po 30-tce

Seeni

Cześnik słysząc ruch w pokoju znowu zaczaja się pod drzwiami i zagląda przez dziurkę od klucza

Podejrzana nieco sprawa
Kiedy patrzę na Wacława
to nie widzę w nim Rejenta
rzecz to nieco niepojęta
Milczek seler ma miast nosa
u Wacława sterczy kosa
Rejent chudy i żylasy
Wacek jakiś ogromniasty
Milczek mizernego wzrostu
pozbawiony wprost zarostu
Wacław mocno zaś kudłaty
a na plecach wręcz włochaty
Wielki niby Waligóra
Toż z Golema zdarta skóra!
I u niego taka mina
Przebóg- tak jak u Papkina
Jak tak dłużej sobie myślę
to się jawi w mym umyśle
że te kłaki i ta tusza
i ta pokręcona dusza
i te oczy jak u sowy
takie jak u naszej wdowy
Choć się to z rozsądkiem kłóci
to być może owoc chuci
nasz Wacławek- niepojęte
Muszę spotkać się z Rejentem

Kewa

Podstolina do Klary:

Czego miłe dziecko szukasz?
do roboty nie masz nic?
czy nie czeka cię nauka?
czas już złożyć do snu lic.
My tu sobie gadu-gadu
Jak to bywa wśród dorosłych
nie ma w tym dla dzieci ładu
temat może być zbyt ostry

Seeni

Cześnik zza drzwi mocno wkurzony
Gdzie ich wszystkich diabli wzięli ?
Tylko wdówka się anieli.
Stroszy piórka, waży słowa
A ta Klara to niemowa
Nic nie gada, Mocium Panie
Z tą młodzieżą to skaranie.

Malena

Wacław odrzuca grzywę z czoła gestem profesjonalnego uwodziciela (6 st wtajemniczenia, superintensywne kursy korespondencyjne)

Podstolino pozwól
milczeć Klarze oniemiałej
przez me piękno i wdzięki
w zachwycie skamieniałej

I niech zostanie w pokoju
wszak milcząc nam nie wadzi
a my się tu sprawie znanej
musimy chyba naradzić

Podstolino rozpraszasz
mnie swoim głaskaniem
skoncentruj się na temacie
Klary za mąż wydaniem...

Kewa

Miły mój, slodki Wacławie
Klara jeszcze zbyt młoda
aby można jej rękę
mężczyźnie jakiemuś oddać
Płoche to jeszcze, naiwne
kondom przymierza marchewce
czy, gdy zostanie już żoną
mężowi założyć ją zechce?

Usta w ciup

Aproxymat

Scena 7
Wacław i Podstolina wychodzą a do pokoju, w którym pozostała milcząca Klara przychodzi Papkin.

Poldek

Wchodzi Papkin
O, jest Klara
Czy powiedzieć?
Czy się przyznać, że widziałem?
Shit! Się wyda - podglądałem!
Ale przecież - na mą dusze
Muszę!
Choć beę cierpiał katusze
I z baru przez tydzień nie ruszę
Muszę!

Papkin zbliża się do Klary
Klaro! Pani!
Ty kłamczucho!
Ty szmatława, podła zmoro!
Raz, gdym w gwiazdy mierzył lunetę
Czując w tym dziwna podniete
I spojrzał w Twe okno przypadkiem
(oj, zainteresowany Twem ciałem gładkiem)
Tom ujrzał..rzecz rzadko u kobiet widziana
Klaro! Ty masz jaja!
Jaja wielkie jak granty
Lub jak kule do armaty
Lub jak..jak!
O cholera!
Klaro!
Skad sie u Cię ta rzecz wzieła????

Aproxymat

Scena 8

Milcząca Klara znika. Papkin zostaje sam a odwiedza go Wacław. To w tej scenie pada słynne zdanie o krokodylach (choć Klara domagać się winna krokodyla już w scenie poprzedniej).

letnisztorm

A Rejent znowu w oknie z lunetą Brick wall

Gdzież ten Wacuś mój szlaja.
Co ja widzę ale jaja !!!!!!!!
Papkin kąpielówki swe zakłada
I pompuje zielnego gada !!!!!!

letnisztorm

Biedny Rejent zaczyna się poczuwać jako ta księżniczka zamknięta w wieży .

