po 30-tce

melpomena

Pyk, przewracam strone poniewaz zgrzyta znowu

Edit: literowka

rosegreta · Gość

Aproxymat

Szwedzkie "att kunna" (w odmianie jako "kan" w tym wypadku) odpowiada znaczeniowo naszemu zarówno: "umieć/potrafić" jak i "móc", przypomina to angielski.

animavilis · Gość

No właśnie! Też mi to przypominało bardziej coś w stylu "I can dance". Gratuluję! Ale już? serio? Think

Aproxymat

Nie no, na razie opanowałem podstawy. Jak mam jakiś szwedzki tekst to wyłapuję słowa i sens, choć oczywiście idiomy i potoczna szwedczyzna sprawia mi sporo kłopotu.

Wymowa też nie należy do łatwych - ale na plus z kolei są czasowniki (w danym czasie we wszystkich osobach mają tę samą formę, więc nie ma kłopotów z odmianą) i dość jednoznaczna konstrukcja zdań, przez co nie ma problemu z wyłapaniem kontekstu o co chodzi (w angielskim już to nie jest takie oczywiste).

animavilis · Gość

a ile czasów jest w szwedzkim? też jakieś takie nieziemskie kombinacje jak w angielskim?
zawsze strasznie byłam angielskimi czasami umordowana, bo zamiast stawiać na umiejętność posługiwania się językiem w podstawowych czasach, udręczano nas zestawieniami tych wszystkich możliwych past perfectów continuous-ów i była to nauka gramatyki na pamięć, która niczemu nie służyła.

Aproxymat

Czasy? Na razie chwytam trzy, ale właściwie występuje ich pięć. Teraźniejszy czyli presens, jest całkiem łatwy, trzy rodzaje przeszłego (perfekt, pluskvamperfekt [jak w niemieckim] i imperfekt) - jeśli się trochę zna angielski lub niemiecki, to konstrukcje gramatyczne są bardo zbliżone i przyszły futurum, który właściwie jest czasem teraźniejszym, tylko ze słowami posiłkowymi w rodzaju "ska" (coś jak angielskie "shall"). Nie jest więc to specjalnie skomplikowane, bo w sumie wystarczy znać trochę sam sens i czasy układają się bardzo prosto.
Niestety, są też czasowniki nieregularne, które trzeba znać.

Do tego mnóstwo zaimków, bo skoro czasowniki się praktycznie nie odmieniają, to kontekst biorą na siebie zaimki - ale to też jest do opanowania.
W szwedzkim nie ma też w ogóle dźwięków/głosek: z i c. Litery owszem występują ale wymawiane są jak "s". Za to występuje coś dziwnego jak w słowie "sju" (siedem), które to coś wymawia się jak coś pośredniego między "hu" a "siu", bardzo niewygodne w wymawianiu i Szwedzi tworzą z tego swoje zabawne łamańce językowe, coś jak nasze "po suszy szosa sucha".

Aproxymat

Aa... i są tylko dwa rodzaje a nie trzy jak u nas - 80% rzeczowników ma rodzaj "utrum" czyli ogólny, 20% - "neutrum" czyli nijaki. I podobnie jak w angielskim występują w formie określonej i nie określonej. Np. ett hus (dom) - coś jak angielski a house. Natomiast specyfiką szwedzkiego jest to, że forma określona jest tworzona przez przesunięcie rodzajnika na koniec wyrazu. Nie ma więc jakiegoś "the" czy "das", tylko powstaje huset - czyli dom, o którym już coś wiadomo, o którym konkretnie mówimy.

animavilis · Gość

Nie ma rodzaju męskiego i żeńskiego? Rodzaj ogólny? Czyli znowu zaimki odpowiadają za kontekst? Brzmi to wszystko całkiem ciekawie.

Aproxymat

Nie ma rodzaju męskiego ani żeńskiego. Są zaimki han (on), hon (ona), den/det (ono - ale ogólne albo nijakie

), które wskazują o kogo chodzi, kiedy mamy do czynienia z osobami, natomiast nie odnoszą się do rodzajów. To jest pewien problem, jak ktoś myśli w kategoriach języka polskiego czy nawet niemieckiego (der, die, das) ale można to pojąć. Byle wiedzieć co jest w jakim rodzaju, to dalej już jakoś leci.

Kewa

Ooo, nauka szwedzkiego w weekend

Aproxymat

Gdyby nie problemy ze szwedzkimi czcionkami, to nawet moglibyśmy na forum się wspólnie uczyć.

Aproxymat

[link widoczny dla zalogowanych]

Kewa

To Twoje notatki? Jakie uporządkowane pismo! Cały Aproxymat

Aproxymat

Uporządkowane? No nie wiem. W każdym razie jak rozwiązuję ćwiczenia to tak właśnie piszę.

animavilis · Gość

Widzę trolla :hamster_evil:

Aproxymat

A jakże, to podręcznik trollowania.

Malena

- Gratulujemy kolejnego tysiąca -

Aproxymat

Tysiąc pochwał na Tysiąclecie!

Kewa

Gratulacje!
Malena, ale fajna fala