po 30-tce

Kewa

Najpierw artykuł
[link widoczny dla zalogowanych]
Spowiedź jest straszna, już kiedyś pisałam o tym, nie myślałam jednak, że uczucie lęku jest przed spowiedzią jest tak powszechne. Do dziś pamiętam jak wymyślałam grzechy i ubierałam je w słowa, aby wyszeptać je potem obcemu facetowi budzącemu grozę. Nasz proboszcz ciągnął za nosy i uszy, rzucał kluczami w niegrzeczne dzieci, baliśmy się go.

EMES

Ja kompletnie przestałem się obawiać spowiedzi odkąd przestałem ją w ogóle uznawać

Aproxymat

Nic zupełnie nie pamiętam, poza tym, że nie podobało mi się to za bardzo.

Kewa

W wieku 8 lat trudno o podjęcie takiej decyzji

Moja siostrzenica przed spowiedzią robiła w domu próbę generalną i wyznawała grzechy swojej mamie. W pewnym momencie powiedziała: nieskromnie bawiłam się z ciocią (nie chodzilo o mnie, ale o moją najstarszą siostrę) - mamę zamurowało. Zaczęła delikatnie wypytywać. Okazało się, że mala bardzo przeszkadzała swojej cioci przy pracy na działce i ta żeby ją trochę odgonić szczypała ją e dole brzuszka

Dziewczynka uciekala z piskiem, po czym wracała w celu dalszej zaczepki.
Faktem jest, że dziewczynka czuła się grzeszna i zła.

ribka_pilka

Nie mam czasu przeczytać artykuł...ale widziałam jak dzieciaki na pierwszą spowiedż starają się wyszukać grzechy. Moje dziecko przed pierwszą spowiedzią przyszło do mnie i zagaiło: mamo to jakie ja mam te grzechy, co mam powiedzieć na spowiedzi?
Reasumując:pierwsza spowiedź, pierwsza komunia powinny być świadome i w późniejszym wieku, gdy młody człowiek już krzepnie w swych poglądach.

ribka_pilka

Dodam, że nie chodzi mi o ten chrzest Chrystusowy w wieku lat 33, ale może 20?

animavilis · Gość

Ja też nie wiedziałam, że to taki powszechny problem i zastanawiam się, czy nie jest to kolejny powszechny wydumany problem. Może spowiedź nie jest przyjemnym doświadczeniem, ale chyba nie przyjemność ma być jej istotą(?) To przecież nie rozrywka, więc rodzice i katecheci powinni dziecko przygotować do tego rytuału, wyjaśnić mu jego sens, oswoić. Niedługo dojdzie do tego, że także chodzenie do szkoły okaże się "gwałtem na psychice" wielu dzieci.
Prawdopodobnie większość z nas chodziła kiedyś do spowiedzi i chyba nie cierpimy z tego powodu, w życiu dorosłym, na jakieś fobie? Co więc takiego się zmieniło? dzisiejsze dzieci są bardziej kruche psychicznie i wrażliwe?

Z tego, co zapamiętałam, spowiedź wydawała mi się, gdy byłam dzieckiem, krępująca i za nic nie zamierzałam (absolutnie świadomie) informować księdza o większości moich grzechów. Ponieważ tak okrojona lista grzechów robiła się nader krótka, wymyślałam, podobnie jak Kewa, nowe i to takie, które według mnie ksiądz chciałby usłyszeć (np. przezywałam koleżankę

). Oczywiście, było to efektem tego, że nikt ze mną nie rozmawiał i nie próbował mi wytłumaczyć istoty spowiedzi. Moja rodzina nie była przesadnie religijna, więc nie mam do niej o to żalu, a na lekcjach religii, jak to na religii, klepano jakieś odwieczne banały w myśl bo tak ma być, a nie - dlaczego. Zatem może takie treningi "na sucho", jakie praktykuje się dzisiaj nie są wcale złym pomysłem? dziecko ma czas na przygotowanie się i wie, co je czeka. Dobrze by było, gdyby jeszcze miało świadomość dlaczego i czemu to służy.

Kewa

Aproxymat

A może to po prostu coś w rodzaju inicjacji?

Poldek

Mialem podobnie jak anima, rowniez wymyslalem sobie rozne pierdoly, zebvy tylko cos powiedziec i nie skonczyc na "kradlem, gwalcilem, zabijalem".
Cholernie ciezko byc wikingiem nawroconym na chrzescijanstwo

Poza tym zawsze uwazalem ze spowiedz to sposob na szpiegowanie ludzi przez Kosciol.

Poldek

Aproxymat

Chrzest nie za bardzo ale komunia chyba właśnie z pierwszą spowiedzią się łączy, czyż nie?

Kewa

animavilis · Gość

Myślę, że ideę spowiedzi wciela się w życie "od dziecka" właśnie dlatego, że dojrzała, dorosła często osoba nie odczułaby potrzeby podchodzenia do niej. Być może wielu ludzi dziś chadzających do konfesjonału, nie robiłoby tego, gdyby nie nawyk, nauka wyniesiona z dzieciństwa, poczucie, że spowiedź jest naturalnym elementem mszy świętej. Czy Kościół może sobie zatem pozwolić na rezygnację ze spowiedzi przed komunią?

Poldek

Gdyby Kosciol chcial byc rozsadny to zrezygnowalby z chrztu dziecka w niemowlectwie i organizowal je w okolicach pelnoletnosci. JAkos "dobro dziecka" czy "dobro koboety" jest na jednym z ostatnich miejsc w hierarchi waznosci tej instytucji. Na pierwszym, rzecz jasna jest dobro majatku koscielnego Brick wall

Kilo OK

Gluś

Seeni

Ja tam byłam bardzo zafascynowana Bogiem i jego wszechmocą i wszechwiedzą. Zasadniczo do czwartej klasy podstawówki miałam szczery zamiar zostania zakonnicą. Grzech jako taki był dla mnie bardzo powazna sprawa. Oczywiscie przed pierwsza spowiedzią sporzadziłam listę grzechów- przy niektórych udało mi się nawet dopisac dokładne daty ich popełnienia. Lisa miała sześć stron zapełnionych drobnym maczkiem. Nauczyłam się jej na pamięc i nastepnie zjadłam l Bardzo byłam zadowolona ze swojej pierwszej spowiedzi. Ksiądz raczej mniej, gdyż trwała blisko godzinę i żadnym sposobem nie dałam się wyrzucić z konfesjonału wcześniej.

letnisztorm

Przeważnie spowiedzi moje były szybkie, proste, lakoniczne, bez żadnych emocji, ale dwie pamiętam szczególnie.

Pierwsza w Krośnie u Kapucynów, nie buło tam konfesjonału, ksiądz siedział w szafie w wydzielonym pokoiku . Pojechałyśmy tam przed pogrzebem babci, ja, siostra i mama, spowiednik był stary i wścibski, mamę spowiadał 5 minut, mnie i siostrę po pół godziny. Pytał o seks w małżeństwie, antykoncepcję i to w sposób bardzo nieprzyjemny, wyprowadził nas z równowagi, zaraz po poszłyśmy kupić sobie seksi bieliznę.

Druga u mnie podczas rekolekcji, młody ksiądz zaczął mówić do mnie głębokim głosem że powinnam się bardziej zająć sobą, odpocząć znaleźć czas na jakieś rozrywki. Tak minie zahipnotyzował że gdyby był guru w jakiejś sekcie to poszła bym za nim . Blue_Light_Colorz_PDT_02

nudziarz

letnisztorm

Nie dziecku nie można przypisać winy . Można tylko powiedzieć że popełniło czyn niezgodny z prawem ,