po 30-tce

Kewa

Jestem już po pięćdziesiątce i chyba nie bolało, bo nie pamiętam. Odczuwam pewną satysfakcję, bo dwa ugrupowania zaproponowały mi kandydowanie w wyborach samorządowych. To dziwne, bo nigdzie nie należę. Odmówiłam, a teraz wściekam się, że takie szemrane persony kandydują. Myślę, że czas po pięćdziesiątce skończyć z seksem, ekscesami, przebierankami itp., a zacząć zajmować się polityką, albo chociażby stolarką, czyli poważnymi, męskimi (zacierają się różnice płci) sprawami Blue_Light_Colorz_PDT_02

Seeni

rosegreta

rosegreta

W związku z dyskusją na topiku filmowym oraz zbliżającymi się wyborami, przypominam niektórym, że klapki nosi się na stopach a nie na oczach.

rosegreta

Dopadła mnie straszna chandra. Wiedziałam, że prędzej czy później pęknę. To była kwestia czasu. Zawsze jak próbuję dźwigać to co daje los, godzić się z tym co jest i mam a co bymm chciała mieć a nie będę, kiedy aura pogodowa zaczyna działać przygnębiająco łapię chandrę, depresję, doła głębokiego. Fatalne uczucie. Odbiera chęć do działania, odbiera rozsądek i wcale niepotrzeba raka aby czuć się umierającym.
Szkoda, że nie ma na to skutecznego lekarstwa. Choć na pewno wygrana w totka na chwilę pomogła by mi zapomnieć o moim przygnębieniu. Kupiłabym sobie mieszkanie z taresem z którego rozchodziłby się piękny widok. Na którym ha, mimo niekorzystnej aury, przykryta kocem piłabym kawę. A jakby mi się to znudziło udałabym się w miejscw, gdzie pogoda byłaby bardziej sprzyjająca.
Nie za daleko, bo latanie samolotem nie sprawia mi przyjemności. Musieliby mnie w jakiś sposób znieczulić ( alkohol nie działa na mnie akurat).

Seeni

Mam mieszkanie z dużym tarasem z którego rozpościera się piękny widok na pola, krzaczory i stawik. I nie czuję, żebym była szczęśliwsza od kiedy weszłam w jego posiadanie. Owa szczęśliwość zupełnie niezależna jest od aktualnego stanu posiadania, chociaż owszem nawet zakup kaloszków w kwiatki może poprawić samopoczucie. Chandrę masz, bo dopadła Cię melancholia i depresja jesienna. Też ją miewam i szczerze nienawidzę. Z tym można walczyć. Pomaga jesienna herbatka, puchaty kocyk, dobra książka, malowanie obrazków z dzieckiem albo wyrób kartek świątecznych. No i koniecznie wyjazd na najbliższą farmę dyniową. W zeszłym roku wróciłam z takiej farmy z 15 kilogramami dyń różnego rodzaju i całkowicie pozbawiona jakichkolwiek smuteczków. Odczarowało mnie. Może przez te walające się po całym mieszkaniu dynie (?)
Spróbuj. Angel

rosegreta

Nie wiem czy w pobliżu są jakieś farmy dyniowe ale zupę z dyni chętnie bym zjadła.
Jutro jadę do stajni, też miłe miejsce, mimo zapachu. Jest tam nowy nabytek, klacz, która mi się szalenie podoba. Jest czekoladowa z piękną jasno rudawą grzywą. Nazywa się też smacznie, bo Czekolada. Jest na razie nieufna i młoda.
Ogólnie piękna.
Wiem, że posiadanie nie daje szczęścia ale daje komfort i tego czasem mi brakuje. Komfortu finansowego, bezpieczeństwa. To jest dodatkowym moim stresem. No cóż, nie mam szczęścia do pieniędzy ani głowy jak się to mówi do interesów.
Na chandrę mam taki sposób, że po prostu wyszukuję sobie zajęcia. Wtedy nie poddaję się złym myślą. Ciągle coś robię i padam zmęczona. To dobrze,bo bezsenne noce mnie dobijały.
Brakuje mi mojego taty, czasem bardzo...

rosegreta

Żałuję, że pod wpływem emocji i przemyśleń założyłam temat. Przeraża mnie,że prawicowcy widzą w tym spisek żydowski...
W ogóle przeraża mnie, że na całym świecie wygrywają prawicowcy o skrajnych poglądach. Boję się tego.
Boję się wycinania puszcz, dżungli.

rosegreta

Dla wszystkich kobiet z forum
https://youtu.be/Uv5Ema_LP-8

letnisztorm

Dzięki Rose. 100 miłych słów na stulecie niepodległości?

