po 30-tce

rosegreta

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

uśmiech Niuniusia dla Animy

animavilis · Gość

Prześliczny jest

Czy Niuniuś wykazuje jakieś przejawy przywiązania i sympatii? Sprawia wrażenie, jakby poznawał osoby, lubił z nimi przebywać, komunikuje się jakoś?

rosegreta

Ktoś kiedyś zapytał mnie o to czy Niniuś jest komunikatywny, odpowiedziałam, że ja mówię on słucha

Nie wydaje mi się. Owszem daje się brać na ręce. Chodzi po nas, skarze nam na głowę... czy to samo by robił jakby to był ktoś inny... Podejrzewam, że tak. Przyzwyczajony jest do ludzi, brania na ręce, karmienia łyżeczką. Nie jest to kłopotliwe zwierzątko. Nie potrzebuje jakiś specjalnych warunków. Nie potrzebuje ogrzewania, nie jest płochliwy jakoś. Jeśli jednak pytasz się czy przychodzi na zawołanie jak pies, kot czy świnka morska... to nie.

animavilis · Gość

Aha, to podobnie jak Kubuś. Przy czym Kuba (Teofil) nie biegnie z otwartą paszczą do nieznajomych (w sensie, nie domaga się od nich jedzenia), w związku z czym, mogę mieć tę mierną satysfakcję, że mnie, tylko mnie, poznaje jako swoją karmicielkę

No i nie jest taki śliczny (chociaż zapewniam go, że jest najładniejszym żółwiem w mieście).

rosegreta

N pewno Twój żółw jest przesliczny, nie wątpię w to. I pewnie Cie przeżyje, więc nie będziesz musiała przezywać rozstania.
No właśnie, Rose nadaje znów. A jakoś mnie tak wzięło w ten parny dzień na pisanie. Duchota, brak słońca... może i dobrze bo jeszcze do duchoty doszłaby spiekota. Zwierzęta moje żyją, są zdrowe, choć tak jak mi dokucza im gorąc.
Nie narzekam, wiem, że dziś jest gorąco, parno, a za kilka dni będziemy marznąć i wspominać upalne dni, jak nam było gorąco.
Odechciało mi się pisać, choć zrobiłam sobie herbatkę, odpaliłam laptopa (dawno tego nie robiłam, tzn. nie włączałam w domu laptopa, no chyba tylko po to aby obejrzeć film).
Uleciały mi wszystkie mysli, którymi chciałam sie podzielić.
Chciałam napisać, że kiedyś lubiłam to forum, ludzi tu piszących.
Napisać o tym, że albo menopauza albo tabletki utrzymujące mnie przy życiu powodują, że gorzej znoszę upały niż kiedys.
Choć dożyłam lat, w których zrozumiałam kilka rzeczy. Np. to, że żyjemy w systemie i nie da sie od tego całkowicie uciec. Mimo, że pragniemy wolności ale na wiele spraw nie mamy wpływu. Nie mamy mocy sprawczej. Nie musimy byc idealni, robić czego idealnie, właściwe to nic nie musimy a pewne rzeczy robimy, bo chcemy, mimo, że wydaje nam się, że musimy.
Zrozumiałam, że jak tylko mam ochotę, to mogę cały dzień przesiedzieć w pidżamie, nikomu nic do tego. I wcale nie muszę mieć wyrzutów sumienia z tego powodu, bo wszak to mój wybór i to co akurat chcę robić.
Nad próbuję się skontaktować z dzieckiem we mnie. Zrozumiałam, ze nie muszę czuć lęku przed odrzuceniem. Zrozumiałam, że jestem dość ładna i dość mądra na tyle aby się polubić, siebie i to dziwne dziecko we mnie.
Powoli pozbywam się złości, no bo nie potrzebuję takiej energii.
Choć jeszcze się tli zlość na to, że zniszczono moje ulubione radio- trójkę. I to, że powoli niszczy się kulturę, bo nastają czasy, gdzie nie potrzeba ludzi mądrych, wrażliwych, wszechstronnych a przede wszystkim myślących.
Potrzebni sa wykonawcy.
Trudno mi się z tym pogodzić i żal mi moich dzieci, że w trudnych czasach im przyjdzie żyć, choć kiedyś naiwnie myślałam, że moje były trudne.
Ważne aby jednak znaleźć siebie, ważna jest miłość, przynajmniej dla mnie, miękkie futro mojego kota, dobra książka, zapach wody, odgłosy ptaków, zapach mokrej ziemi po deszczu, zieleń traw, kolory kwiatów... ważne jest życie... A to jakie będzie, tzn. jaka dla nas będzie jakość tego zycia zależy od nas samych. I nie chodzi mi o rzeczy doczesne, choć marzy mi się dom z ogrodem w spokojnym miejscu ( teraz jak nigdy wcześniej, to przez to zamykanie nas). Ważne jest to jak my sie z nim pogodzimy, ze sobą, czy będziemy się buntować, czy odnajdziemy równowagę, spokój w sobie.
Bo ciągle czegoś szukamy, a nie wiemy z czego wynika ta potrzeba.
Jak zrozumiemy potrzebę. nie będziemy już musieli szukać.
Pierniczę, wiem. Nie potrafię pisać.
Zaliczyłam Kult Orbitowskiego, (chyba Anima polecała). Spodobało mi się. Może ciężko mi było wejść w książkę, bo styl mnie trochę drażnił, ale potem nie mogłam sie oderwać. I było mi zarazem żal ich jak i nie. Dziwne uczucie.
Pozdrawiam wszystkich.
Rose z mokrą głową

nudziarz

To Wy jeszce zyjecie ?

