po 30-tce

Kipol

Nie było moim zamiarem poruszanie wspomnień-po prostu tak powinno być.

jak _jedwab

wiem, że nie taki zamiar ale to są wspomnienie w zasadzię piękne...że dwoje ludzi może dażyć siebie takim uczuciem , iż nawet w obliczu zblizającej sie smierci chciał aby umierac przy zonie... aby byla obok, trzymała za ręką... tylko Ona, ze mną pożegnał się dzień wczesniej...

to nie ma smutkiem powiać a inny cel umieszczenia tej informacji....

Kipol

Tylko dadaj jedną informację(i się nie obraź)Ojciec czy kochanek?

To tak zabrzmiało podniośle,że ostatnie zdanie nie było potrzebne.Śmierć nie musi być okropna.

jak _jedwab

ojciec,

coś Ty nie obrażam się

Kipol

Chwila milczenia.

Taki radosny smutek......godna śmierć-to chciałaś przekazać?

jak _jedwab

Kipol

Twierdzenie...to ideał swego rodzaju,ciekawy jestem jaki procent ludzi podczas umierania może tak powiedzieć...

jak _jedwab

tego nie wiem jakie byłyby statystyki
może by zaskoczyły ?
tylko ciekawe w którą stronę to zaskoczenie...

Kipol

Jestem pesymistycznie nastawiony-jeden na pół miliarda?Częściej?

jak _jedwab

ja jestem optymistką, myslę że prawdopodobieństwo jest dużo większę...

Kipol

A ja jestem nastawiony do świata w sposób realny-to chyba i tak za dużo.

jak _jedwab

ale na czym opiera się Twój realizm?
na tym , że preferujesz zachowanie Sw. Tomasza ?
można ale nie da się podciągnąc pod to wszystkich kategorii ... a jedynie te namacalne...

Kipol

Mówisz o tym ośle,który sprawił,że cały chrześcijański świat nawrócił się na pogaństwo?A z takiego człowieka niechętnie brałbym przykład.
Jednak nie.Biorę pod uwagę,że tak wielu ludzi ginie śmiercią tragiczną, tych co umierają nieświadomie,tych pełnych rozpaczy,tych zbuntowanych przeciwko śmierci,bojących się jej;zostaje garstka innych-ilu z nich miało siłę,by walczyć ze światem i na tyle szczęścia,by świat z nimi nie walczył,dzięki czemu mogli spokojnie przeżyć swoje życie,nie narażeni na kataklizm życiowy...Zostają na koniec Ci żyjący i podążający wytyczoną drogą ilu z nich poświęciło marzenia dla innego celu?Ci co żyli w zgodzie z własnymi zamierzeniami są naprawdę nieliczni,a ilu z nich umrze spokojnie,zgodnie z tym,co powiedziałem-wybrańcy-a takich nigdy nie będzie wielu...

jak _jedwab

Wiem, że to o czym napisałeś wpływa na realne podejście do życia z uświadomieniem iż jest ono kruche..., że często się stoi przed wyborem , zrezygnowaniem i nawet nigdy nie spełnieniem swoich banalnych marzeń. To wszystko jest prawda !! jednak okrucieństwo otaczającej rzeczywistości nie musi wpłynąć na wyzbycie się zasad, pragnień i realizowanie ich gdyż śmierć czyha zza winklem i patrzeniem z nutką optymizmu.
Jestem realistką jednak tą z optymistycznym nastawieniem pod każdym względem gdyż w przeciwnym razie jakieś działania nie miałyby by większego sensu.
Może postrzeganie świata przeze mnie jest tyci odmienne gdyż potrafię cieszyć się z drobiazgów i nie oczekuję wzniosłości i cudów, doceniam życie i cieszę się, że jestem zdrowa ...że jako nastolatka bywałam w domach dziecka z chęcią pomocy, widziałam spojrzenia tych biednych dzieci... kilka lat z wizytą przebywałam w szpitalu – wiem co to cierpienie innych jak kalectwo może zmienić – wszystko, odebrać chęć do życia.
Dlatego jestem jaka jestem, uśmiech mi towarzyszy i ponoć zarażą – może to moja wewnętrzna siła jaką posiadam a może sposób bycia .... jednak, najważniejsze że nie zarażam pesymizmem...
Że, cieszę się tym co mam i dążę mimo przeciwnościom do czegoś bez większego narzekania i zmiany stanowiska z poprawnej optymistki.
Więc kto jest wybrańcem? Czy nie każdy z nas ?

Kipol

Nie jestem myślicielem-o mojej filozofii można powiedzieć,że cuchnie,ale nie jesteś wybrańcem losu,choć możesz nim być.Pytanie tylko czy chcesz?Zazwyczaj dzielą się na dwie grupy:farciarzy i pechowców.Farciarze idą przez życie i nie zdając sobie w pełni sprawy z tego co ich czeka działają i osiągają cele.Pechowcy wiedzą co ich czeka i drżą i również osiągają cele.Ci pierwsi uśmiechają się i są szczęśliwi,ci drudzy mają koszmary,wyrzuty sumienia i wiedzą,że podjęli słuszny wybór.Wybieraj!

Anka

Kipol

Ale wróciłem...

Anka

I to jest pocieszające - bo strategiepo baletach poczyniny

jak _jedwab

Kipol

Mam nadzieję,że będziesz odróżniać beczkę zwycięstwa od korkociągu przegranego...