Jeżeli to pomoże na moją aktualną apatię i awersję do wszystkiego stawiam kolację Boo hoo!

rosegreta

Mnie to rozczuliło . Choć banalne ale miłe. Tak mało pozytywnej energii ostatnio w świecie, że jak ktoś powie, umieści coś miłego to aż dziwnie reagujemy.
A wszak siła jest w nas... duża moc, tylko trzeba ograniczyć do minimum to co negatywne. Proste nie jest... Koleżanka się spytała czy jej pranie mózgu robię... Mój mógłby by się trochę wyprać, szczególnie od stresu...

animavilis · Gość

Jakoś mnie nie porwało.
Natomiast chłopak ma ciekawą fizjonomię. Wygląda, jakby cechowało go coś, co nazywa się hiperteloryzmem ocznym. w każdym razie, faktycznie, jest to dość atrakcyjne.

[link widoczny dla zalogowanych]

rosegreta

O jak ja dawno tu nie pisałam.
Jak moje zdrowie ?
Jeszcze żyję. To znaczy, gdy otwieram oczy i czuję to znaczy przeżyłam noc i kolejny mam do dyspozycji dzień...
Nic nie muszę, wszystko chcę. Wyniki dobre, jeszcze chcą mnie leczyć. We wrześniu więc kolejny raz idę na oddział po kolejną dawkę jodu radioaktywnego specjalnie dla mnie.

Poza tym nie jest źle poza starzeniem się.
Dziś podrywał mnie 24 latek, czym mnie bardziej zbulwersował i zniesmaczył niż dowartościował (pewnie dlatego o tym wspominam, bo nie rozumiem, nekrofil jakiś).

animavilis · Gość

Dwudziestoparolatkowie lubią dojrzałe panie

Takie związki są korzystne (do czasu) z perspektywy obu stron: ona jeszcze jest dość ponętna i on wie, że raczej nie będzie go ciągnąć do ołtarza ani łapać na dziecko; on, pełen młodości i wigoru, stanowi łakomy kąsek w zestawieniu z lekko już uwiędłymi i brzuchatymi rówieśnikami pani, której apetyt seksualny jest w pełnym rozkwicie. Podobnież. W praktyce nie sprawdzałam, bo nie gustuję w dwudziestoparolatkach. Nie chciałabym się czuć jak czyjaś ciotka.

Cieszę się, że jesteś w dobrej formie. Pozdrawiam i życzę zdrowia

rosegreta

Czy dwudziestoparolatkowie lubią dojrzale kobiety, nie wiem.
Być może szukają przygód i doświadczeń seksualnych, ale dla nich zawsze starsza pani będzie starszą panią... Mężczyźni są wzrokowcami. Nie wiem jak by musiała być atrakcyjna kobieta (finansowo również) aby nie być tylko krótkim epizodem łóżkowym.
Przecież nawet tutaj na forum niejednokrotnie panowie (stwierdzam po używanej formie) pisali, że preferują młodsze od nich kobiety. Sick

Oczywiście bywają wyjątki (choćby głowa kraju rewolucji), ale inni przywódcy państw (choćby ten krótkowzroczny prostak) potrafią z tych wyjątków kpić. Inni ludzie też, bo wydaje im się to śmieszne i nienormalne. Tak jak całujący się ludzie tej samej płci.
I tak sobie myślę, że ludzie są po części jak autyści. Mają swoje strefy bezpieczeństwa, poukładany świat i coś co nie mieści się w ich porządkach traktują jak coś wrogiego.
Trochę ludziom zajęło aby zaakceptować fakt, że ziemia jest okrągła.
Nie interesuję sie młodzieżą seksualnie, ponieważ ...mama córkę dwudziestoletnią... czułabym się mamuśką, nie ciotką. Zdegustowany

