po 30-tce

Pasztet

Są jeszcze tzw. niezależni dziennikarze. Oprócz tego, że są niezależni (to chyba chodzi o to, że mało zarabiają) łączy ich jeszcze fakt, że wszyscy trzymają jęzory w tej samej dupie.

Mati · Gość

ws

wszyscy za coś żyją, a nie wszyscy gotowi są iść na wszelkie kompromisy z diabłem, który jest w nich

Mati · Gość

a jaki to kompromis?
że nie napisze całej prawdy?
prawie jak w małżeństwie.. więc samo życie
że odrobinę 'nagnie' fakty umiejętną szermierką językową?
jak w biznesie.. i religii
że ujawni kolejną aferę?
jak w Sejmie..
a to, że ktoś przy tym ucierpi.. napisze się sprostowanko i po sprawie.

Tego uczą na studiach.. jak napisać, ale nie napisać, albo odwrotnie.. jak nie napisać a jednak napisać..

WS.. dzisiaj większość paktuje z diabłem nie widząc w tym nic złego, nie wiedząc często nawet o diabła istnieniu..

Mati · Gość

i na koniec już, fragment:

(...)Nie liczy się ideologia, liczy się pomysł na pokazanie siebie. Dobra kampania medialna jest połową sukcesu. Faktem jest, że ludzi nie interesuje, co politycy mają do powiedzenia, tylko to jak się prezentują. Większość społeczeństwa nie ma pojęcia o programie kandydata, nie mówiąc już o programie partii. Wszystkie informacje czerpią z mediów, którym też wierzą myśląc, że są one obiektywne.

Przejdźmy teraz do polskich realiów. Wybory prezydenckie w 1995 roku i wygrana Aleksandra Kwaśniewskiego. Sukces zawdzięcza Seguelowi, który wykreował kandydata w stylu podobnym do Clintona. Kwaśniewski pokazywany był jako przystojny, uśmiechnięty gentleman w niebieskiej koszuli. Przy kimś takim Wałęsa, który w tym czasie odczuwał już nieprzychylność mediów nie miał szans

Jednak w naszej rzeczywistości środki masowego przekazu nie radzą sobie tak dobrze z kreowaniem wizerunku jak media zachodnie. Najbardziej widoczna jest rola mediów w kształtowaniu wizerunku przewodniczącego Samoobrony, Andrzeja Leppera. W jego przypadku potwierdza się teoria, że nie ważne jak, ważne żeby mówili. Lepper od początku pokazywany jako przygłupi rolnik awanturnik ku zdziwieniu wszystkich nie przegrał politycznie, a wręcz odwrotnie. Medialna nagonka, mająca na celu zniszczyć przewodniczącego nie udała się. Skoro nie można zniszczyć konkretnego polityka, mass media zaczęły niszczyć partię. Ujawniając potknięcia członków, ich niewiedzę, czy niemedialność chciano pogrążyć Leppera. Okazało się jednak, że jest on niezatapialny - prawie jak Titanic. Uparte przedstawianie go jako polityka nieznającego się na sprawach międzynarodowych i na polityce w ogóle, przedstawianie samych negatywnych informacji o Samoobronie, pomijanie programu partii, którego niektóre punkty godne są uwagi i rzeczywiście mogłyby wpłynąć korzystnie na rozwój Polski ma konkretny cel.

Niewyobrażalne jest, że ktoś, kogo media chcą zniszczyć wciąż jest popularny. Misterny plan negatywnej propagandy nie działa. Niby udało się stworzyć wizerunek aferzysty, który poza hasłami nie ma żadnej alternatywy. Ale czy społeczeństwo dało się tak zmanipulować i znienawidziło Leppera? Biorąc pod uwagę 11% poparcia w ostatnich wyborach prezydenckich, chyba nie.

