po 30-tce

rosegreta · Gość

Po co słodzić ponownie, one są juz słodkie, bo raz były zasypane cukrem,
Poza tm to mój wypróbowany przepis, a wiśniówka jest naprawdę pyszna, ma odpowiedni kolor i zapach.
Pochwalę się, ze ma setki przepisów, nie każdy jednak wypróbowany. Podaje te, które już przetestowałam i udoskonaliłam.

Gość

Aj waj!

To nie wiśnie mają być słodkie. Słodki ma byc likier z wiśni...
Proces odwrotyny.

Likier z wisienek to zasadniczo cukier którym zasypuje sie nasiaknięte uprzednio alkoholem owoce. A ten za przyczyną słoneczka i ciepła w przedni trunek się zamieni. Z miłością ma być kilka razy dziennie potrząsany by cukier wisienki oblepić mogły fajniej i co trzeba z nich wyciągnąć i w gęsty likierek się zamienić.

A taką ilościa cukru wisienki zasypać należy, która to do skutku odsączy wisienki całkowicie z tego co dobrego nabrały podczas procesu wyrobu wódeczki. Zjadac wisienek nie POdobna w żadnym towarzystwie, bo to co z nich zostało to jak wysuszona mumia egipska.

To jest wydaje mnie się na POdstawie wieloletnich praktyk istota sprawy likieru który od wieków moja familia czyni. Na bazie produktu ubocznego wódki wiśniowej, która ta męskiej częsci radość czyni, likierek żeńskiej części ostawiając w karafeczkach w kredensie łaskawie.

Gość

Alasz

-litr spirytusu,
-0,5 litra wody miodem porządnie osłodzonej, koniecznie lekkim, jasnym, kwiatowym. Tak na oko z sześć-siedem dużych łyżek miodu.
-Trzy łyżki stołowe lub więcej kminku rozetrzeć nie specjalne na miazgę, lub w młynku nie za mocno rozbić.
-dodać z dwie łyżeczki małe anyżu roztartego lub w całości,
-cynamonu kory kawałek i może lecz nie musi goździków ze trzy.
-skórki cytrynowej niewielką ilość zetrzeć, można też w innej wersji pomarańczową skórkę zastosować.

Wszystko to razem do gąsiorka i w ciemne miejsce gdzie stała pokojowa temperatura ciągle bywa odstawić. Na kilka tygodni czsami trząchając.
Gdy klarować się zacznie przefiltrować i jeszcze POtrzymać całość w gąsiorku aż osiądzie możliwy jeszcze osad i delikatnie do butelek POzlewać.
Klarowanie kilka razy możliwe, więc dla mistrzów nalewek z cierpliwścią nadzwyczjną trunek POlecany.

Pije sie to w kieliszeczku z grubego kryształu misternie ciętego, uprzednio schłodzonym właściwie, a sam trunek temperaturę POkojową dla woni przedniej posidającym.

Piekielnie mocny trunek, ale dla miłośników mniejszej zawartości procetów, POlecany z wodą źródlaną w szklaneczce rozcieńczonym będąc.

Mawiają że dobry Alasz jest lekarstwem na całe zło tego świata...

A dobry, oj dobry!

rosegreta · Gość

Gość

nie wiem czy wiesz, ale Jarzębiak nie jest osiągalny. Był produkowany przez Polmos w takich kwadratowych buteleczkach jak Krupnik lub piersiówkach.

Nie ma.

Masz moją wdzięczność jak masz jakić dobry przepis ma Jarzęnbiaczek jako wódeczkę.

Te netowe i nowości i jakieś słabe namiastki sklepowe w większości nie są namiastką tego co pamętam jako Jarzębiak.

U mnie w domu jakoś nie robiono Jarzębiaku. Były próby ale zbytnio nie komponował z domowej roboty spirytusem. Kupny pamiętam doskonale i sa to dobre wspomnienia

Jak podasz fajny sprawdzony przepis odwdzięczę się Śliwowicą na śliweczkach Węgierkach.

Angel

nudziarz

Sliwowicą.. czy sliwkówką ?
To znaczy alkoholem pedzonym ze śliwek, czy nalewką na śliwkach ?

Gość

nudziarz

sztuka zanika, bo prawdziwa sliwowica na czystych śliwkach jest robiona, bez grama wody, czy jakiś absurdslnych drożdzy.
Czasochłonna i pracochłonna to technologia

Gość

Gość

Ja się zapytam, czy Państwo robicie nalewki, czy wódkę o danym smaku.

Jeśli mogę to ja dodam swoje trzy grosze.