Jest i Wacek, Chryste Panie,
Trza Go wołać na śniadanie,

Zadał się osesek mój maleńki
Z wątpliwymi Podstoliny wdzięki,
Ta sama pączki ogromne zażera
a maleństwo się głodne poniewiera Not talking

A ta tylko pręży się i stroszy,
Tak się u Cześnika tam panoszy.

Kara to boska, a nie sąsiady
Ach ten Cześnik, szuka zwady.
Towarzystwo pospraszał wątpliwe,
A te baby, jakie leniwe !!!!

Seeni

Cześnik w oczekiwaniu na to, że coś w końcu zacznie się dziać

Straszne rzeczy, Mocium Panie
Co się teraz z nami stanie

Wacław syn to jest Papkina
Matka jego Podstolina
Pod sukienką Klary jaja
Uff...przeklęta cała zgraja
Dodatkowo zaś w basenie
jakieś pławi się stworzenie
Gad to jakiś ani chybi
Wygląd jego nieco rybi
Tylko wielka to cholera
I Papkina chyba żżera
Lał- krokodyl to jest luby
pragnie on Papkina zguby

Malena

Wpada zdyszany Wacław, na twarzy przerażenie, w oczach zgroza, na języku niesmak i ohyda

Ratuj! Papkin! Ratuj! Ratuj!!
pomóż mi jak swemu bratu!!
Zmień ohydy obrzydzenie
które weszło mi w myślenie!!!

Już ci mówię co się stało
co mi do myślenia dało
tylko siędę tu na stołku
lub się oprę na pachołku

Z Podstoliną się migladę
coraz bardziej coraz dalej
namiętności w nas goreje
poczynam sobie ciut śmelej

Obnażyłem jej ramiona
ona cała w róż spłoniona
obnażyłem jej karczycho
i nagle! CO TO ZA LICHO?!!!

W. dramatycznie zawiesza głos

Seeni

Podsłuchujący Cześnik

nie dosyć wlochata
to pewnie parchata
buahahaha

Poldek

Papkin dramatycznie z klombu

Co za lich?Co za licho?
Na Podstoliny wylazło karczycho?

Malena

W drżącym głosem opowiada dalej

Podstoliny ciało białe
w bielizny koronki małe
zwykle pięknie przystrojone
zdradza coś gdy obnażone

Na szyi zaraz przy barku
na jej skórze gładkiej karku
jest widoczne dziwne znamię
które ciągnie się na ramię

To znamię - wzrok mnie nie myli!!!
kształt ma bardzo krokodyli
To krokodyl z paszczą srogą
gapi się z miną wrogą!!!

Wacław zakrywa oczy w przerażeniu!

Poldek

Papkin w klombie aż podskoczył

Gdyby tak ciachnąc szabelką
I bliznę zrobić niewielką
I lekko posmyrać nożem
Można by bestię CIACH!
Wziąc na rożen!

Malena

Wacław ze skowytem dramatycznym. Może osuwać się na podłogę. Albo tarzać w histerii. Albo nie. Może również skamienieć w przerażeniu

Ty nie ciachaj nic Papkinie
bo tu zaraz i ja zginę
lepiej spojrzyj na me ramię
JA
MAM
TAKIE SAMO
ZNAMIĘ!!!!

Poldek

[Papkin pogwizdując nonszalancko zmienia klomb na nieco bardziej zarośniety]

Aproxymat

Scena 9
I oto Wacław opuszcza scenę a zamiast niego pojawia się Cześnik. Papkin wciąż obecny.

Seeni

Cześnik, który w końcu doczekał, do Papkina

Coś Ty taki wnet wyżęty
na bok, na bok sentymenty
Czyś Ty słyszał dziś Wacława?
aż skoczyła mi buława.

Bo co prawda w moim sądzie
biorąc głównie po wyglądzie
Wacek skóra zdarta z matki
Takie, mocium Panie, kwiatki

Pewiem jednak być nie mogłem
Podejrzeniem mym się bodłem
A to jednak prawda szczera
Chyba przyda się madera.

A na boku, mocium panie
takie krótkie mam pytanie
Czyś czasami mój Ty Bratku
nie umoczył w wdowim kwiatku ???

Byłeś Ty kochankiem wdowy?
żądam, żądam Twojej głowy