Teraz czeka mnie pobyt szpitalny, proszę o trzymanie kciuków. Choć wychodzę z założenia, co ma być to będzie. Wpływu na to nie mam.
Tak jak na politykę.. Choć kiedyś myślałam, że mam wpływ-"wybory".
A teraz uważam, że nie mam, bo naprawdę nie ma na kogo głosować. Świat polityki, ludzie, którzy dążą do władzy po prostu już nawet nie przerażają, ale załamują. placz

No cóż... Przyszło mi żyć w tym kraju, w tym czasie i staram się zyć najlepiej jak umie, staram się być człowiekiem.
Bo jak dziś usłyszałam w radio : ludzi coraz więcej a człowieka coraz mniej. Anxious

W radio też komentowali nagrodę człowieka roku dla naszego premiera. Podobno premier powiedział, że czuje się jakby otrzymał oskara. A komentarz był do tego taki, że otrzymał oskara za rolę pierwszoplanową kierowaną z drugiego rzędu. W sumie to sami sobie te nagrody przyznają....
Pozdrawiam.
Kot już zajął moje miejsce na kanapie, herbata jaśminowa skończyła się nie tylko w kubku. Planuję upiec ciasto ze śliwkami, a ostatnio załamałam wszystkich w pracy moją inteligencją, normalnie mnie samą przeraziła moja głupota, zwalę to na stres i roztargnienie. Zeszłam do archiwum szukać dokumentu, który wpłyną do firmy droga elektroniczną. d'oh!

Pewnie organizm chciał sie przespacerować po schodach kilka pięter.

rosegreta

Chciałam się pochwalić, a może raczej nie chwalić, bardziej pasuje, podzielić się radością. Wyniki mam dobre. Pobyt w szpitalu był owocny (o ile pobyty w szpitalu owocują) tzn. nie mam przerzutów i to mnie cieszy. Będę żyć do śmierci, nie muszę się cieszyć każdym dniem... ale chcę.
Jest dobrze.
Co do młodego mężczyzny... ostatnio nie mogłam się go pozbyć. Musiałam ubrać się i wyjść aby się ruszył.
Chyba chciał wywrzeć wrażenie, bo opowiadał o treningach i o tym, że będzie reprezentował kraj w mistrzostwach świata.
Może na młodych dziewczętach robi to wrażenie...
Na mnie wrażenie zrobiłby ktoś kto pisałby utwory trzynastozgłoskowcem, pokazałby mi tajniki fotografii, otworzyłby przede mną tajemnice fizyki itp...
Nie wiem dlaczego... może wynika to z moich kompleksów...
Powiedziałam mu, że jest jak dziecko... Powiedział, że jest dzieckiem...
No tak, w sumie może szuka kolejnej mamy...
Ogólnie dobrze się bawię zyciem. I oby mi tak zostało.

animavilis · Gość

Cieszę się

Mimo wrodzonego czarnowidztwa, jakoś nie wyobrażałam sobie, w Twoim przypadku, nieciekawych scenariuszy.

rosegreta

Ja też raczej wierzyłam a nawet byłam przekonana, że będzie dobrze. Mimo wszystko odprawiłam swoją panikę i mało na scyntygrafii nie wyzionęłam "ducha" Blue_Light_Colorz_PDT_08

Nie wszyscy jednak mieli tyle szczęścia jak ja. Młoda kobieta, która ze mną leżała rok temu w Gliwicach, ma przerzuty i czeka ją kolejna operacja. Wiem, że dla Was to obca osoba ale wysyłajcie dobre myśli i energię. Warto, zarażała mnie optymizmem. Dzięki niej jakoś przetrwałam leczenie. Takich ludzi powinno być sporo wśród nas, żyje się wtedy jakoś mniej nerwowo.
I znów jem czasem chipsy, słodycze i piję piwo choć przez prawie rok unikałam podobnych rzeczy. Dalej unikam wieprzowiny choć też nie aż tak restrykcyjne. Czasem nie oprę się karkówce grillowanej lub kiełbasie pięknie pachnącej. Wstydzę się tego. I dalej, mimo tego, że w zaleceniach już nie mam wpisanej diety, będę się starać unikać jednak smacznych wg mnie rzeczy. Angel

