po 30-tce

illunga

Tak sobie czytam ( nie znałam tego manuskryptu) i mam 2 pomysły ( oba równie pogięte):
- albo jest to rzeczywiście książka alchemiczna, napisana w języku, który zwyczajnie umarł(razem z osobami posługującymi się nim). W końcu nie jest to odosobniony wypadek, bo w chwili obecnej istnieją języki, którymi posługuje się np. już tylko 10-20 osób. I te języki znikną razem z tymi ludźmi.
-albo ( i ten pomysł bardziej mi sie podoba) jest to książka....fantastyczna. W końcu w czasach kiedy powstała też ktoś mógł wpaść na pomysł opisania fantastycznych światów w języku, który wydawał mu się "magiczny" ( a który odczytać mógł tylko on, lub ktoś "wtajemniczony")
Ludzie od zawsze kochają wszelkie tajemne księgi, tajemne przejścia, tajemne mikstury i tajemne organizacje. Może to pozostałość po czymś takim. Jakaś "biblia" czegoś w rodzaju Masońskiego Stowarzyszenia Wielbicieli Przyrody

A że zawartość owego dzieła jest ( delikatnie mówiąc) mało naukowa....no cóż. Na dawnych mapach, kiedy autor nie wiedział jaki ląd namalować dalej, pisano: "Dalej są już tylko smoki"

Jak człek nie wie, to sobie wymyśli d'oh!

A tak wracając do samego manuskryptu. Jeśli to rzeczywiście autentyk, to musiał być komuś i do czegoś potrzebny. Wytworzenie welinu było zabawą dla bardzo bogatych ludzi. A umiejętność pisania i czytania, nie była rzeczą powszechną. Może więc ktoś sobie pisał i rysował, a czytający owo "dzieło" mógł sobie "czytać" cokolwiek mu ślina na język i bogactwo wyobraźni podpowiedziało. W końcu nie każdy finansowo zasobny osobnik ( wówczas), był osobą piśmienną. Ale chęć pochwalenia się posiadaniem "dzieła naukowego" w swoich skarbczykach, mogła być równie silna, jak obecnie chęć posiadania jakiegoś majbacha

Aproxymat

Mam jakąś książkę o szyfrach i tam na pewno było coś o manuskrypcie, muszę to teraz odkopać.

Vindemiatrix

Witam, witam serdecznie!
(Ill, jeszcze raz dziękuję za kartkę 050

)
Cieszę się że Was widzę.
(Lulka, nie zajrzysz tutaj?)
Bardzo cieszy mnie to, że sprowokowałam do rozważań nad tym manuskryptem, a niektórych (Aprox!) do poszukiwań książek
związanych z tematem

Jego zawartość nie jest do końca
tak mało naukowa - pewne rysunki istniejących ciał niebieskich są dość rzetelne - być może twórca miał kontakt z kimś uczonym, a może z grupą uczonych?
Mógł mieć w dodatku wyobraźnię i uzdolnienia artystyczne! Albo po prostu wynajął/zlecił kilku osobom opracowanie takiej "książeczki".
Jeśli tak, pogratulować twórcom wyobraźni i wytrwałości w jej tworzeniu. No i bogactwa. Ill, Twoje pomysły nie są pogięte

Pamiętam że w dzieciństwie uwielbialiśmy takie zabawy
- poszukiwanie skarbów, rysowanie map, przeglądanie tajemniczych ksiąg (jedną z nich był przedwojenny niemiecki atlas anatomiczny Think

) . Stworzyliśmy nawet własny szyfr - proste pismo obrazkowe

...jeśli tak, to mamy prawdopodobnie do czynienia z pierwszą książką z gatunku "science-fiction" na świecie!

