po 30-tce

Poldek

Wydaje mi sie ze jest juz w kinach. Od dzisiaj Blue_Light_Colorz_PDT_02

W Wawie w Cinema City Sadyba, Kinoteka, Luna, Wisła, Muranów...

ps. z filmweb:
Twórczość Rodrigueza, amerykańskiego muzyka folkowego, była mało znana w jego rodzinnych Stanach, ale niezwykle popularna w Afryce, choć o samym tajemniczym muzyku wiedziano tam niewiele.

Gdzie on był "folkowy"???? Brick wall

I od kiedy RPA to cała Afryka... Brick wall

Pasztet

szb

Być może. Ja nie doglądałem do. Wiesz Animal, każde dzieło powstaje na podwalinach czegoś i społeczeństwo też podświadomie i świadomie działa w poczuciu tego jaki jest dzisiejszy świat i otoczenie. Czyli jest papka z naciskiem na dno bagienne. Że kompilacja taka. Hmm. Czasem może nie trzeba się doszukiwać arcydzieła w zwykłej opowiadance.
No ale nie będę bronił bo nie widziałem. Tak sobie pozwoliłem wtrącić.

Muszę to doglądnąć.

A tymczasem ostańcie z Bogiem.

Kilo OK

Widział ktoś Syberiadę Polską?

Pasztet

Widziałem. Dzisiaj jak nas w południe z Luzztra wypierdolili prosto na śnieg.

Kilo OK

flykiller · Gość

Obejrzałam "Django" i po tylu euforycznych recenzjach jestem lekko zawiedziona.
Po pierwsze, za długie.
Po drugie, skrajnie niewiarygodne (bajda, tyle że z krwawymi farfoclami).
Po trzecie, chyba mi się Tarantino i jego tricki opatrzyły (bo i ten słynny specyficzny humor i te krwawe farfocle jakoś mnie nie ruszyły).
Po czwarte, muzyka, owszem, fajna, ale filmu nie ogląda się dla muzyki.
Po piąte, Leonardo mnie nie zachwycił (Foxx też nie, już bardziej Waltz), a poza tym, to niemoralne, żeby czterdziestolatek miał cerę jak pupa niemowlęcia Angel

Chyba już bardziej podobała mi się, oglądana ostatnio, historia z trzema laskami, które dają wycisk samochodowemu mordercy.

letnisztorm

Ja obejrzałam "Chińczyka na wynos" w sosie argentyńskim, z posmakiem włoskim, z krową w tle.

Film bez efektów, wartkiej akcji, spokojny o ludziach, przyjaźni, miłości. Z morałem ale nie takim nachalnym jak to zwykle w amerykańskich filmach bywa. Co najważniejsze mimo tych wszystkich "braków" film oglądało się bardzo dobrze, nie nudził.

Główna postacią jest właściciel sklepu z żelastwem, zwyczajny, nudny, samotny, główne jego zajęcie to liczenie czy nie brakuje gwoździ w paczkach i wycinanie z prasy notek o dziwnych przypadkach bezsensowych śmierci.

Jedyną osobą, która widzi w nim coś niezwykłego to pewna kobieta.......

Pasztet

Trafiłem w końcu na Życie Pi w wersji z napisami. Nie rozczarowałem się. Oskary za zdjęcia i efekty specjalne całkowicie zasłużone. Trochę tylko sceny na oceanie trąciły animacją, ale kilka ujęć plantacji herbaty wokół Munnar pokazywało dokładnie to, co pamiętam - tam można siedzieć i gapić się godzinami na bajecznie zielone pagórki.
Ktoś coś wspominał, że film pokazuje prawdziwe życie w Indiach... No cóż, gdzieś pokazuje się osoba, która sprząta miotłą ulicę - a to nie ma nic wspólnego z ulicą w południowych stanach Indii, raczej wręcz przeciwnie

Ale generalnie warto, choć film jest okrojony z okrucieństwa na tyle, żeby mogły na niego wejść dzieci, co nieco wypacza grozę przebywania z tygrysem na jednej łódce.

l

flykiller · Gość

Nie wiem, z jakiego powodu miałbyś się wyśmiewać, ale wystarczą mi te dwa słowa: "o niczym".
To jest bajda opowiedziana dla samej bajdy. Nic nie jest w niej wiarygodne - ani łowca głów, który za wspólnika (po co mu wspólnik, skoro radził sobie bez) wybiera sobie akurat czarnoskórego (chyba, żeby bardziej zwracać na siebie uwagę), ani ta ckliwa love story (jasne, łowca głów nie ma co robić, tylko szukać cudzych bab i narażać dla nich życie), ani scena, w której ni stąd ni zowąd, de facto, morderca (łowca głów) postanawia oddać życie w obronie wyznawanych przez siebie wartości, ani czarnoskóry mściciel z wielką siłą przekonywania. O masowej jatce, w której bohater załatwia kilkunastu chłopa sam wyszedłszy z niej bez draśnięcia nie wspomnę, bo to akurat stały element co drugiego filmu akcji.

