po 30-tce

Formalny

UWAGA! Temat nie jest z założenia tematem o polityce, a wyłącznie ma rodzić dyskusję o mediach.

Na przykładzie ostatnich wydarzeń zastanawia mnie nie po raz pierwszy, na ile media mogą wykreować rzeczywistość. Już od dawna mówi się o mediach, że jest to jedna z władz. Korzystanie z treści znajdowanych w mediach rodzi w rezultacie określone konsekwencje. Jak się na co dzień okazuje, wiedza i zamierzenia dziennikarza spotykając się z określonym poziomem wiedzy i poglądów czytelnika, widza czy słuchacza, wywołują bardzo różne reakcje lub wręcz konsekwencje.
Kiedyś opisywałem swoje doświadczenia z kontaktów z mediami - np. opublikowanie w znanej i cenionej gazecie wywiadu ze mną zawierającego absolutne fantazje, które mogły spowodować spore zamieszanie. Rzecz w tym, że takiego wywiadu nie udzielałem. Inna sytuacja polegała na tym, że kiedyś w dość znanej sprawie rozpowszechnianej w programie TV, dotyczącej sprawy, którą się zajmowałem, wysłałem do TV korespondencję prostującą zupełnie nieprawdziwe naświetlenie sprawy. Znany kiedyś dziennikarz natychmiast po odebraniu przeze mnie korespondencji zatelefonował do mnie i ordynarnie wręcz "poinformował", że nikt nie będzie mu mówił co ma w swoim programie umieszczać i jak będzie chciał w tej sprawie powiezieć w programie, że chodzi o działanie krasnoludków, to wyłącznie jego sprawa. Pointa była jednak taka, że tydzień później na antenie TV ukazał się następny program, w którym tenże dziennikarz powiedział, że dzięki żmudnej pracy redakcji ustalono, że... - tu żywcem została podana moja informacja dla pana dziennikarza.

Jak traktujecie informacje uzyskane z mediów i czy w ważnych tematach dodatkowo sprawdzacie stan wiedzy w sprawie?

Kilo OK

Przyglądałem sie sprawie soli wypadowej. rakotwórczej czy drogowej. Sprawa nagłośniona przez "Uwagę" w TVN. Zaczyna się w miarę rzetelnie, obiektywnie i zgodnie z rzeczywistością. Kończy kreacją zagrożeń, manipulacją danymi, badań i tworzeniem dętej afery. Poważne informacje sprawdzam w kilku miejscach, nie mających z mediami nic wspólnego, nie jest to trudne ale wymaga chęci.

lulka

Sprawdzam bardzo wybiórczo.
Nie zajmują mnie afery ani polityka.
Jeśli już polityka to ogólnoświatowa bo w tej upatruję
naszego rychłego upadku.
Blue_Light_Colorz_PDT_02

Sprawdzam natomiast wszelkie rewelacje naukowe
choć wyniki sprawdzania są najczęściej mniej spektakularne niż bym chciała.
Czasami z tej papki całej wychwycę coś co mnie szczególnie zainteresuje.
Wczoraj pół dnia wczytywałam się w działania różnych spektrometrów
(z wiadomych przyczyn)
i dzisiaj z ich znajomości i zasad działania mogłabym śpiewająco zdać egzamin.

Mati · Gość

Informacje w mediach traktuję jak sygnał, że gdzieś coś się dzieje, ale nie mam ani grama pewności co, gdzie i kiedy. Media są dla mnie narzędziem manipulacyjnym. Ostatnio straciłam nawet wiarę w ‘suche fakty’. Wszystkie ‘fakty’, jeśli sama czegoś nie obserwuję na żywo są dla mnie z gruntu przetworzone, spreparowane, przelane przez sito zmysłów innych ludzi. Fakt odebrany przez człowieka przestaje być faktem obiektywnym, więc nie może jako taki zostać przekazywany dalej. Zawsze pojawia się choćby jedno słowo wskazujące na ‘osobistość’ przekazu lub ujawniające jakieś preferencje. Żyjemy w matrixie.. swoim, własnym subiektywnym i tym budowanym przez innych.

Szczerze mówiąc pośród masy wszystkiego, mając świadomość jak ludzie bez mrugnienia kłamią, trudno mi już wybrać to, co jest bardziej wiarygodne a co mniej, dlatego zwykle wybieram to z czym mi po prostu ‘po drodze’. Nie łudzę się już, że mój świat wznosi się na fundamentach trwałych, jedynych i tym bardziej prawdziwych, bo każda sprawa ma tyle historii ilu ludzi jest w nią zaangażowanych, a zdobyć informacje od tej masy jest praktycznie niemożliwe.

Pasztet

Jeśli media mówią o czymś, na czym się znam, to zazwyczaj ujawnia się totalna niewiedza dziennikarzy w temacie i szukanie na siłę jakichś sensacji. Sądzę, że nie inaczej jest z podawaniem i komentowaniem przez media spraw w pozostałych dziedzinach.

PS. Polskich mediów właściwie już nie "używam", bo są zbyt skupione na krajowym podwórku. A mnie interesuje np. co i dlaczego dzieje się w Syrii, dlaczego Mugabe wciąż może trwać w Zimbabwe itp. - a u nas byle jaki polityk pierdnie i wokół tego kręci się medialny świat.
PS2. Oczywiście zdaję sobie sprawę, że to po prostu jest dużo tańsze, żeby mieć trzy wozy transmisyjne w Wawie i łowić wciąż te same polityczne gęby, które zresztą są w stanie skomentować nawet huragan w NYC

letnisztorm

Wynika z tego że najbardziej wiarygodne w gazetach są ....horoskopy Anxious

Na Rzeczpospolitej zawiodłam się już dawno, kiedyś było w niej dużo w miarę rzetelnych informacji na temat zmian w prawie, od kilku lat komentarze pseudo fachowców nastawione pod publikę bądź jakieś ugrupowanie polityczne w praktyce nadają się do kosza .