Aproxymat

Jak się okazało książkę chyba sobie wypożyczył brat, muszę to sprawdzić. W każdym razie stworzenie tego manuskryptu musiało być ogromnie pracochłonne i nie wiem czy nakład pracy w to włożony nie przekraczał, przynajmniej początkowo, wartości samego dzieła.

lulka

Zaglądam!
Też jestem pełna podziwu dla Ill i własnych ograniczeń.
Uwielbiam książki sf, ale nawet by mi nie zaświtało w głowie, że ich autorzy tworzyli w jakichś zamierzchłych czasach.
Blue_Light_Colorz_PDT_02

Moje zamiłowanie do sf wzięło się właśnie z ciekawosci do takich różnych niezbadanych zjawisk, rzeczy, przedmiotów.
Tzn. najpierw był Lem, potem ta ciekawość.
Do dziś posiadam pokaźny zbiór Denikena i jemu podobnych.
Potem jednak trochę się przebiegunowiłam na rzeczy bardziej konkretne - czyli kosmos. Nie znam nazw gwiazd, ich połozeń itd.
Patrząc na nie zachwyca mnie ogrom Wszechświata, jego piękno i niesamowitość - bo nie mogę go dotknąć, zrozumieć, bo wciąż większość pytań jest bez odpowiedzi. Piszę o tym bo zyskując pewną wiedzę straciłam zainteresowanie dla zagadek o jakiej tutaj mówimy.
Nauczyłam się wierzyć tylko ludziom wiarygodnym, a pisarz czy wątpliwy badacz nim dla mnie nie jest.
Dlatego trudno mi wciągnąć się w tę dyskusję.Z góry założyłam, że nie ma co gdybać skoro wiedza na ten temat jest znikoma, a według znawców żadna. Pewnie książka o tym manuskrypcie bedzie kolejna rewelacja typu "Kod da Vinci"
Jednak z ogromną przyjemnością będę zaglądała na Twój topik i kto wie - może się jednak rozwinę.

illunga

Vinde

Też bawiłam się w tajemne szyfry i "skarby" i "skryta" ( takie kawałki szkła, a pod nimi układanki z kwiatków i listków, które się zakopywało i później pokazywałao tylko tym najbardziej wtajemniczonym)

A teraz na temat.
Jakoś tak się złożyło,że podobnie jak Lu, wolałam zawsze fakty od przypuszczeń, ale....w którymś momencie zaczynają nachodzić nas wątpliwości.
I tak sobie siedzę i myślę i przychodzą mi do głowy różne psie myśli

...A w zasadzie jedna: no bo zobaczcie, jest coś takiego,że mówiąc czy myśląc o ludziach żyjących ileśtam lat przed nami, myślimy o nich z lekką pobłażliwością. Ot tacy nasi przodkowie. Nie znali, nie wiedzieli, nie umieli przewidzieć ...itpd.
Ale przecież tak naprawdę to oni byli tacy sami jak my. Mieli jakieś marzenia, przemyślenia, coś ich cieszyło, coś odkrywali, czegoś chcięli, targały nimi takie same emocje jak i nami.
A że "dekoracje" były inne....A może były lepsze? Co my wiemy? Tylko to, co nam się wydaje,że odczytaliśmy z hieroglifów, glinianych skorup czy listów pisanych gęsimi piórami.
Wnioskujemy tylko na podstawie tego co przetrwało.
A gdyby pewiem wódz rzymski nie spalił biblioteki w Aleksandrii?
A gdyby był bardziej trwały sznurek z którego robiono kipu?
A gdyby ktoś zrył buldożerami płaskowyż Nazca?
A gdyby nikt nigdy nie wszedł do jaskiń w okolicach Cro Magnon?

A gdyby....za tysiące lat w trakcie wykopalisk na ziemiach Polski odkryto jedynie egzemplarz "Trybuny Ludu" i nagranha audycji ojca Rydzyka?
Jak wtedy wyglądalibyśmy w oczach przyszłych badaczy, którzy nic o nas innego by nie wiedzieli?