Ja nie mówię, że to jest zły film. Dobrze się go oglądało, ale spodziewałam się czegoś lepszego.

l

Kewa

letnisztorm

Ze wszystkich stron upadek cywilizacji

.

Pasztet

No cóż, ferie się skończyły Hyhy

flykiller · Gość

l

tez nie chce mi sie duzo gadac, ale podwaze dla przykladu pierwsza z brzegu teze:

letnisztorm

Cors, może gdybyś przygruchał sobie wspólnika mógłbyś rozkminiać dwa razy więcej wypowiedzi na forum Anxious

. Tylko pewnie satysfakcja trzeba by podzielić na dwie części .

Jayin

Życie Pi mnie znudziło. Piękne zdjęcia. Ale chyba nie jestem "targetem" dla tego typu historii.

Co do "Django" - to o tyle był "nowością" u QT, że cały film "podążał" non stop tylko za jednym (dwoma) bohaterami (zwykle Tarantino lata w filmie od bohatera do bohatera i między wątkami, jak królik po polu sałaty).

"O niczym" - pewnie dlatego, że fabuła jest tak prosta. Jak wszystkie filmy "o zemście". Jest bohater, jest powód zemsty (w 95% to rodzina bohatera), jest zemsta.

Proste też, bo w filmie nie użyto (ponoć) w ani jednej scenie komputerowych efektów, żeby "u-hollywood-czyć" film. Zamiast realistycznego ujęcia scen (zwłaszcza tych "krwawych") - surrealistyczne. Dłużyzny - to już akurat "zabieg celowy" u QT (tzw. "zasada gumowej taśmy" jakkolwiek to brzmi

- rozciągać w czasie scenę, naciągać, wstrzymywać akcję... i puścić, nagle). Ale to też nie każdy lubi ten typ pracy ze scenariuszem (mi się to podoba, ale wielbiciele szybkich akcji będą na pewno znudzeni - np. rozmowami przy stole).

Tyle o "technice"...

A "O czym jest film?"...
Już pisałam - że jak się odejmie wszystkie te ozdobniki, litry krwi, sztuczki filmowe QT, twarze aktorów - i zostawi tylko "pestkę", to zostaje dość ponura historia o czasach niewolnictwa w Ameryce. O tym, jak traktowano czarnoskórych. I to, co podaje ludziom QT dość lekkostrawnie w "niby płytkiej" historyjce o murzyńskim kowboju z Teksasu - tak naprawdę jest bardzo niefajnym kawałkiem historii, zupełnie nie wymyślonej. Podejrzewam, że wiele takich historii miało miejsce w tamtych czasach ("uwolniony" niewolnik próbujący ocalić swoją rodzinę z niewoli, czy też czarnoskóry uciekinier mszczący się na białych "panach")

Podobnie w "Bastardach wojny" zrobił (Tarantino). Tez niby śmiesznie, surrealistycznie, prostacko czasami i krwawo do upadłego - a jak się obedrze tę filmową skórkę, to pod spodem zostaje też ponury temat wojenny.

letnisztorm

To jest właśnie fajne, każdy widzi coś innego, bo ma inny punkt wiedzenia i inny kąt patrzenia. Zupełnie bezsensowne jest tłumaczenie co poeta miał na myśli wg. jednej przyjętej metody. To nie podstawówka, gimnazjum., ani katedra filmoznawstwa żeby wgryzać się w głębsze sensy i przesłania.

Dla mnie Django, tak jak pisałam wcześniej, to film o mocy słowa i kultury osobistej. ( no fakt dla niektórych to może być absolutna abstrakcja), o przełamywaniu stereotypów też.

Mój kąt patrzenia ma alergię na propagandowe amerykańskie klimaty antyrasistowskie, Jestem dumny, bo jestem Amerykaninem, bo wyzwoliliśmy niewolników, a co sami się zakuli w łańcuchy, przypłynęli na plantacje i zmusili do niewolniczej pracy? Łaa ale wojna po to wybuchła żeby ich uwolnić, jasne. Właśnie dlatego mam opory żeby nowe wielkie dzieło obejrzeć czyli Lincolna Think