Pasztet

DGP, czy Puls Biznesu wyprzedziły rozpolitykowaną rzepę o kilka długości w tematach biznesowo-prawnych.

Mati · Gość

lulka

letnisztorm

Środa w dodatku Dziady Shhh

ale w mediach to się ostatnio Halloween nazywa .

No to a kysz dziewczęta, a kysz Shhh

ws

tak nas już nic nie dziwi, co najwyżej odraża, a czy nie ma jakiegoś prawa, jakiejś etyki zawodu i tego właśnie ?

pomijam głupoty z tzw celebrytami, bzdurne informacje, czy zdjęcia, na które chyba nie ma siły, ale czy informacje dotyczące gospodarki, prawa, wszelkiego rodzaju technicznych, czy technologicznych kwestii nie powinny być podparte dowodami, czymś na czym osoba pisząca powinna móc sie oprzeć ?
czy wystarczą spekulacje z prawnego punktu widzenia ? czy prasa jest ponad prawem nie ma żadnych instrumentów kontroli rzetelności, czy tylko już nam się nie chce w tym zalewie ?

no wiem, głupie pytanie, wszak plotka może zniszczyć komuś zycie odpowiednio nagłośniona, a odpowiednio długo powtarzane informacje o np choćby kryzysie oczywiście go wywołają, bo przecież wszędzie w tym mechaniźmie jest człowiek

cóż może mieć w głowie taki dziennikarz, wywrzeszczający swoje 5 minut, w ich świecie ciekawe czego miarą to jest

Mati · Gość

ws

w takim razie niezwykle rzadko ww zapisy znajdują wg mnie odzwierciedlenie w rzeczywsitości, ale to mnie nie dziwi, tego jakoś tam byłam świadoma, mnie dziwi, że ktoś chce być takim właśnie "dziennikarzem" i co więcej, przypuszczam że znajduje to właściwym

ws

zdarza mi się też pomyśleć, cóż to znów nasz parlament zmalował, jakąż to ustawę ustawił, że potrzeba odwrócenia uwagi publicznej w danym zakresie

Mati · Gość

Dziennikarze tak zwani 'wolnomyśliciele' nie są 'w cenie'. Każda redakcja ma swój kierunek działania, swoją filozofię.... i polityczną. Właściciele koncernów medialnych uwikłani są w różne interesy, różne znajomości a mając w rękach taką władzę, jak media siłą rzeczy kierują informacją, tak żeby nie zaszkodzić a wspomóc opcje im sprzyjające.. najczęściej finansowo.
Albo jako dziennikarz dostosujesz się do linii redakcji, albo nie masz na co liczyć.
Kodeks dziennikarski jest piękną odą do moralności, szkoda tylko, że pieniądze i władza i lęk o pracę potrafią pozbawić każdego biedaka najmniejszych skrupułów. Najlepsze jest to, że każdy z tych ‘rzetelnych’ dziennikarzy ma swoją historię, ma swoje wytłumaczenie, które pozbawia go ewentualnych wyrzutów sumienia a z czasem taki dziennikarz zapomina czym sumienie i poczucie przyzwoitości jest..

ws

to jak wiekszość ludzi, świadomie mówię większość, a nie wszyscy

Pasztet

Nie wiem, czy to kwestia etyki dziennikarskiej. To raczej kwestia tematyki narzucanej przez redakcję. Jeśli format programu informacyjnego jest taki, że 80% czasu ma być o polskim szambie politycznym, to tak właśnie jest i dziennikarz jedzie pytać tego czy innego polityka o murawę na stadionie, czy o dach, choć gówno politykom do tego. Ale format rzecz święta.

Ale publika chyba chce takiego dziennikarstwa. Ludzie lubią czytać takie teksty, z którymi się zgadzają. A że nikt nie ma odwagi pójść pod prąd...
Media to biznes jest przede wszystkim. Można sobie robić ambitnie i po bożemu, ale jak kilka ważnych parametrów siądzie, to się reklamodawcy odwrócą. A nie każdy siedzi na ropie i może sobie robić telewizję dla przyjemności (aljazeera) olewając to, czy będzie miała zysk, czy nie.

Mati · Gość

..dlatego zawód Dziennikarz kojarzy mi się bardziej ze zwykłym 'rzemieślnikiem pióra' (co brzmi i tak nad wyraz zacnie) sucho wykonującym zlecenie, niż piewcą prawd i wartościowych mądrości ludowych... chyba, że mądrości te sprowadzają się do zwykłych tanich plotek.

ws

ja zaś uważam, że to kwestia ludzka i żadne tłumacznie typu pieniądze mnie nie biorą

Formalny

Jak się okazuje, mamy taki sam pogląd na rzetelność i poziom fachowości dziennikarzy. Niestety, czasy gdy pisali dziennikarze o znanych nazwiskach minęły chyba już bezpowrotnie. Jak napisał Animal, w zasadzie można poważnie traktować jeszcze wielu dziennikarzy - komentatorów biznesowych - giełdę itp. Reszta ma nawet problemy z poprawna polszczyzną, a fachowości nawet za grosz. Co do etyki dziennikarskiej, pełną rację ma moim zdaniem Dziad... Niestety.
Z moich doświadczeń jednak muszę przyznać, że przez dłuższy czas, raz w tygodniu, pisałem felietony dla jednej z gazet. Nie narzucono mi żadnych ograniczeń, niczego nie sugerowano. Od razu wyjaśniam to pozytywne zjawisko: była to gazeta kanadyjska...