszła. Drugim pisarzem polskim, którego lubiłam był Zaidel i na nim mój zapał do rodaków minął.
Może czas to zmienić?

lulka

Nikcie,
ta "Gra Endera" to cztery tomiska są!
Opis brzmi całkiem ciekawie. Coś Jak "Kobra" Zahna.
Lubię takie gwiezdne wojny.

Z tym Gregiem Eganem to mam niemały kłopot. Przeczytałam kilka recenzji i się trochę przestraszyłam.

U podstaw Eganowej fizyki pozwalającej na podróżowanie pomiędzy różnymi - i różnowymiarowymi - poziomami wszechświata (ale jakie to podróżowanie - właściwie jedynie w postaci informacji, do której ostatecznie sprowadza się wszystko) leży teoria Renaty Kozuch, dwudziestopierwszowiecznej polskiej fizyczki, która zhybrydyzowała (tzn.: zhybrydyzuje

) teorie superstrun i wormhole'ów w model, w którym cząstki elementarne są w istocie wylotami przyplanckowych miniwormhole'ów, a długość, szerokość, wzajemne połączenie i „obrót” takiego wormhole'a określają właściwości cząstki.

To jest kawałek recencji "Diaspory".
Dopóki nie zrozumiem teorii strun (tej z 1970 r) to nie wiem czy jest w ogóle sens czytać?
Znalazłam natomiast opis "Kwarantanny" tegoż autora. Wydaje się (!!!) jakby bardziej przystępna.

Kipol

Więcej niż cztery...Gra Endera,Mówca umarłych,Dzieci umysłu,Pierwsze spotkanie w świecie Endera,Hegemon,Groszek,Ksenocyd

lulka

Widocznie w księgarni wysyłkowej do której zajrzałam mają braki

Aproxymat

"Kwarantannę" właśnie przeczytałem. Ma dość specyficzny klimat i jest to prawdziwie hard SF, niemal cyberpunk (nie lubię tego określenia). Tylko, że Egan w oryginale uchodzi za osobę o poważnych pomysłach, ale stylu dość przystępnym. Tłumacze mają z tym jednak spory problem. Może to ich zasługa, że choćby "Kwarantanna" jest ciężka w odbiorze. Jest jednak naprawdę niegłupia (choć może nie do końca oddaje to co jest w mechanice kwantowej najważniejsze). W różnych zbiorach opowiadań też można znaleźć czasem Egana, choćby słynne "Dywany Wanga" - wielokrotnie nagradzane. Podobała mi się też twórczość S. Baxtera, jeśli chodzi o "poważną" SF.

Co do Endera, to pierwszą część czytałem jeszcze w "Fantastyce" i całkiem mi się podobała. Późniejszych niestety nie znam.

katolik

Pilipuk jest strasznie nierówny i mojm zdanie słabo sobie rdzu u długimi utworami. Dobry jest w opowiadaniach czy nowelkach ale powieści sredniu mu sie udaja. "Operacja...." jeśt swietnym opisem historycznym warszawy ale fabyłe ma chwilami troche naciagana. Z Polskiego F polecam Kresa o którym juz pisałem i Jacka piekary cykl o Mordimerze Madderdinie: Sługa Boży, Młot na czarownice i Miecz Aniołów. Nie jest to Sapek ale czyta sie przyjemnie. A jesli ktoś lubi ksiazki obsceniczne pełne wólgarności i ocierających sie o pornografie opisów to tegoz autora Przenajswiętsza Rzeczpospolitą (tylko że to czarna wizja przyszłości Polski).
A ja chyba poszukam cyklu o Enderze.
W Fantastyce "Gre..." czytałem z zapartym tchem.

Kipol

Przepraszam za pomyłkę.Jest Cień Endera,Cień hegemona a Groszek to teatr Cieni.
Jednak nie należy zbytnio ufać swojej pamięci.

Aproxymat

No to jutro się wybieram do księgarni, zobaczę co jest z tych sugerowanych tytułów, w końcu coś trzeba poczytać w nastrojowe jesienne wieczory

Kipol

Teatr Cieni został wydany w 2002r,ale sugerowałbym przeczytać wcześniejsze części.

Aproxymat

Pierwszego Endera ciągle mam w "Fantastyce". Ale chyba przeczytam go najpierw, żeby sobie odświeżyć. Tym niemniej, rozejrzę się za następnymi częściami

Aproxymat

A tak w ogóle, to nie pamiętam, czy się pochwaliłem? Dostałem od Anuli w prezencie ogromniasty rocznik tygodnika "Dookoła Świata" z 1957 roku! Fantastyczna sprawa. Jak będę miał trochę czasu to przerzucę kilka artykułów. Jest zresztą masa opowiadań od A. Christie i W. Faulknera po ...Philipa K. Dicka

Z rubryki humorystycznej, próbka definiowania kota (z punktu widzenia miłośnika psów): "Kot ma ciało obłe, porośnięte sierścią tzw. kocią. Koty nie przedstawiają żadnej wartości dla społeczeństwa, chyba żeby je oddać do Instytutu Higieny a zarobione pieniądze przepić. Kot w nocy nie śpi, tylko świeci oczami." itd.

zochaa

Trochę czasem mnie drażni w Pratchettcie to, że skłonność do tworzenia szalonych metafor i zwariowanych dowcipów góruje w nim niekiedy nad pracą nad fabułą, która po "obraniu" z żartów często jest taka dosyć uboga.
Ostatnio złapałam się właśnie na czymś takim- zamiast czytać i rozumieć treść szukałam językowych żartów...nie zwracając własciwie uwagi na to o czym jest książka. Nie przeszkadza mi to jednak by sięgnąć po jego kolejne dziełko Carpe Jugulum. W przerwach czytając jakieś polskie czytadełko, np. coś Barbary Kosmowskiej

Kasztanka · Gość

Sie Zosiu wystrachalam, ze chodzi Ci o Barbare Kosmowska-Ceranowicz... Ufffff ... Anxious

zochaa

Nieeeeee , nie.......
hmmmm chociaż... Blue_Light_Colorz_PDT_02

ze mną to nigdy nie wiadomo... Blue_Light_Colorz_PDT_08

Kipol

I w końcu mam "Ucztę dla wron",ale kiedy zacznę czytać jest wielką niewiadomą(gdybym miał czas w nocy,to jutro rani już byłaby przeczytana-ale może...).