A ja pomimo starczej sklerozy jeszce nie zapomniałem hasła ?

I teraz nie wiem.. cieszyć się ze Was widzę, czy puchnąć z nieuzasaadnionej dumy ( się znaczy ze pamietam hasło i te sprawy ) Blue_Light_Colorz_PDT_02

flykiller · Gość

Ja, w każdym razie, cieszę się, że Cię widzę.
Nawet takiego spuchniętego z dumy.

rosegreta

rosegreta

Nie wierzyłam, ze można zapomnieć hasło... W sumie nie zapomniałam, bo udało mi się zalogować po setnej próbie. Ciężko używa się laptopa, łatwiej mi chyba na telefonie pisać. Ostatnio w sieci to tylko odwiedzam sklepy internetowe i strony fundacji pomagających zwierzętą. Uświadomiłam sobie, że gdybym miała do wyboru ratowanie życia kota, psa, świnki morskiej tzn. zwierzęcia a prezesa pis wybrałabym zwierzę, bez zastanowienia. Nawet gdybym miała do wyboru ratowanie dzieci np. Mateusza M. a zwierzęta, choćby to była kura, wybrałabym życie kury. Może jestem złym człowiekiem, ale to przyszło z czasem.
Kiedyś byłam np. wierzącym człowiekiem, katolikiem, byłą wychowanką salezjanów, obecnie, no cóż. Wiary w Boga oraz instytucje kościoła skutecznie mi obrzydzili duchowni, biskupi typu Jędraszewski, Depo, Dec, duchowni typu Rydzyk. Oni nie uczą o bogu, o miłości bliźniego, tych ideałów, które mi próbowano zaszczepić. Tego, ze wszyscy wobec boga są równi, bez względu na kolor skóry, pochodzenie, zasobność portfela itp. Ich bóg to pieniądz, władza a uczą nienawiści do drugiego człowieka. Sortują ludzi na tych słusznych wg ich kryteriów.
Kiedyś brzydziłam się kłamstwem, uczono mnie, że ma krótkie nogi itp. A wszak kłamstwo jest czymś powszechnym, nasz obecny premierem wykorzystuje je w swojej polityce cały czas i tak znakomicie, że nie jestem w stanie nawet dostrzec tego czy on w nie wierzy czy nie... Nie mruga nawet powiekami tak to opanował znakomicie. Pełny podziw, bo chyba nigdy mu w tym nie dorównam, pomimo talentu aktorskiego.
No i tu w necie, nauczyliście mnie, że nie warto być kulturalnym, empatycznym. No bo i po co. Nie warto nawet być miłym, sobą... To dla naiwnych. Bo wszak po co w necie być człowiekiem.... Nie po to się tutaj przychodzi. Dyskusja ? Jaka dyskusja ? Liczy się tylko moje na wierzchu i prześciganie się w inwektywach.
No i czego się jeszcze w życiu nauczyłam...
Kiedyś myślałam, że dziennikarstwo to misja. Dziennikarze są po to aby przedstawić nam szybko fakty, lub pokazać, podzielić się czymś co nam normalnie w codziennym życiu umyka. A guzik. Obecnie dziennikarze prześcigają się w głupocie, nurzają w polityce, w taniej sensacji wszystko dla sławy i pieniędzy. Wykonują zlecenia dla rządzących podobne do płatnych morderców, szukają gówna, które przykleiłoby się do kogoś niewygodnego.
Obiektywizm... Zapomnijcie.
Misja kulturalna telewizji? Zapomnijcie. Durne teleturnieje, show lub disco polo. Kultura na poziomie mura. Już nie dziwię się, że ktoś może słuchać disco polo, bo ktoś kupuje ich płyty. Nie rozumiem tylko promocji czegoś podobnego. Ludzie widzą kto to jest Zenek Martyniuk a nie wiedzą kim był Mietek Kosz choćby... Polacy...
Mogłabym tak wylewać te swoje gorzkie żale, a może rozczarowania... Sama nie wiem.
Choć wiecie co... ostatnio, mam wrażenie, że w partii (nie cierpię żadnych partii, żle mi się kojarzą) PIS ogłosili konkurs na największego idiotę.
Nie macie takiego wrażenia ? Co wypowiedź jakiegoś polityka z partii obecnie rządzącej to muszę przecierać oczy i badać słuch.