Przy nalewkach nic nie powinno się gotować, czy pasteryzować. Nawet przy produkcji własnego alkoholu do nalewek nie powinno się dopuścić do zagotowania ,,zacieru,,

Owoce obojętnie jakie powinny być zasypane cukrem i poddane działaniu cukru. Uzyskany w ten sposób syrop powinien być rozcieńczany w pierwszej fazie alkoholem o małej zawartości samego alkoholu, a nie odrazu spirytusem, a to tylko dlatego, aby nie zabić leczniczych własciwości syropu z owoców, a owoce kandezywowane w ten sposob można używać do ciast. Po rozcieńczeniu ,,lekkim,, alkoholem syropu, dolewamy spirytus w celu uzyskania nalewki.
Sama nalewka w taki sposób uzyskana ma własciwości lecznicze, a chyba o to tu chodzi jest zdatna do picia minimum po dwoch latach.

Z owocami pestkowymi problem polega na tym, że bo uzyskania syropu do nalewki powinny być pestkowane. Pestki posiadają w sobie szkodliwe dla człowieka związki chemiczne, które psują smak nalewki.

Ja nalewki robie już od kilkunastu lat, a w tym roku pierwszy raz zrobię nalekę z kwiatu lipy.

ribka_pilka

rosegreta · Gość

Gość

ribka_pilka

rosegreta · Gość

nudziarz

Jedna uwaga formalna:
Nalewki są alkoholowymi wyciagami z owoców, ziół etc i żelazną zasadą ich sporządzania jest zalewanie alkoholem samych owoców ( ziół etc ) . Ewentualny syrop cukrowy dodaje się już po okresie pierwszego leżakowania ( zazwyczaj ok 4 - 6 tygodni, choć bywa różnie ) i zlania alkoholu z owoców.
To co opisuje Janusz , to pyszne alkohole, ale niestety z formalnego punktu widzenia nie mogą być nazywane nalewkami a wódkami owocowymi ( czy ziołowymi ) , ktorych zasadą przyrzadzania jest mieszanie alkoholu z sokiem owocowym

Zapraszam do studiowania Ćwierciakiewiczowej

P.S. to co opisuje Janusz to - w farmaceutycznym żargonie - forma maceracji, natomiast nalewka to forma tinctury

rosegreta · Gość

używałam tego słowa podając przepis

Przeciwieństwie pewnie co do niektórych znam znaczenie słowa, bez zaglądania w google.
ale jakoś nie mogę chyba tu z wami istnieć
na tym jednym forum

gdyby nie to, ze administrator odmówił mi usunięcia profilu, penie mnie by tu już nie bylo
w sumie mam jeszcze wybór nie zaglądania,
to takie proste
nie polecę innych lektur

ale tez nie będę się żegnac.

nudziarz

hmmmm....
do milego

Gość

Przykro mi, że zakłóciłem spokój tego tematu.
Ja pozwoliłem sobie napisać swoje trzy zdania jakie mam na temat własnej produkcji nalewek.
Nie chciałem swoimi słowami kogoś obrazić i uważam, ze nie obraziłem!
Ja swoje nalewki robiłem tak jak opisałem i podaję przepis pana Kuronia.

Sposób przyrządzania:

Z dojrzałych wiśni usuwamy ogonki, owoce płuczemy i wsypujemy z małą ilością cukru do butli lub gąsiorka. W osobnym naczyniu mieszamy spirytus (600 ml) z przegotowaną i ostudzoną wodą. Pamiętajmy, że robiąc nalewkę na owocach, zawsze zalewamy je wódką, a nie samym spirytusem. Zalewamy wiśnie płynem, zakorkowujemy i stawiamy w zacienionym miejscu na co najmniej 4 tygodnie, co pewien czas nalewkę mieszamy. Po 4-6 tygodniach dolewamy resztę spirytusu. Wreszcie po 3 miesiącach nalewkę filtrujemy i zlewamy ją do butelek. Zamykamy je i odstawiamy w chłodne miejsce. Wiśnie w gąsiorku zasypujemy cukrem i mieszamy. Po jakimś czasie otrzymujemy syrop, którym możemy posłodzić naszą wytrawną nalewkę albo podawać syrop, jako delikatniejszą i słodszą wersję nalewki dla pań. Prawda jest taka, że nalewka bez cukru się nie karmelizuje. Jeśli ją bardzo posłodzimy, to po dłuższym leżakowaniu nabierze brązowego koloru. W niektórych przepisach zaleca się dodawanie karmelu, na początku procesu robienia nalewki, po to, żeby ją sztucznie postarzyć. Nalewka powinna leżeć około pół roku. Najsmaczniejsza jest wiśniówka na wiśniach nie drylowanych, ale ponieważ po 2-3 dniach z pestek uwalnia się cyjanek, radzę wiśnie wydrylować i osobno na 2-3 dni zalać pestki spirytusem z wodą. Potem płyn zlewamy do gąsiorka z wiśniami, a pestki wyrzucamy. Osobiście pomimo przestróg używam do nalewki wiśni w całości. Nalewki powinniśmy nastawiać przed Bożym Narodzeniem, wtedy możemy pierwszą butelkę otworzyć na Wielkanoc, w międzyczasie ćwicząc silną wolę.

Autor:
Maciej Kuroń

czy myliłem się wielce pisząc swoje słowa o nalewkach?