Dlatego wolę zawsze patrzeć na historię przez ludzi.
Nie zmieniamy się tak bardzo

illunga

I zapomniałam

Vinde, wrzucaj tematy do Uskoku Tektonicznego. Lubię Twoje tematy.A tam będzie łatwiej je odnaleźć. Ja ciągle zapominam o tych imiennych topikach tutaj

Arth

Staniemy sie głupsi od naszych przodków.
Bo niedługo:
- mało kto będzie umiał przejechać 2 ulice bez GPS,
- dodać 25 do 34 bez kalkulatora,
- wyjście bez komórki w kieszeni będzie survivalem,
- umiejętność pisania bez klawiatury będzie rzadka sztuką,
- umiejętność czytania również (obrazkowe systemy operacyjne itp).
Bez laptopa, komórki i GPS człowiek w środku miasta będzie bardziej bezbronny niż małpolud w buszu pomiędzy lwami.

Vindemiatrix

Wygląda na to, że pozostaliśmy bez odpowiedzi. Zbyt mało wiemy o naszych przodkach, a to co mamy lub udaje nam się znaleźć/odkryć, to kilkanaście, kilkadziesiąt puzzli w tej całej układance... najbardziej zadziwia mnie mnogość teorii powstałych w temacie. I nawet cieszy, że dopiero teraz technika tak wydatnie "pomogła" w sformułowaniu tezy, że (być może!) manuskrypt to po prostu "cacko" nie zawierające większej treści.
Bo wtedy jest większa szansa, że nie do końca będziemy ufać komputerom i technice (Ahti, to odpowiedź na Twój post). Nie wyobrażam sobie momentu, gdy wszelkie rozwiązania zagadek przeszłości będą możliwe dzięki "wrzuceniu do komputera" i po krótkim oczekiwaniu na wynik, rezultat znany i przyjęty niemalże bezkrytycznie (no tak się jakoś porobiło...)!
Lu, kiedyś też pochłonął mnie Wszechświat - Ziemia i jej sprawy wydawały się małe i wręcz zabawne wobec tego pięknego ogromu... do czasu gdy natknęłam się na wzmianki o kulturze Dogonów, z pewnością wiesz o czym mowa. Wtedy pomyślałam o ludziach i o tym, co właściwie o nich wiem, o naszych przodkach... i dalej, podobnie jak Ill, stwierdziłam że takie historie też mają swój sens, że ludzie mają sens w Kosmosie

Ok, widzę że chyba staję się enigmatyczna

...miałam jeszcze przecież poprzeć Cię Lu w tym, że korzystanie z wiarygodnych źródeł jest logiczne i najbardziej efektywne - jednak czasami trudno uniknąć tego "informacyjnego szumu" i szybko oddzielić ziarno od plew

Ill, postaram się skorzystać z Twoich sugestii; jednak z moją bytnością tutaj bywa jak ze Słońcem (teraz odnotowuje się jego wzmożoną aktywność), a nie chciałabym nikogo rozczarować...

Pozdrawiam serdecznie. Polki grają z Holenderkami (lecę oglądać!)

lulka

Aproxymat

Pozwolę sobie zauważyć, że

lulka

Aproxymat

lulka

Aproxymat

Och nie... po prostu Wróblewski (i inni) uważają, że nie doceniamy ludzi. W czasie gdy powstawały budowle Majów, które wydają się nam tak tajemnicze, u nas Rzymianie budowali wcale nie tajemnicze akwedukty, drogi i świątynie, dużo bardziej zaawansowane technologicznie i nikt się tym nie ekscytuje za bardzo. Wielu rzeczy nie wiemy, bo nie mamy świadectw pisanych, a przynajmniej pisanych w zrozumiałych dla nas językach. Poza tym w tej książce jest też sporo zabawnych odwołań, np. próba interpretacji Wawelu a la Daeniken

A że odpowiedzi są błędne, to pewne.

lulka

Aproxymat

lulka

Aproxymat

postarzyłaś piramidy Majów o półtora tysiąca lat, to sprostowałem. Ale co tam.
Z tego wszystkiego aż muszę zerknąć do tego Daenikena znowu