Odchodząc od tematu telewizji chciałabym zwrócić uwagę także na prasę. Prasę, która to sugerowała wygraną Tuska jeszcze przed wyborami. To on zajmował główne strony w gazetach, krzyczał z okładek tygodników. Tym razem kandydat popierany przez media nie zwyciężył, bo przeciwnik miał silniejsze grono zwolenników. Tylko że wyraźnie widać jak bardzo istotna jest rola mediów w kreowaniu polityków. Jak duży wpływ na ich pozycję ma sympatia, bądź antypatia środków masowego przekazu. Owszem, zdarzają się wyjątki tj. Lepper, czy Kaczyński. Ale jak mówi przysłowie - wyjątek potwierdza regułę. Przeciętny Kowalski nie weryfikuje otrzymanych za pośrednictwem mediów informacji. A to one kreują jego poglądy i opinie. Tym sposobem, jeśli media nie akceptują pana X, Kowalski też go nie zaakceptuje.

ws

wszyscy, jak mniemam, kwestia granic, im więcej się przekroczy, tym dalej w las, tym łatwiej i trudniej zarazem, nie ważne czego ucza, co mówią, czego chcą, ostatecznie to zawsze ja zostaję ze sobą i swoim postępowaniem, to w końcu ja płacę, dlatego ja decyduję ile, inni też decydują, czasem mniej lub bardziej świadomie, ale zawsze jednak tak

flykiller · Gość

Jestem w stanie osobiście zweryfikować niektóre medialne doniesienia dotyczące zdarzeń, co do których posiadam wiedzę większą niż przygotowujący materiał dziennikarz.
Często materiały te są tendencyjne, pełne kolokwializmów i błędnie użytych sformułowań (powiedzmy, branżowych), co skutkuje różnymi przeinaczeniami. Szczególnie źle wypadają, pod tym względem, media lokalne.

W innych sprawach, jeśli mnie zajmują, "weryfikacja" polega na zapoznawaniu się ze zdarzeniem z kilku różnych źródeł, porównywaniu zawartych tam informacji i wyciąganiu wniosków.

W każdym przypadku przyjmuję głos z mediów z dużą dozą ostrożności i nie formułuję na tej podstawie żadnych kategorycznych opinii.

ws

kopromis z własnymi zasadmi, sumieniem, własnym standardem jakości ? można jeszcze trochę dodać

lulka

Mati · Gość

Pasztet

A ja mam trochę inne zdanie. Na ASP też kształci się artystów, ale 95% absolwentów będzie pracować na rynku komercyjnym, często dogadzając najgorszym gustom (różne a la Kossaki, czy inne landszafty).

Pasztet

Zbytnia demokracja i za duża siła nabywcza plebsu. Oto główna przyczyna

lulka

Pasztet

Ale dlaczego się tym przejmujesz? Oglądanie wiadomości w TV, czy zaglądanie do codziennych gazet nie jest obowiązkowe. Nawet jak wszyscy zaczną mówić, że skandynawskie kryminały są świetne, to nie oznacza, że muszę po nie sięgnąć. Wybór istnieje. Wystarczy używać mózgu, a nie tylko łykać to co podetknięte pod nos.

Naoglądałaś się jakichś filmów i się przejęłaś. A świat zawsze był taki: plebs lubił oglądać walki gladiatorów, bebechy na wierzchu i lubił wiedzieć kto się z kim bzyka. Tylko, że kiedyś plebs był nazywany plebsem, a niestety teraz został upodmiotowiony i jest nazywany mainstreamem

lulka

Pasztet

Teraz to już spirala bez wyjścia. To tylko skutki socjalnych modeli państw, solidaryzmów społecznych i innych utopijnych bzdur. Chcieliśmy oszukać naturę, która skazuje słabych na pożarcie. No to teraz mamy klops.

flykiller · Gość

illunga

I informacja i kreacja. Informacja stanowi punkt wyjścia. Później się ją okleja domniemaniami, dywagacjami, luźnymi skojarzeniami i retorycznymi pytaniami rzucanymi niby od niechcenia, niby "właśnie panu redaktorowi na myśl przyszło". Później są wypowiedzi ekspertów, jeszcze później "ekspertów", bo trzeba dziurę w programie czy szpaltę czymś wypełnić. Następnie wywiad z panią Kazią z bazarku, w myśl zasady " Co społeczeństwo sądzi na ten temat".... i z byle czego tworzy się NEWS. Jeśli jest to sezon ogórkowy to można temat wałkować spokojnie przez czas jakiś, tworząc wariacje i tematy-córki.
To jest straszna machina. Wystarczy długa, całodniowa podróż i słuchanie jednej stacji radiowej. Obserwacja przepoczwarzania się informacji pierwotnej jest czymś, co włos na sztorc stawia.
Da mnie ważna jest informacja. Nie interesują mnie komentarze, czy cudze tłumaczenie mi jak mam czytać tekst.

lulka

Formalny