po 30-tce

Joanka

Mii dziekuję

przęsliczny

Moja Mama obudziła mnie bukietem takich irysów rano

Ver - sliczne rózyczki......dziekuję

absolutnie jesteście kochani i bardzo mi miło 050

Wilq

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

i mały cmok w policzek z życzeniami najserdeczniejszymi zostawiam

Joanka

ooo ale pieknych kwiatów mam

i motylka
i życzeń
co mi tam duży cmok wilqu za to

bobro

niech będzie i ode mnie
dobre życzenia

Joanka

bardzo miło

dziękuję

Jo-Mari

Moja Prawie:
swietujesz dzis! Uff, jakze sie ciesze, ze zdazyli naprawic serwer i mam neta juz.

Przyjmij prosze ode mnie najserdeczniejsze zyczenia - niechze los wciaz i wciaz obdarza Cie radoscia, miloscia i przyjaznia.
050

Joanka

Prawie w ostatniej chwili

Dziękuje

Prawie Twoja

Kipol

Wobec tego wszystkiego najlepszego
Naj naj naj wszystkiego najdoskonalsszego
Niech Cię słońce opromieni złotem i odmieni W jasności królową
Zostaniesz nią gdy ruszysz Swą piękną i mądrą głową.

Joanka

Nowy dzień i nowe życzenia

Przyznam, że strasznie się cieszę i bardzo bardzo dziekuję

Kipol

Ależ nie ma sprawy-to czysta niczym nie wymuszona przyjemność delektowania się Twoją obecnością na forum...

Joanka

Kipol

Ciałem słowem westchnieniem powiewem lekkości...

Joanka

musze przyznać z niesmiałością, że jak młode dziewczę rumieńcem zawstydzenia spłonęłam po przeczytaniu słów Pańskich..... doprawdy ta wymiana zdań prawdziwą jest ambrozją dla duszy mej i ego mego Blue_Light_Colorz_PDT_02

Kipol

Dla święcącego blaskiem z oczu ego i wczoraj skończonych osiemnastu lat niejeden mężczyzna oddałby swą mroczną duszę płąnącą porządaniem,jednak oddałby też swoje ciało by muc doświadczyć tej jakże rzadkiej współcześnie nieśmiałości i na tyle ośmielić zjawiskowa piękność by słowo choć jedno usłyszeć z purpurowych ust,których smak przedstawia się jako brama raju...

Jo-Mari

Joanka

Alez Panie mily mężczyzna tak władający słowem, pieszczący wzrok podczas ich czytania duszy mrocznej mieć nie może..... Jednakowoż ośmielilabym się przyrównac Pana do rycerza, który to na białym rumaku przed świat bieży aby cnót newieścich bronic i swiat od smoków uwolnić.

Rozmowa z Panem to rozkosz wielka..... ale tez i wyzwanie by czarem słów dorównać. Wszak nieśmiałą bialogłową jestem, co z niepokojem podnosi wzrok rumieniąc lico na tak wytrawnego rycerza .........

Joanka

Kipol

W onieśmieleniu tylko wielkim mogłem spojrzeć na litery,które tak cudowne paluszki wystukać mogły,a głębię przemyśleń dojrzałych ujrzawszy zrozumiałem z westchnieniem,że oto prawdziwa anielska postać,przypadkiem tylko w ten padół zbłądziwszy zechciała słów kilka zamienić z kornym sługą Twym;wiedząc,że niezmierzonym trafem tylko stał się ten cud i w szczęście swe uwierzyć nie mogąc chylę się pokornie przed postacią cudną,darem dla tego topika i ośmielając usta swe ułożyć w słowo piszę-godnaż to bogini zstąpiła w to zapomniane miejsce i między inne wszedwszy zajęła je z godnością monarchini,wdziękiem łabędzicy i mądrościa,której salomonowa zaledwie zda się być równa...Dlatego padam pokornie do stóp tych z lekkością płynących po forumowych tematach i z westchnieniem uwielbienia słowo wyrzekam-odpowiedz...

Jo-Mari

Prawie Moja:
ucieklas gdzies? Czy prad lub kabel najwazniejszy ukradli niedobre ludzie?
Wracaj szybciutko.
050

Joanka

Panie miły zawstydzasz mnie...... jam tylko skormne dziewcze nie warte słow tak pieknych i wzniosłych. Doprawdyż dorównać chiałabym postaci wyczarowanej w Pańskiej wyobraźni...... jam spokojnie pośród lasów i łąk swój żywot wiodę, czekając na słowa takie jak Pańskie nie umiejąc ich jednak do siebie odnieść...... pozwolisz Panie, że za chusteczką skryję swe lico rumiane... gdzież mi do postaci opisanej tutaj - lekkiej i zwiewnej, mądrej i radosnej? z zawstydzenia mysli moje uciekaja jak te płoche gołebie z parapetu okiennego gdy sie ktoś do niego zbliża......
Panie powstań błagam jam nie godna tej atencji, pozwól, że kurz z Twej szlachetnej twarzy wytrę i kielich wody ze żródła podam....... Odpocznij o dzielny rycerzu w dłon Twoją włożę te dojrzałe i soczyste winogrona abys głód mógł zaspokoić .......