po 30-tce

paj

Zgadzam się z wieloma przedmówcami, że nie ma dobrej recepty na cudowną rodzinę. Myślę, że każdy jej pragnie."Katowanie" się, co jest lepsze: trwanie w pozornie dobrym związku (my rodzice myślimy, że dzieci nie słysząc kłótni- nie czują oddalenia), czy rozwód i wychowywanie dzieci bez pełnej rodziny.
Myślę, że każdy/każda rozwiedziony do końca życia swego nosi w sobie dylemat, czy mógł więcej wytrzymac i czy można było uratowac związek. Co nie zmienia, że decyzja podjęta nawet po latach wydaje byc słuszna.
Nie wiem..
Ja dźwigam ten ciężar. To jest moja odpowiedzialnośc, choc wiem, że wtedy podejmowałam słuszną decyzję. Jednak, to co jest po..tego nikt nie przewidzi. Nie zaplanuje. Na szczęscie. Bo może należaloby sobie strzelic w łeb.
Może powiem coś okrutnego, ale....rozumiem czasem te matki, które wraz z dzieckiem zabijając swoje dziecko rezygnują z życia. Po prostu nie dały rady. A czy miały prawo do tego, to już zupełnie inna kwestia.

Kewa

Rose, nie będzie chyba miała za złe, że tak na jej topiku... d'oh!

Dziś się wkurzyłam na jednego gościa. Wszedł do gabinetu i zaczął prosić doktora o zaświadczenie, że nie nadaje się do pracy. Był spawaczem, miał uprawnienia wysokościowe i dobrze zarabiał, ale teraz ma chorą nogę, kręgosłup itp. i jest na zasiłku dla bezrobotnych. Tymczasem jego była żona nadal domaga się alimentów?! Facet wyglądał jak okaz zdrowia. Opalony, dobrze zbudowany, uśmiech amanta, taki po trzydziestce. Doktor coś mu tam poradził, ale oczywiście zaświadczenia takie nie są w jego kompetencjach, więc facet odszedł z niczym.
Tak sobie pomyślałam, że faceci bardzo często uważają, że są okoliczności, które zwalniają z bycia ojcem. Biorą wtedy zwolnienie od dziecka. Kobiety tak nie potrafią: będą żebrać, będą kraść, oszukiwać ale zdobędą dla dziecka jedzenie i spanie. To bardzo boli.

Hower

bobro

Kewa

Bobro, jesteś wielki! Oczywiście wierzę, że są mężczyźni, którzy związani są z dzieckiem silną więzią, ale rzeczywiście jest ich znacznie mniej. To się na szczęście zmienia. Wynika to właśnie z tego zespolenia matki z dzieckiem, o której wspomina Hower. Po rozstaniu małżonkowie zwykle nie pałają do siebie szacunkiem i miłością i chętnie robią sobie na złość. Ponieważ to matka zwykle zostaje z dzieckiem, ojciec odgrywa się na niej nie bacząc, że cierpi na tym przede wszystkim dziecko. Znajomy oprócz dużych alimentów na córkę (mimo, że podzielili się dziećmi i starsza została z nim), opłaca jej również wszystkie zajęcia dodatkowe, bo matka stwierdziła, że ją na nie nie stać. Zabiera też córkę na wczasy, wycieczki. Mimo to, matka nie pozwoliła jej w dzień komunii odwiedzić jego matki, czyli babci w szpitalu. Not talking

Zatem matki są też złośliwe. Znajoma tak długo izolowała męża, który w trakcie trwania związku adoptował jej syna, że ten, gdy syn osiągnął pełnoletność zrzekł się do niego praw. Ona teraz lamentuje, jaki to z niego niedobry ojciec.
Częściej, niestety mężczyźni rzucą jakiś ochłap, a jak tylko mogą starają się wymigać od alimentów na dziecko. Więzienia byłyby zapełnione takim, gdyby solidnie ich zamykano. Uważam jednak, że lepszy byłby dla nich obóz pracy przymusowej.

Jayin

Rose nas zamorduje, za dyskusje na jej wątku.... d'oh!

Może by to wydzielić na jakiś temat "poważniejszy" do innego działu? Think

Ja dodam od siebie dwie rzeczy:

- wyjątki zawsze są - ja np. zupełnie nie czułam więzi z dzieckiem takiej "nadnaturalnej" od chwili urodzenia - przede wszystkim odpowiedzialność za tego malucha i miłość do dziecka - ale taką spokojną. Ta "wielka matczyna" do mnie dotarła z czasem dopiero. Natomiast Basiowy ojciec miał fioła na jej punkcie i "nadnaturalną więź" od samego początku. I tak do dzisiaj mu zostało. Podejrzewam, że gdybyśmy mieli się rozstać z jakichś powodów, to by wolał, żeby córka była "przy nim" Think

Oj, byłaby więc walka gigantów o dziecko... d'oh!

- a co do facetów i kobiet - podejrzewam, że to może chodzić i o tę więź, ale i o poczucie - kobieta w koncu dziecko nosiła w sobie przez wiele miesięcy, wiążąc to z wyrzeczeniami nierzadko (różnego typu) - dla niej więc dziecko to zupełnie inna skala niż dla mężczyzny - nie tylko miłość rodzicielska, ale też część jej samej, dosłownie - może dlatego ciężej jej sie z tym dzieckiem rozstawać i być z dala od niego.