Poza tym w pracy mnie wkurzają, mój były szef okazał się jednak nie taki kryształowy jak to o nim mówili wcześniej.
Dziś na obiad knedle zrobiłam, bardzo smaczne ale zjadłam tylko jednego.
Chciałabym jakoś w miarę przetrwać ten okres wiatru i ciemności. Zimę śnieżną lubię ale słoneczną, bez wiatru... A u mnie najczęściej piździ jak w kieleckim. Wczoraj doniczki porywało z balkonu... Dobrze, że choć ciepły na razie ten wiatr. Góry pokryły się rdzą. I jakoś tak smutno mnie, bez szczególnego powodu.
Poza tym cierpną mi kończyny mimo dawkowania magnezu.
Jedno dziecię już od dwóch lat ze mną nie mieszka, bywa gościem.
Miśka nadal jest słodka.
Mąż nadal za mną przepada...
Chociaż dziś opowiadał mi sen swój erotyczny i nie wiem czy powinnam być zazdrosna... Czy w śnie to zdrada... Think

A i jutro wyboru... Czy 13 to dobra liczba...
I nadal mam bzika na punkcie butów i kolczyków.
Ponadto zapuszczam włosy i nikt mnie nie poznaje...
Jeśli chodzi o stan domowników to oprócz starszej córki wszyscy są. Tzn dwa koty: Ami i Neko, gekon Niniuś i świnka Sonic.
Był jeszcze pająk bez imienia ale ponieważ Miśka ma fobię pozbawiłam go jednego z żyć. Okrutne, normalnie to je wyrzucam z domu... Ale nie lubię jej panikowania...
Dodam tylko, że w szpitalu nie było tak źle... Leżałam na sali z bibliotekarką więc nie brakowało tematów do rozmów.
Pozdrawiam.

animavilis · Gość

Cześć Różo

Fajnie, że zaglądasz i że, widzę, w nie najgorszej kondycji.
Szkoda, że tradycja objawiania się za szafą umarła, bo jestem ciekawa, jak wyglądasz w dłuższych włosach (oczywiście, nic nie stoi na przeszkodzie, by tę tradycję przywrócić)
Pozdrawiam i szczególne (acz delikatne) uściski dla Niuniusia, który zdobył moje serce od pierwsze wejrzenia 050

rosegreta

Wyglądam niespecjalnie, ale mimo kompleksów wielu co do wyglądu, nie wstydziłam sie pokazywać, spotykać, nie mam nic do ukrycia... Ot jestem jaka jestem... jestem. Nie potrzebowałam internetu do kreacji osoby kim chciałabym być, co najwyżej w marzeniach... Tak w marzeniach zawsze miałam długie blond włosy, ponad 170 cm wzrostu, piękne, duże niebieskie oczy i wyrazista ich oprawę. No cóż... Taka lala barbie.
Może kiedyś... (normalnie nie cierpię zdjęć) kiedy mi ktoś zrobi, wkleję je za szafą. Wielu oświadczyn nie miałam, mimo wklejania zdjęć, właściwie wcale, raz tylko jakiś "zbok" napisał, ale pisał prawie do wszystkich żeńskich

, więc sie nie boję.
Przyznam się, że kiedyś się bałam tego... może stąd czasem moje reakcje.
Zawsze w nas tkwi ograniczone zaufanie do ludzi... taki instynkt.
Z jednej strony chciałoby sie ufać wszystkim, z drugiej wiesz, że to niemożliwe... Czasem i bliscy zawodzą.
Kurka wodna i łabudek, przyszła jesień, na razie jest ciepło, ale drzewa pozbyły się już liści na dywany, które szeleszczą pod nogami. Z zaprzyjaźnionym psem sąsiadów biegamy po tych dywanach, grając rózne "szelestne" melodie. Jedyne co lubię w jesieni to szelest liści.
Muszę przeżyć ten okres... co z moimi tendencjami do depresji nie jest proste. Skąd się cholera to bierze... gdzie tkwi błąd genetyczny... Niby chcę być radosna, bo mam wiele ku temu powodów... a jednak nie potrafię. Ciągle patrzę w tę ciemną stronę. Mimo wielu prób zmian myślenia, dokształcania się...
Ech.
Niniusia nawet delikatnie pocałowałam od Ciebie... Na szczęście nie zmienił się w księcia. Wolę go takim jakim jest.
On jest zabawny, skacze jak nieporadna żaba, więc trzeba uważać aby sobie nie zrobił krzywdy.