po 30-tce

anmario · Gość

Mam nadzieję, że to będzie popularny temat

ribka_pilka

Że hyyyyyyyy?

Aproxymat

Chodzi o boks?

ribka_pilka

Indian Summer

ludka

Katuje ryja !!!!!!!

hmmm ... czyli pali i pije ? Tongue out (1)

ribka_pilka

anmario · Gość

Mii

Ale żeby w Pałacu Kultury katować ryja? d'oh!

Może chodzi o deklamację? Think

anmario · Gość

Mii

Zatem zamieniam się w ucho Angel

anmario · Gość

To lepiej się połóż i jutro stań się uchem. To może trochę potrwać. Ale nic, noblesse oblige, zabieram się do roboty.

Mii

Zapowiada się interesująco...no w każdym razie na pewno zagadkowo Anxious

idę zamieniać się w ucho a Tobie życzę spokojnej pracy

livia

Ryja ma świnia, więc pewnie chodzi o jakieś wyroby garmażeryjne

taki np.:
ryjek w galarecie
albo jęzor smażony
względnie flaki albo dudki Think

.... ale to chyba lepsze wołowe Think

ribka_pilka

anmario · Gość

Jest siódma czy ósma rano, właśnie się obudziłaś. Prawie od razu przypominasz sobie, że ktoś, kogo ostatniej nocy przyklapiszyłaś za słowo jest Ci coś winien. Jeszcze śpiąca podchodzisz do kompa i w pasek adresu przeglądarki wpisujesz "trzydziestki.pl". Kilka kliknięć myszą przenosi Cię do świata, który stworzyłem. Zapraszam.

"Bo wiesz Waldziu... Ten świat na trzeźwo jest nie do przyjęcia". Cytuję z pamięci, ale rozmawiałem z tym filmem tak wiele razy, że bez odwoływania się do Google mam podstawy sądzić, że przekazuję to wystarczająco precyzyjnie. Długie i kręte ścieżki prowadzą od "Psów" do Pałacu Kultury, ale ja przeszedłem je tam i z powrotem wiele razy. Dzisiaj poprowadzę tą drogą Ciebie.

Wiele lat temu, będzie pewnie ze trzydzieści, ktoś zaskoczył mnie pewnym, trudno akceptowalnym, ale dość dla mnie atrakcyjnym rodzajem mądrości. Powiedział: "Kiedy słyszę słowo kultura odbezpieczam rewolwer". Ku swojemu rozczarowanu wkrótce później oświecono mnie, że wypowiedzenie tych słów przypisuje się Goebblesowi.

W moim realnym życiu, tutaj, jestem znany z wyrażania różnego rodzaju wątpliwości co do tak zwanych "prawd absolutnych". Paradoksalnie nie wynika to z mojej niewiary w ich istnienie, wręcz przeciwnie, przez całe życie próbuję je znaleźć albo sformułować. Ale zawsze kończy się tak samo: ja, wypijana ze szklanki wódka, a w tle ruiny czegoś co udawało Prawdę. I po tylu porażkach sądzę, że znacznie rozsądniejsze byłoby zajęcie się czymś znacznie prostszym. Szukaniem św. Graala albo inicjatorów światowego spisku godzącego w miłośników twórczości Dody czy chociażby całkiem już trywialnym szukaniem Eldorado.

Bo tak naprawdę, to ja tylko się śmieję. Śmieję się z obietnic składanych przez kolejnych premierów, śmieję się z wiary w Boga, śmieję się z kultury i śmieję się ze śmierci. Śmieszy mnie dosłownie prawie wszystko, chyba jestem postrzegany jako człowiek dość wesoły w sumie. Ale nie jest to wesoły śmiech.

Ludzie od zawsze mieli tendencje do wznoszenia pomników, mauzoleów i do do gloryfikacji wszelkiej rasy miernot. Może dlatego muzułmańska wiara zabrania tworzenia portretów Mahometa, a co ciekawe i w znanym na wyrywki przez 95% polskich katolików Piśmie Świętym są tego rodzaju zastrzeżenia. Może dlatego, że prawda jest taka, że nic świętego nie istnieje tak naprawdę. Że każdy, kto chce kierować się w życiu dobrem, prędzej czy później musi obliczyć rachunek: "ile razy musiałem zrobić źle, by wyszło dobrze". Ten rachunek rzadko albo nawet nigdy nie wychodzi na korzyść. Zaświadczają o tym liczne groby ludzi, których życie wpisano w rubrykę "do zapłacenia". Prawdziwa świętość, tak jak ja ją rozumiem, jest dla człowieka nieosiągalna. Dlatego być może ktoś mądry próbował ostrzec ludzi przed próbą jej portretowania. Bo to niemożliwe i mylące.

Ja jestem już dość stary. Już nie ma we mnie gniewu. Przeczytałem i przyjąłem do wiadomości tezę Kirsta, że jedyne czego potrzebują Niemcy to twardy but, który skopie im dupy i, że tylko taki kontakt z niepojętą dla nich wielkością umocni ich wiarę w nieomylność autorytetów. Chciałbym spotkać Go kiedyś w innym, lepszym świecie i strapionego upadkiem własnego narodu pocieszyć - nie Niemcy, wszyscy ludzie mają tak samo. Od prawieków, od zawsze, zamiast szukać wyższych wartości w sobie, próbują odgapić je od innych. Ale zanim przyjdzie odpowiedni czas śmieję się, a precyzyjniej mówiąc - uśmiecham się.

Bo dla mnie to i tak tak, jak w tej anegdocie z zającem, który chciał by bocian nauczył go latać. Opowiem ją dla tych, którzy nie słyszeli:

Pewniego razu zając poprosił boćka:
- Boćku, ty tak pięknie latasz, nauczysz mnie?
Bociek wzrusza ramionami
- Czyś ty zając ocipiał, przecież nie masz skrzydeł, jesteś zającem, nie dasz rady polecieć
- Ale boćku, ja bym tak chciał... Proszę, naucz mnie.
Zając tak błagał, że bocian w końcu ustąpił
- Dobra, nauczę cię, rób dokładnie to co ci powiem
- Świetnie boćku - zając się ucieszył - to co mam robić?
- Widzisz ten wieżowiec? Zasuwaj tam i wjedź windą na ostatnie piętro. Potem wyjdź na dach, ja tam podlecę.
Po jakimś czasie zając jest już na dachu. Podlatuje bociek a zając niecierpliwie pyta:
- no jestem już boćku, i co dalej?
- teraz podejdź do skraju dachu.
Zając stanął na skraju dachu i indaguje:
- no podszedłem i co dalej?
- teraz rozłóż ręce tak jak ja skrzydła.
- no już boćku, i co dalej?
- no i zrób krok do przodu i mocno machaj rękami.
Zając postąpił do przodu po czym jak kamień spadł na dół, na sam beton. I leży bez życia na tym betonie i jak to zwykle bywa u śniętych zająców opadła mu warga odsłaniając piękne, białe zęby. A zaniepokojony bociek sfruwa na dół, krąży nad nim krąży, w końcu ląduje i mówi:
- Ty się kurwa zając nie śmiej, tyś zdrowo pierdolnął.

Jak zwykle wyszło outoftopic, a może i nie, nie wiem. Idę spać, buziaki dla wszystkich, którzy to samo mają dla mnie.

ribka_pilka

bea.ta

anmario
Jeśli to co napisałeś nazywasz "katowaniem ryja" to kontynuuj..... katując go codzień.

Chciałabym tak składnie pisać po owym zagadkowym "skatowaniu ".

lulka

Aproxymat

Może dlatego, że nie piję, trudno mi coś składnego napisać.