Istnieje też taka hmm... "teoria" dość powszechna, że mężczyzna kocha dzieci i chce z nimi mieć kontakt, póki kocha ich matkę - wiem, stereotyp - ale jakże często się to sprawdza... Zwłaszcza, gdy mężczyzna bierze rozwód z żoną i jednocześnie "rozwodzi" się z dziećmi. Mało kontaktu, mało odpowiedzialności, mało ojcostwa po rozwodzie...

rosegreta · Gość

Jayin

Pozory czasem mylą... d'oh!

mailo

Jayin

Też mu kibicowałam.
Dobry sposób. "Głos ojców" jest ciągle mało słyszalny w Polsce. A nawet jak są organizacje, fora i demonstracje jakieś - to od razu są zakrzykiwane przez ekipy kobiece, anty-ojcowe... d'oh!

No i te sfeminizowane sądy w PL...

agniecha

rosegreta · Gość

Fajnie Jayin, cała ja, szczególnie ta spluwa, taką tylko zabieram weekendy na spacery.
Nie oglądam tego typu programów. Właściwie prawie nie oglądam telewizji a jak już cos to są to bajki. Taka pora bajkowa obecnie.
O graniu dziećmi już pisałam. Dlaczego je karac jeszcze za to, ze z róznych powodów rodzicom nie wyszło ...
Moje koleżanki mimo tego, że ich byli partnerzy to dupki, nie utrudniają kontaktów ojców z dziećmi. No coz ale one nie muszą. To ojcowie mają gdzies dzieci. Jeden uchyla się od alimentów a drugi obraził na syna, gdy wystąpił o podwyższenie alimentów... A pewnie obaj na starość przypomną sobie o dzieciach, taki typ człowieka chyba.
Owszem więź matki i dziecka jest trochę inna. Dzieci w nas powstają. Mamy czas dziewięć miesięcy na przyzwyczajenie się do "małego pasożyta"

. Poza tym hormony nam trochę pomagają. Bywa, ze ta pępowina fizycznie odcięta, a psychicznie jest do końca jednego z żyć.
Ojcowie uczą się miłości i w zależności ile pokładów mają w sobie tak duzo mogą jej ofiarować innym.
W obecnych czasach ojcowie coraz częściej angażują się w wychowanie dzieci. Mój sąsiad nawet jest na urlopie wychowawczym. Kolezanki mąż kilka lat temu już był. Z córką jest bardzo związany. Pamiętam ile razy Mała płakała (z jakiś tam powodów jak to dziecko), a on cierpliwie siedział obok niej na schodach i ją przytulał, taki rozczulający obrazek.
Mój wujek dla swoich dzieci i wnuków oddałby życie bez wahania, tak myślę obserwując go i jego zmagania ze wszystkim.
Poza tym czytam tutaj forowiczy/tatusiów i widzę, ze sa dumni z swoich dzieci. A mnie to zawsze rozczula. Taka natura.
Nie znam historii "Białego" (dlaczego Biały ?). Nie wiem dlaczego jego partnerka ogranicza mu te wizyty, moze ma jakies powody...
Ale gra dziećmi dla mnie zawsze była/jest obrzydliwa.
Ktoś napisał duma. Czasem w imię miłości do dzieci, celów wyższych, ich dobra dumę można sobie w kieszeń włozyć. Zycie nie raz mi udowodniło/pokazało co mogę zrobić sobie z dumą. Tongue out (1)

mailo

Kewa

Zgadzam się, oczywiście, że obrazek troskliwego ojca, ojca zabiegającego o kontakt z synem, ojca, który chce być z dzieckiem jest bardzo rozczulający, cipły i optymistyczny, ale wyobraźcie sobie rapującą matkę, która domaga się alimentów.

Taka matka nie porwałaby nikogo. Takie kobiety są ośmieszane, problemy ich są marginalizowane i ogólnie niemedialne. A jest ich znacznie więcej, nie wiem jak procentowo, ale można sprawdzić.

mailo

rosegreta · Gość

dzis z chęcią oddam opiekę nad dziećmi ojcu Brick wall

ma szczęście, ze go nie ma, jeszcze chwilę a oszaleję.
Starsze kupilo sobie koczyka na allegro i tak się nim cieszyła, przekładała z dziurki do dziurki az wyleciała jej kulka, i jakby się zapadła pod ziemię (pod kafle). Wyciągnęliśmy cały bałagan spod wszystkich urządzeń (to nie mozliwe, żebym miała aż tak zapuszczona łazienkę placz

). W poszukiwaniu kulki uczestniczyła cała ekipa poszukiwawcza. Starsze dziecię ryczące, małe krzyczące kulka, kulka (nawet wydawała dzwięki na częśc kulki, co w jej wypadku jest rzadkością), kot Ami, który łaził wszystkie po plecach, zastanawiając się co ludzie robią w takiej pozycji i ja (wścieknięta jak zwykle). Kulka zielona na zielonych kaflach gdzies znikła w inny wymiar. Starsze ryczy, małe dobrało się do kuwety, nie panuje nad sytuacją. Musze znaleźć telefon na jakies pogotowie pomocowe. Blue_Light_Colorz_PDT_30

Hower

Taka duża nie daje rady z dwoma małymi..wymiękasz?

A kulka się znajdzie tylko trzeba ochłonąć

rosegreta · Gość

Kulka już się znalazła, ufff, na szczęście. Pray

Mogę spokojnie napić sie herbaty. Mała śpi słodko, a duża z kotem w swoim pokoju.
Została mi łazienka i w niej bałagan do ogarnięcia.

Kewa

Córka zgubiła mi końcowkę od irygatora dentystycznego i rano w łazience znalazłam kartkę, że bardzo przeprasza, że nie ma, że wpadła za pralkę i zniknęła. Wtedy ja zajrzałam za pralkę i pierwsze co zauważyłam to końcówkę do irygatora.

Faktycznie, trzeba na spokojnie jeszcze raz poszukać.